#комікс #пераклад
#Максім_Крывіч
Пераклаў цудоўны комікс пра Ката ў Ботах ад @Machaon_chan на беларускую. 💔
Я раней ніколі не перакладаў коміксы — таму, калі ласка, не судзіце занадта строга за афармленне і перакладчыя вольнасці.✨
https://t.me/m_kryvichV/137
#Максім_Крывіч
Пераклаў цудоўны комікс пра Ката ў Ботах ад @Machaon_chan на беларускую. 💔
Я раней ніколі не перакладаў коміксы — таму, калі ласка, не судзіце занадта строга за афармленне і перакладчыя вольнасці.✨
https://t.me/m_kryvichV/137
#Вярба
#госць
#верш
#пераклад
Галасы, галасы. Слухай, маё сэрца, як слухалі толькі святыя.
https://telegra.ph/Pershaya-ehleg%D1%96ya-01-29
#госць
#верш
#пераклад
Галасы, галасы. Слухай, маё сэрца, як слухалі толькі святыя.
https://telegra.ph/Pershaya-ehleg%D1%96ya-01-29
Telegraph
Першая элегія
Райнэр Марыя-Рыльке Першая элегія Хто пачуў бы мой крык з анёльскіх хароў, калі б я крычаў? І нават калі б узяў хтось мяне да сэрца, я загінуў бы ад яго мацнейшага быцця. Бо прыгожае — нішто іншае як пачатак жахлівага, якое мы яшчэ здольныя вытрымаць. І…
#госць
#верш
#Lupine
Устань і ідзі
Устань і ідзі,
Бо ты абраў гэты шлях,
Бяжы ці паўзі
Праз самоту і жах.
Без сіл ты застаўся?
Маеш тых, хто з табою!
З табою нікога?
Вера - то зброя!
Вера памерла?
Рухай без веры!
Без сіл, без сяброў,
Нібы чыясьці сякера,
Што рубіць. кожнае. дрэва.
Устань і ідзі
Праз халеру і мор,
Праз роспач, праз цёрне
Да ззяючых зор!..
#верш
#Lupine
Устань і ідзі
Устань і ідзі,
Бо ты абраў гэты шлях,
Бяжы ці паўзі
Праз самоту і жах.
Без сіл ты застаўся?
Маеш тых, хто з табою!
З табою нікога?
Вера - то зброя!
Вера памерла?
Рухай без веры!
Без сіл, без сяброў,
Нібы чыясьці сякера,
Што рубіць. кожнае. дрэва.
Устань і ідзі
Праз халеру і мор,
Праз роспач, праз цёрне
Да ззяючых зор!..
#верш
#госць
#Бурбалка
МыТут
Шэрае надвор'е, настрой ня айс
Асаблівы сум спараджае вершаlines
Вершаліны дум б'юцца ў галаву
I love you або заб'ю — мілы родны кут
Тут пачынаецца зь яскравых загалоўкаў
Раніца — даўно ня з кавы. Хтось алоўкам
Піша планы на бліжэйшы тыдзень, дзень
Тут не адкрываюць дамафоны на {дзінь-дзень}
Дзьверы адчыняюць часам, зрэшты, без ключоў
Бацька звоніць сыну ў школу, каб дамоў хутчэй прыйшоў
Трэба маці адшукаць, як і што ёй перадаць
Паглядзі ты за сястрычкай, буду позна, дай мне пяць
Пяць, і пяць, і пяць, і пяць
Грошы ёсьць. Пайду гуляць
Двое содняў не пятнаццаць
Дайце, дзеці, вас памацаць
Красіць наш архіпелаг
Выцьвілы на сонцы флаг
Флагі тут на кожным кроку
Крамы з флагам ці з вырокам
Гэты горад мае гонар
Хоць падобна ўсё на хорар
Цягнікі — бітком вагоны
Хоць на вуліцах нікога
Тут сяброў ня так і многа
Шмат зь іх выбрала дарогу
