#Паўлінка
#верш
#госць

***
Слоў з памяці не выкрасліць. Ніколі.
Яны як напамін: душа яшчэ жывая,
У ёй высечана золатам і болем:
"Ты мне патрэбна любая...".

Каб ты ведаў, якое шчасце адчуць,
Што забыта мінулае і яго страты!
Часам сэрцу хочацца пачуць:
"Яны тваіх слёз не варты!".

Ляжыць на дне маёй душы агеньчык,
Які ў вачах тваіх аднойчы запаліўся.
Вось бы спытаць, няхай і недарэчна:
"Які сон табе сёння сніўся?".

Прабач, я толькі вучуся пакуль:
Жыць, любіць, людзям спагадаці,
Каханне выратоўваць ад куль,
Каб бясконца казаць:
"Я не хачу цябе страціць..."

• • •
Тэлеграм
• • •

#проза
#госць
#Паўлінка

Ардашынская рэфлексія (часткі другая і трэцяя)

”Лепш бы людзі, калі разыходзіліся, не гаварылі адзін аднаму непрыемнасцяў і абразаў, а са словамі, як у радках Алеся Камоцкага:

Я стаміўся з табой сябраваць,
Выбачацца, чакаць, дараваць,
Разумець, адкладаць, пераносіць...
Да таго ж пачынаецца восень.

Лепш спакойна знікнуць з жыцця адзін аднаго з простым і спакойным: "Давай разыдземся, бо стаміліся адзін ад аднаго", чым перад гэтым атручваць жыццё здзекамі, пагрозамі і шантажом. Сказаць-та лёгка, а каб навучыцца, патрэбна цэлае жыццё. Ды і не факт, што навучышся...”

https://telegra.ph/Ardashynskaya-rehfleks%D1%96ya-chastk%D1%96-drugaya-%D1%96-trehcyaya-08-22

• • •

#проза
#Паўлінка

Ардашынская рэфлексія (частка чацвёртая)

https://telegra.ph/Ardashynskaya-rehfleks%D1%96ya-chastka-chacvyortaya-11-02

Канал аўтаркі:
https://t.me/luneykapoet