Forwarded from اقتصاد و نفت
درس‌هایی از شرکت‌های E&P آمریکایی برای شرکت‌های حفاری ایرانی
پلاتس در گزارشی از «تکرار تاریخ» در پی رشد E&Pهای آمریکایی به وسیله تملک (Acqusition) گفته و به طور خاص از اوج‌گیری تملک در حوزه پرمین (Permian) خبر داده است.
آخرین معامله بزرگ پرمین، هفته قبل بود که اگزون‌موبیل از یک تملک 6.6 میلیارد دلار در این حوزه خبر داد. نوبل انرژی نیز اعلام کرد شرکت Clayton Williams Energy را به مبلغ 2.7 میلیارد دلار خواهد خرید. سانچز انرژی نیز با یک معامله 2.3 میلیارد دلاری، بازیگر بزرگ‌تری در Eagle Ford به شمار خواهد رفت.
اما چرا تکرار تاریخ؟ در اوایل قرن حاضر میلادی، شرکت‌های کمی از پتانسیل گاز شیل آگاه بودند و هنوز تا هجوم برای خرید میادین گاز شیل یکی دو سالی فاصله وجود داشت. در آن زمان، بازیگران بزرگ در حال شکل‌گیری بودند، یعنی همان شرکت‌هایی که توسعه آتی صنعت را در نفت و گاز شیل، طی دو دهه بعد رقم زدند.
در اوایل 2000، شرکت‌های Anadarko Petroleum، Devon Energy و Chesapeake Energy، شرکت‌های دیگر را تصاحب کردند و از اوپراتورهای نسبتاً بزرگ، به موتور محرکه تبدیل شدند. دو شرکت نخست، EOG Resources و Pioneer Natural Resources، در خلیج مکزیک و عرصه بین‌الملل نیز درحال توسعه بودند.
سام بورول، تحلیلگر انرژی، در این میان معتقد است که امروزه و در سال‌های آتی، برخلاف پیش از 2008، شرکت‌هایی برنده هستند که بیشترین میزان زمین را در بخش خشکی آمریکا، و نه آب‌های عمیق یا بین‌الملل داشته باشند. استدلال او بسیار ساده است: در زمانی که قیمت‌های نفت پایین، غیرقابل پیش‌بینی و شدیداً متغیر هستند، شما نیازمند چرخه سریع شیل هستند.
✅ اما چه نکاتی در این باره می‌توان گفت؟
1⃣ تفاوت مهم تملک اخیر با دوران پیشین، تمرکز بر نواحی با پتانسیل تولید بالا است که ضمناً موجب افزایش بهره‌وری نفت شیل نیز می‌شود؛ یعنی اصطلاحاً high grading. تملک‌های اخیر همچنین نشان می‌دهد باوجود رشد قیمت نفت، روند افزایش بهره‌وری ادامه دارد: منابع به شرکتی اختصاص می‌یابد که بهتر می‌تواند آن را مدیریت کند و شرکت ضعیف‌تر پیش از آنکه این فرصت را از دست دهد، کنار می‌رود.
2⃣درس استراتژیک این مطلب، در پیشینه آن نهفته است: شرکت‌هایی موفق بودند که مزیت نفر اول بودن (first-mover advantage) را داشتند و البته صرفاً به آن اکتفا نکردند و راه رشد را در پیش گرفتند. در ایران شرکت‌های موفقی در خدمات حفاری توانستند همین منطق را در زمان توسعه پارس جنوبی به کار گیرند؛ پروژه‌ای که مشابه آن در تاریخ نفت ایران وجود نداشت. آنها صرفاً با منطق پیشی گرفتن در زمان، به یک شرکت حفاری تراز اول تبدیل شدند.
3⃣ درسی که از منظر Business Intelligence می‌توان گرفت، به اهمیت فرایند ادغام و تملک در توسعه صنعت بازمی‌گردد. زمینه‌های فرهنگی، هزینه‌های مبادله (Transaction Cost) و مسائل نهادی باعث شده مقوله ورشکستگی، ادغام، تملک و خروج از بازار برای شرکت‌های ایرانی چندان مطرح نباشد و آنها صرفاً به توسعه ناوگان و تجهیزات توجه کنند. نتیجه، کاهش بهره‌وری کل صنعت در نتیجه مواردی مثل عدم بهره‌گیری از صرفه مقیاس (Economy of Scale) و نیز رشد زیان انباشته شرکت‌های ناموفق است. امید می‌رود شرکت‌های حفاری ایرانی به تدریج این جنبه از کسب‌وکار را جدی‌تر دنبال کنند.