Хто раней, а хто пазьней
Стома, страх і рух падзей
Станцыя Пушкіна, станцыя Фрунзэ
Недзе ўнутры ўсё более фузу
Дух падтрымае Купалаў слупок
Хутка ўжо выхад на правы бок
#госць
#Бурбалка
МыТут
Шэрае надвор'е, настрой ня айс
Асаблівы сум спараджае вершаlines
Вершаліны дум б'юцца ў галаву
I love you або заб'ю — мілы родны кут
Тут пачынаецца зь яскравых загалоўкаў
Раніца — даўно ня з кавы. Хтось алоўкам
Піша планы на бліжэйшы тыдзень, дзень
Тут не адкрываюць дамафоны на {дзінь-дзень}
Дзьверы адчыняюць часам, зрэшты, без ключоў
Бацька звоніць сыну ў школу, каб дамоў хутчэй прыйшоў
Трэба маці адшукаць, як і што ёй перадаць
Паглядзі ты за сястрычкай, буду позна, дай мне пяць
Пяць, і пяць, і пяць, і пяць
Грошы ёсьць. Пайду гуляць
Двое содняў не пятнаццаць
Дайце, дзеці, вас памацаць
Красіць наш архіпелаг
Выцьвілы на сонцы флаг
Флагі тут на кожным кроку
Крамы з флагам ці з вырокам
Гэты горад мае гонар
Хоць падобна ўсё на хорар
Цягнікі — бітком вагоны
Хоць на вуліцах нікога
Тут сяброў ня так і многа
Шмат зь іх выбрала дарогу
Хто раней, а хто пазьней
Стома, страх і рух падзей
Станцыя Пушкіна, станцыя Фрунзэ
Недзе ўнутры ўсё более фузу
Дух падтрымае Купалаў слупок
Хутка ўжо выхад на правы бок
#верш
#госць
#Гілеўска
адзінота — не парок
а укол,
які ты ўколіш у сэрца
і ніколі больш не зможаш сагрэцца
з адзінотай не мірацца,
з ёй сварацца
б'юцца, спрачаюцца,
але ніяк не згаджаюцца;
з адзінотай не спяць
з ёй пішуць вершы
мне часам здаецца,
што муза прыходзіць
толькі к сабакам
адзінокім і верным
іх сэрца пустуе
шукае прытулак
і вось яна
муза
яго выратуе;
адзінота як вугалёк,
які ты глытаеш
спачатку страшна,
а потым
звыкаеш;
адзіноце вучацца,
не атрымаецца адразу быць упэўнена адзінокім
плавалі
ведаем;
адзіноту прымаюць,
як сіняе неба,
яно такое
і нічога ты з гэтым не зробіш
страшна другое
калісьці адзінота твая
звычайная
зменіцца на адзіноту смерці
і тады паглядзім,
як заспяваеш,
прыйдзе за табой
а ты сідзіш
адна
лашчыш ката,
запрашаеш смерць на каву,
бо кубкі пыляцца
недзе на версе шафы
з іх ніхто не піў гадоў сто,
а тут госці завяталі
і ўсе роўна хто;
адзінота — хвароба,
якая есць цябе знутры
забірае ўсё добрае
выпівае сокі
кідае "вопратку"
і застаешся бездапаможны
адзін
адзінота
а
дзі
но
та
літар шмат, а побач — вада
• • •
Telegram
Instagram
• • •
#госць
#Гілеўска
адзінота — не парок
а укол,
які ты ўколіш у сэрца
і ніколі больш не зможаш сагрэцца
з адзінотай не мірацца,
з ёй сварацца
б'юцца, спрачаюцца,
але ніяк не згаджаюцца;
з адзінотай не спяць
з ёй пішуць вершы
мне часам здаецца,
што муза прыходзіць
толькі к сабакам
адзінокім і верным
іх сэрца пустуе
шукае прытулак
і вось яна
муза
яго выратуе;
