#верш
#Былы_Сын_Былой_Краіны

Вар'яцее Зямля: то хваробай нямой,
то дыктатам, то крызай, то страшнай вайной,
потым зноўку вайной, і яшчэ вунь адной...
Ператворым хоць нашу кватэру ў спакой?

Без вятроў, кветкі што з падваконня крадуць,
без залеваў тыднёвых і шэрых бы ртуць,
без нянавісці, гвалту й няўмення пачуць.
Толькі разам са мной, калі ласка, тут будзь!

• • •
lulu.com
• • •

#пераклад #песня
#ТоЯ

https://vm.tiktok.com/ZMj91n2KN/

• • •

#ADM

🌙 Напамінаем, што публікаваць свае творы мае магчымасць КОЖНЫ творца! ☀️

• Усё, што трэба — адаслаць свой твор (верш, прозу, малюнак, музыку, пераклад і г.д.) нам праз @masvet_by_bot па пэўным шаблоне!

Падрабязней — тут:
https://telegra.ph/Kal%D1%96-zhadaece-neshta-apubl%D1%96kavac-07-20

#верш
#пава_рамонак

***
гэта снег?
так рана,
вярнуўся без настрою,
уключыў святло,
я не магу ўжо трымацца,
бачыўшы іх без дыхання,
я ведаю, што некалі буду як яны,
і я не хачу пра гэта гаварыць,
проста сумная тэма,
якую ўзгадваю кожны раз,
гэта нанесла шрамы,
якія я імкнуся ад усіх схаваць.
на нервах я кінуў у сцену кубак,
які набыў учора,
асколкі ляжаць яшчэ,
я гляджу, што зноў зрабіў боль,
хто сказаў, што я без душы?
мой пакой— мой утульны кут,
я хаваю тут усё, што турбуе мяне,
нават калі гэта нічога не дасць.
я імкнуўся ўключыць святло,
але не патрэбна было яно вам,
я хацеў быць да вас святлей,
я заўсёды зараз у сябе,
вы не разумееце,
я прынёс боль, і гэта не змяніць,
штораз толькі я падаю глыбей,
гэтая яма ўсё цямней і цямней,
я не хачу тут быць,
але гэта маё пакаранне,
я не хачу думаць пра тога,
хто затуманіў галаву,
нават не ведаючы гэтага,
і гэта проста прыгожа.
я гляджу на сцяну,
асколкі на падлозе,
а яна магла б мець больш дзён жыцця,
я рушу ўсё, да чаго датыкаюся,
хаця спрабую быць лепш,
чым насамрэч ёсць,
я хаваюся ў грушах,
спрабую быць не горш за ўсіх,
хаця выходзіць,
што псую ўсё тут толькі я,
я ведаю, гэта мой праклён,
гэта проста мой праклён,
як бы я не сумаваў праз усё,
што маю на душы,
гэта справа не вас а маёй душы,
справа маёй душы,
лепш дайце мне ўключыць святло...
збірая асколкі капае сляза за слязой,
у чарговы раз аблажаўся я,
кажуць, рэчы маюць душу,
спадзяюся душа вернецца,
калі я сабяру ўсё назад,
шрамы прыгажэюць,
гэта проста вопыт
нават калі ён горш за ўсё што раней было,
я ведаю, што змагу перажыць,
але толькі якой цаной?
я пастаўлю кубак на шафу,
калі золатам змацую,
толькі ці вернецца туды тое,
што было раней да мяне?
спусташальнік душ,
так?
нелюблю свае пачуцці,
яны прыносяць анічога,
апрача негатыўных фарбаў,
я бяру белы,
на халсце вяду чорны,
так кожны раз,
кожны раз, што б я не змяняў,
але я расту з гэтым,
я расту з гэтым,
нават калі сумую па тым,
хто не будзе са мной,
яны заўсёды ў сэрцы,
яны цяпер і ў кубку маім,
яны цяпер і ў ім...

• • •
Telegram
Twitter
• • •

#верш
#Хросная

Прэрагатыва
Любіць радзіму НАСУПЕРАК
навек аддадзена
мёртвым і мінулым
якія глядзяць на
Нас сучасных
з партрэтаў
у кабінетах
беларускай літаратуры
і гісторыі

такія невыносна святыя
у параўнанні
з нашымі грахамі

Што яны адчуваюць
у адносінах
да
жывых і існуючых
Нас?

Па нашым целе
Цячэ не кроў -
каменне.