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#Platts
#Note #Shale #US #Strategy #Management #Company #Anadarko #Permian
پلاتس در گزارشی از «تکرار تاریخ» در پی رشد E&Pهای آمریکایی به وسیله تملک (Acqusition) گفته و به طور خاص از اوج‌گیری تملک در حوزه پرمین (Permian) خبر داده است.
آخرین معامله بزرگ پرمین، هفته قبل بود که اگزون‌موبیل از یک تملک 6.6 میلیارد دلار در این حوزه خبر داد. نوبل انرژی نیز اعلام کرد شرکت Clayton Williams Energy را به مبلغ 2.7 میلیارد دلار خواهد خرید. سانچز انرژی نیز با یک معامله 2.3 میلیارد دلاری، بازیگر بزرگ‌تری در Eagle Ford به شمار خواهد رفت.
اما چرا تکرار تاریخ؟ در اوایل قرن حاضر میلادی، شرکت‌های کمی از پتانسیل گاز شیل آگاه بودند و هنوز تا هجوم برای خرید میادین گاز شیل یکی دو سالی فاصله وجود داشت. در آن زمان، بازیگران بزرگ در حال شکل‌گیری بودند، یعنی همان شرکت‌هایی که توسعه آتی صنعت را در نفت و گاز شیل، طی دو دهه بعد رقم زدند.
در اوایل 2000، شرکت‌های Anadarko Petroleum، Devon Energy و Chesapeake Energy، شرکت‌های دیگر را تصاحب کردند و از اوپراتورهای نسبتاً بزرگ، به موتور محرکه تبدیل شدند. دو شرکت نخست، EOG Resources و Pioneer Natural Resources، در خلیج مکزیک و عرصه بین‌الملل نیز درحال توسعه بودند.
سام بورول، تحلیلگر انرژی، در این میان معتقد است که امروزه و در سال‌های آتی، برخلاف پیش از 2008، شرکت‌هایی برنده هستند که بیشترین میزان زمین را در بخش خشکی آمریکا، و نه آب‌های عمیق یا بین‌الملل داشته باشند. استدلال او بسیار ساده است: در زمانی که قیمت‌های نفت پایین، غیرقابل پیش‌بینی و شدیداً متغیر هستند، شما نیازمند چرخه سریع شیل هستند.
✅ اما چه نکاتی در این باره می‌توان گفت؟
1⃣ تفاوت مهم تملک اخیر با دوران پیشین، تمرکز بر نواحی با پتانسیل تولید بالا است که ضمناً موجب افزایش بهره‌وری نفت شیل نیز می‌شود؛ یعنی اصطلاحاً high grading. تملک‌های اخیر همچنین نشان می‌دهد باوجود رشد قیمت نفت، روند افزایش بهره‌وری ادامه دارد: منابع به شرکتی اختصاص می‌یابد که بهتر می‌تواند آن را مدیریت کند و شرکت ضعیف‌تر پیش از آنکه این فرصت را از دست دهد، کنار می‌رود.
2⃣درس استراتژیک این مطلب، در پیشینه آن نهفته است: شرکت‌هایی موفق بودند که مزیت نفر اول بودن (first-mover advantage) را داشتند و البته صرفاً به آن اکتفا نکردند و راه رشد را در پیش گرفتند. در ایران شرکت‌های موفقی در خدمات حفاری توانستند همین منطق را در زمان توسعه پارس جنوبی به کار گیرند؛ پروژه‌ای که مشابه آن در تاریخ نفت ایران وجود نداشت. آنها صرفاً با منطق پیشی گرفتن در زمان، به یک شرکت حفاری تراز اول تبدیل شدند.
3⃣ درسی که از منظر Business Intelligence می‌توان گرفت، به اهمیت فرایند ادغام و تملک در توسعه صنعت بازمی‌گردد. زمینه‌های فرهنگی، هزینه‌های مبادله (Transaction Cost) و مسائل نهادی باعث شده مقوله ورشکستگی، ادغام، تملک و خروج از بازار برای شرکت‌های ایرانی چندان مطرح نباشد و آنها صرفاً به توسعه ناوگان و تجهیزات توجه کنند. نتیجه، کاهش بهره‌وری کل صنعت در نتیجه مواردی مثل عدم بهره‌گیری از صرفه مقیاس (Economy of Scale) و نیز رشد زیان انباشته شرکت‌های ناموفق است. امید می‌رود شرکت‌های حفاری ایرانی به تدریج این جنبه از کسب‌وکار را جدی‌تر دنبال کنند.
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#Platts
#Note #Shale #US #Strategy #Management #Company #Anadarko #Permian