адзінота як вугалёк,
які ты глытаеш
спачатку страшна,
а потым
звыкаеш;
адзіноце вучацца,
не атрымаецца адразу быць упэўнена адзінокім
плавалі
ведаем;
адзіноту прымаюць,
як сіняе неба,
яно такое
і нічога ты з гэтым не зробіш
страшна другое
калісьці адзінота твая
звычайная
зменіцца на адзіноту смерці
і тады паглядзім,
як заспяваеш,
прыйдзе за табой
а ты сідзіш
адна
лашчыш ката,
запрашаеш смерць на каву,
бо кубкі пыляцца
недзе на версе шафы
з іх ніхто не піў гадоў сто,
а тут госці завяталі
і ўсе роўна хто;
адзінота — хвароба,
якая есць цябе знутры
забірае ўсё добрае
выпівае сокі
кідае "вопратку"
і застаешся бездапаможны
адзін
адзінота
а
дзі
но
та
літар шмат, а побач — вада
• • •
Telegram
• • •
#верш
#Nichto_Absalutna
Знову быць пажару
Дрогат, роў і гара,
Рагатаньне маршаў,
Гром і кроў, гарматы.
Чырвань усьцяж шугае.
Сьціжма сьціхіх сьценяў.
Сьцемраная цемра.
У сьцерушоных сьценах
Стылыя пасьцелі.
Неспасьціжна неяк,
Праясьнела ў небе,
Далягляд бяз хмараў
Шэпча: неўзабаве...
#Nichto_Absalutna
Знову быць пажару
Дрогат, роў і гара,
Рагатаньне маршаў,
Гром і кроў, гарматы.
Чырвань усьцяж шугае.
Сьціжма сьціхіх сьценяў.
Сьцемраная цемра.
У сьцерушоных сьценах
Стылыя пасьцелі.
Неспасьціжна неяк,
Праясьнела ў небе,
Далягляд бяз хмараў
Шэпча: неўзабаве...
#проза #пераклад
#госць
#PryhniečanajaLutaść
переклад цудоўнага фанфіка па ганігрэмам. соўлмэйты і шчаслівая канцоўка, што яшчэ трэба для шчасця. прыемнага чытання!🤍
https://archiveofourown.org/works/44662942
#госць
#PryhniečanajaLutaść
переклад цудоўнага фанфіка па ганігрэмам. соўлмэйты і шчаслівая канцоўка, што яшчэ трэба для шчасця. прыемнага чытання!🤍
https://archiveofourown.org/works/44662942
archiveofourown.org
адвядзі мяне ад віны і велічы - Jane_Ka - Hannibal (TV) [Archive of Our Own]
An Archive of Our Own, a project of the
Organization for Transformative Works
Organization for Transformative Works
#Тарас_Ташкевіч
#верш
#госць
У маруднай ранішняй смузе,
Каля цнатлівага прычалу
Стаіць, калоціцца памалу
Драўляны човен у чарадзе
З усіх таксама непатрэбных,
У сьвет народжаных дарэмна,
Гадоў мінулых прамянёў.
Пасьля нуды чаканьняў ціхіх
Ён гойдаецца на вялікіх,
Высокіх, моцных і шматлікіх,
Найчыстага блакіту хвалях,
Якія грэюць тут сабою
Марскую бездань зь цемнатою,
На бязьмежнага сьвітанку далях.
Праз час спадзеваў безнадзейных
Абраў ён болей не чакаць,
Апошні досьвітак спаткаць
І перашкод праз чэраг дзейных
У вандроўку ціха адплываць.
Куды, нашто й якім чынам -
Наўрад ці ведае хоць хто,
Дакладным ёсьць для нас адно -
Ён зьнік, калі вільготным дымам
Было задушана паветра,
І як задзьмуў надзеі ветрык -
Ён з кругавіду зьнік ужо..