Таму нашыя ногі
ураслі
ў зямлю


Тры малпачкі
ператвараюцца
ў Свяшчэнную
Трыяду

Наша малітва:

"Не глядзі
Не чуй
Не гавары"

Амэн
Амэн
Амэн

#малюнак
#Паліна_Літвіновіч

• • •
Instagram
• • •

#верш #łacinka
#Максім_Крывіч

Вечнае

Я жыў у маленькай хаце
І бегаць любіў па садзе,
У рэчку шпурляць каменьчыкі —
Я ведаў, што гэта вечнае.

Уніз, па прамой, угору —
З сябрамі ішоў у школу.
Адзнакі і здзекі сечныя —
Я думаў, што гэта вечнае.

Палац без муроў і вежаў —
Карціна была каледжа.
Там пары, учынкі спрэчныя —
Здавалася, гэта вечнае.

Узлёт і душы блуканне —
Такім я застаў каханне.
Спатканне, пяшчота лечная —
Я верыў, што гэта вечнае.

Там зборы, ад’езд па леце —
Цяпер я настаўнік дзецям.
Заняткі і шмат паперчыны —
Усё, зразумеў, не вечнае.

Я заўтра яшчэ паеду,
Быць можа, на край сусвету.
Не вельмі ў жыцці дарэчнае
Заводзіць матыў пра вечнае.

• • • • •

Viečnaje

Ja žyŭ u maleńkaj chacie
I biehać lubiŭ pa sadzie,
U rečku špurlać kamieńčyki —
Ja viedaŭ, što heta viečnaje.

Uniz, pa pramoj, uhoru —
Z siabrami išoŭ u škołu.
Adznaki i zdzieki siečnyja —
Ja dumaŭ, što heta viečnaje.

Pałac biez muroŭ i viežaŭ —
Karcina była kaledža.
Tam pary, učynki sprečnyja —
Zdavałasia, heta viečnaje.

Uźlot i dušy błukańnie —
Takim ja zastaŭ kachańnie.
Spatkańnie, piaščota lečnaja —
Ja vieryŭ, što heta viečnaje.

Tam zbory, adjezd pa lecie —
Ciapier ja nastaŭnik dzieciam.
Zaniatki i šmat papierčyny —
Usio, zrazumieŭ, nie viečnaje.

Ja zaŭtra jašče pajedu,
Być moža, na kraj suśvietu.
Nie vielmi ŭ žyćci darečnaje
Zavodzić matyŭ pra viečnaje.

• • •
Telegram
Twitter
• • •

#пераклад
#добрыяпрадвесці #goodomens
#Zmiser_Patsuk

Анатацыя: Пасля першага абмену падарункамі, Габрыэль разумее, што закаханы, і вырашае дабіцца Вельзевула. Адзіная праблема: ён не ведае як. Пры дапамозе інтэрнэта Габрыэль збіраецца пачаць раман з Прынцам Пекла.

https://archiveofourown.org/works/49824490

• • •
AO
Instagram
• • •

#верш
#Хросная

Цыгарэт і талонаў няма
Ліхтары замяняюць зоркі
Пачакай, я дайду сама:
Смак стагоддзя -
салодка-горкі.

#проза #пераклад
#Добрыя_прадвесці #фанфік
#ТоЯ

Павяртайся
• • •
Яны сядзелі ў порце і назіралі за тым, як рыхтуюць да выхаду велізарныя шчаціністыя ўзброеныя караблі. Вада была шэрай і змрочнай - хмурны цынічны адказ здзекліва-летуценнаму жамчужнаму небу. Было холадна. Было лета. Быў 1914-ы.

https://archiveofourown.org/works/50761315

• • •

Вітаю! Дзякуй, творцы, за вашую дзейнасць! Яна будзе жыць у вяках, як і беларушчына! Разам мы зможам перашкоды! А пакуль дасылаю наш са Стэфі твор ❤️

#пераклад #песня #музыка
#Сьвятлана_Зьнічка
#Стэфі_Ларэнца

Аўтар песні: Stefi Lorenzo
Пераклад: Сьвятлана Зьнічка

«Зорная ноч»

*
Чаму ты не са мной,
Калі мне трэба паказаць табе
Свет свой?
Чаму ты пакінуў родны дом?
Мне трэ паказаць,
Які прыгожы ён.

Хтосьці можа казаць,
Што мінуўшчыне час дараваць,
А я не магу, не магу.
Ты бачыш: йду па вастрыю.

Толькі розум я згублю,
Свет абернецца ў цьму,
Я знайду, я знайду
Ключ да былых дзён.
Дружа, вочы ты раскрой,
Ведай, што станем гарой
Мы з табой, мы з табой.
Ведай, што знойдзем спакой
У зорную ноч, ноч, ноч, ноч…

Проста хочацца, каб
Ты ўбачыў нябёсы,
Проста хочацца, каб
Ты жыў у раскошы.
Я ўжо раблю так,
Няма шляху назад.
Дай руку і глядзі,
Колькі цудаў у жыцці.

• • •

Сьвятлана:
Telegram

• • •

Стэфі:
Telegram
YouTube

• • •

#музыка #пераклад
#кася_кастрычніцкая
#замежны_сьпеўнік

Tom Odell - Another Love [BEL SUB | БЕЛ СУБ]

━━━ • ✙ • ━━━
Тэлеграм-канал

#верш
#скатазаўра

Ты сустрэнь мяне на змярканні,
Там, дзе неба гарыць агнём,
Ты сустрэнь мяне без пытанняў,
Там, дзе я буду гарэць табой.

Сустракай мяне на змярканнях,
Там, дзе вочы гараць табой,
Не заві толькі гэта каханнем,
Лепш пакліч мяне проста дамой.

І давай будзем крочыць па сцежках,
Размаўляць пра ўсё, ні пра што,
Я запомню у часу адрэзках,
Як мне добра было з табой.

Я запомню кожнае слова,
Кожны міг і секунду - увесь час,
Хай гады і гадзіны, хвіліны
Будуць момантамі толькі для нас.

Хай цячэ гэты час мімалётна,
Не спыняйся ніколі - ідзі,
Хай глядзіць на цябе навакольны,
Хай клакоча сэрца ў грудзі.

Сустракай мяне на змярканнях,
У гэты дзень, гэты міг, гэты час,
Прыязджай да мяне на світаннях,
Гэты час будзе важным для нас.

Хай палае сэрца ў грудзях,
Хай гарыць унутры да тла,
Хай ніколі халодна не будзе.
Хай тут будзе крыху цяпла.

Хай патнеюць твае далоні,
Хай кідае ў холад і ў жар,
Хай канца не будзе ніколі,
Хай гарыць у грудзях пажар.

Ты сустрэнь мяне на змярканні,
Там, дзе неба гарыць агнём,
Правадзі мяне на світанні,
Толькі дом мой побач з табой.

• • •
X.com (Twitter)
• • •

#кіно #пераклад
#Vertebra

Невядомае ўжо гатова распавядаць свае гісторыі... Далучайцеся да https://t.me/KVertebra, каб глядзець серыі.

#верш
#афікс (aka #бурбалка)

Аўтарка агіткі "Мне гідка — нам гідка!"

адшукаўшы ціхі схоў, ночы покрывам
знову пачынаю шоў. гэтым творывам
засяваю ворыва, пахаваўшы норавы
акрываўленых багоў варагінь і ворагаў.
¶
крочу знову між радкоў,
пакідаю тут закладку.
не чытае там ніхто,
акрамя ахвяр парадку.
пэўна, будзе їншы дзень.
пэўна, будзе радасна.
можа, я памру за цень.
можа, і ад старасьці.
¶
атамы старонак аддаюць араматы нам:
літаркі аб тарку тру — чэргі аўтаматныя
ў тых, хто там таматамі грозіць у адказ ды просіць —
їм празь сьлёзы лёзы словаў дораць залатую дозу.
¶
пачынаю новы том —
новы том той абы-што,
абы-хто ўжо ўсё адно
ўсё прайгралі ў тым лато.
я сама сабе ня веру,
мы даўным-даўно пад цемрай,
мы сам-насам, мы адны —
я сабе пішу лісты.
¶
ну? што гэта за бруд? кура‌м на спуд?
спам, флуд, мяне бярэ скрут —
рытм сапсуты, рыфмы — сюд-туд —
гукаў банкрутка — прысуд — мут!
¶
твор — падробка,
твор — у топку.
вып'ю стопку.
вып'ю стопку.
нетаропка:
розум крохкі.
розум дрогкі.
розум лёгкі.
¶
то канец кар'еры каралевы на паперы,
што ня скокне ўраз з кватэры ды ў кар'еры
па законе аб ахове працы — мы цяпера
ў дзіўнай эры: сьвет — фанера, я — афера.
каму авацыї?
¶
лэдзі на балоце брэньдзі — даведзена
да адчаю ведзьма літарак ад аз празь ведзі
літаральна трэці дзень вершы вярэдзяць
нешта ўсярэдзіне... жаласнае гледзіва.
(жаласнае гледзіва)
¶
канец разьдзела
можаце йсьці
аркуш.txt
de
літ.