08.01.2023
Тэлеграм
#верш
#госць
У маруднай ранішняй смузе,
Каля цнатлівага прычалу
Стаіць, калоціцца памалу
Драўляны човен у чарадзе
З усіх таксама непатрэбных,
У сьвет народжаных дарэмна,
Гадоў мінулых прамянёў.
Пасьля нуды чаканьняў ціхіх
Ён гойдаецца на вялікіх,
Высокіх, моцных і шматлікіх,
Найчыстага блакіту хвалях,
Якія грэюць тут сабою
Марскую бездань зь цемнатою,
На бязьмежнага сьвітанку далях.
Праз час спадзеваў безнадзейных
Абраў ён болей не чакаць,
Апошні досьвітак спаткаць
І перашкод праз чэраг дзейных
У вандроўку ціха адплываць.
Куды, нашто й якім чынам -
Наўрад ці ведае хоць хто,
Дакладным ёсьць для нас адно -
Ён зьнік, калі вільготным дымам
Было задушана паветра,
І як задзьмуў надзеі ветрык -
Ён з кругавіду зьнік ужо..
08.01.2023
Тэлеграм
#госць
#верш
#Тарас_Ташкевіч
Страх
Што ёсьць той люты страх ?
Які забыўшыся на літасьць
Ды на абставінаў агіднасьць
Распашыраецца ў вачах,
Налітых чорнаю крывёю,
Як полымя які парою
Так паліць волю ў галавах.
Дык як завецца гэты страх ?
Які прымусіў зьнікнуць ціха,
Ня даўшы зьдзейсьніць і ўздыху,
Любоў і шчасьце на вуснах.
Які ў гэткі шпаркі час
Так прызвычаіўся да нас,
Што душыць горда ў грудзях
Усе свабоды разуменьні,
Як сонейка майго праменьні
Усё закрывае цемры дах.
Дык перад чым той брыдкі страх ?
Ці перад пекла ланцугамі ?
А мо, усёж, перад гадамі,
Што бавіў люд наш у ланцугах ?
Чаму нібы наканавана,
Што нават сьмерць абмежавана
І задарма тут толькі жах ?
Чаму прымушаны баяцца
Я дзеіць, мовіць і сьмяяцца,
Нібы радзіўся ў кайданах ?
За што знаходзіцца ў страху
Благі нязьменны сумны лёс
Таго народу, што прынёс
У краіну разуменьня крыху,
Кім насамрэч народ той ёсьць..?
17.12.2022
•••
Тэлеграм
•••
#верш
#Тарас_Ташкевіч
Страх
Што ёсьць той люты страх ?
Які забыўшыся на літасьць
Ды на абставінаў агіднасьць
Распашыраецца ў вачах,
Налітых чорнаю крывёю,
Як полымя які парою
Так паліць волю ў галавах.
Дык як завецца гэты страх ?
Які прымусіў зьнікнуць ціха,
Ня даўшы зьдзейсьніць і ўздыху,
Любоў і шчасьце на вуснах.
Які ў гэткі шпаркі час
Так прызвычаіўся да нас,
Што душыць горда ў грудзях
Усе свабоды разуменьні,
Як сонейка майго праменьні
Усё закрывае цемры дах.
Дык перад чым той брыдкі страх ?
Ці перад пекла ланцугамі ?
А мо, усёж, перад гадамі,
Што бавіў люд наш у ланцугах ?
Чаму нібы наканавана,
Што нават сьмерць абмежавана
І задарма тут толькі жах ?
Чаму прымушаны баяцца
Я дзеіць, мовіць і сьмяяцца,
Нібы радзіўся ў кайданах ?
За што знаходзіцца ў страху
Благі нязьменны сумны лёс
Таго народу, што прынёс
У краіну разуменьня крыху,
Кім насамрэч народ той ёсьць..?
17.12.2022
•••
Тэлеграм
•••