#Верш
#Шрэбра_Іслачы

Журба

Канчатковасць дадае сэнса
А вясна — проста імгненне
Як тая цукора замест кавы
Восень, ты панна жаўнераў
Што склалі галовы ў бітве з каханнем

#верш
#Сьвятлана_Зьнічка

Вітаю, спадарове! Я радая прадставіць вам свой твор, у які ўклала, падаецца, безліч сілаў, часу і думак. Спадзявацьмуся, ён вас закране) 🥀

https://telegra.ph/Nyavykazanaya-pra%D1%9Eda-10-13

• • •

#пераклад #песня
#Максім_Крывіч

• 🌸 Idol (belarusian version) | Oshi no Ko | Дзіцё айдала •

Як адной усмешкай распаляе медыя?
Тая таямніца свету невядомая.
Кожныя заганы перавагай павярнуліся;
Ідэальны вобраз — ідэальная хлусня:
Бездакорны айдал яна!

"Што на сняданак еш? А з кніг што абярэш?
А дзе б ты захацела прагуляціся і з кім?"
"Мне есці некалі. Давайце не аб тым".
І колькі б не пыталі, праўды я не адкажу.

Бесклапот-на-я, усё ж чароў-на-я.
І таямніца та, што ты спляла, нас вабіла не раз!
Ці маеш? — Не-не-не,
Ці знаеш? — Не-не-не
У людзях любіш што? Каханы хто?
Просім, дай адказ!

Я не ведаю, як гэта: палюбіць.
Можа быць, адчуваць я не здольная любоў?
Пераблытаная з праўдаю хлусня,
Але ве-да-ю, як толькі выйду я
і вам спяю,
Вы мне адкажаце "люблю"!

Так, ты ідэал — вачэй не адарваць!
Так, ты абсалютна беззаганны айдал!
Ты, як зорка пасярод планет:
Зараніцай асвятліш гэты свет!

Тваёй усмешкі міг чаруе думкі іх —
І зноў натоўп цябе клянецца у сваёй любві.
Ліловы бляск вачэй і пара словаў,
Тонкая мана — гэта нашая Ай!

Так, так,
яна з тых
надзоркавых прынцэс.
Ля яе мы толькі фон
і дадатковы змест.
Зорнай пані
на Бі-плане
падыграці —
ўвесь наш сэнс.
Мы павінны быць удзячны ёй за поспех,
але

НЕ.

ГЭТА ПАДМАН.

КОЛЬКІ ЯШЧЭ
ПРЫНІЖАЦЦА НАМ?!

УЗЛЁТАМ СВАІМ
ТЫ АБАВЯЗАНА
НАМ

Я ГРЭБАВАЦЬ
НАМІ
НЕ ДАМ.

ТЫ

НЕ

ІДЭАЛ!

Я БУДУ ТАБОЙ ПАГАРДЖАЦЬ.
Я БУДУ САБОЙ ПАГАРДЖАЦЬ.

НЕ ВАРТАЯ ДОЛІ СВАЁЙ!
ХТО НЕ ТРЫВАЕ,
НЕ МУСІЦЬ
ЗАЗЗЯЦЬ!...

...Яны ўсе зачараваныя табой,
Бо ты самы моцны, непахісны айдал!
У цябе не бачыцца заган —
Толькі Зараніцы бляск прамянёў.
Табе маўчаць патрэбна аб нялёгкай долі
І размове не даваць нязручнай волю —
Ты кумірам мусіш быць, а не сабою,
Бо такая — сапраўдная Ай!

Я сваёй усмешкай зноў заваюю медыя,
У ёй таямніцу сваю захаваю я.
"Я вас люблю!" — вобраз, ідэальная хлусня —
Вось такая формула любові мая!

Пот іскрыцца у праменях, бы аквамарын,
Позірк з-пад павекаў, бы агранены рубін,
У сваёй бязгрэшнасці з Марыяй параўнальная!
Бездакорна формула любові мая!

Мне шкада, што не магла вас палюбіць...
Можа быць, бо сама я не зведала любоў?
Але веру, стане праўдаю хлусня,
Калі ролю
з душой
спалучу
я.

Ў гэта веру я!

Калісьці што хачу змагу я атрымаць! —
Бо усё ж я прагны, ненасытны айдал!
Вас усіх хачу я палюбіць
Бессаромна, цалкам
і назаўжды!

Я працягну гульню! Ізноў я падману —
І тысячы разоў яшчэ, напэўна, схлушу,
У спадзяванні, што я нарэшце здольна
Буду пра пачуцці вам шчыра сказаць.

Ах, скончана гульня! Нарэшце я магу
Не хлусіць вам, што я вас люблю!

• • •
Telegram
X.com (Twitter)
• • •

#верш
#Хросная

Я - закаханая ў цябе
Ты для мяне - як сонца
ранкам
А недзе - успыхваюць
маланкі:
Я - закаханая ў цябе
І крокі ціхія світанку.
Ды маё сэрца - ў журбе
Я - закаханая ў цябе
А недзе - успыхваюць
маланкі