#верш
#Хросная
Я чакаю свайго вогнішча
Каб уваскрэсла імгла зыкамі
Я чакаю свайго вогнішча
Ланцугі самаруч выкую.
Ланцугі самаруч выкую
Задыхацца хачу ў любасці
ланцугі самаруч выкую
назаву ланцугі мудрасцю
Я чакаю свайго вогнішча
Каб ісці па зямельцы босаю
Я чакаю свайго вогнішча
Вышываю касу росамі
Вышываю касу росамі
Уяўляючы росы шнарамі
Вышываю касу росамі
назаву тыя росы караю
Я чакаю свайго вогнішча
Каб уваскрэсла імгла зыкамі
Я чакаю свайго вогнішча
Ланцугі самаруч выкую.
#Хросная
Я чакаю свайго вогнішча
Каб уваскрэсла імгла зыкамі
Я чакаю свайго вогнішча
Ланцугі самаруч выкую.
Ланцугі самаруч выкую
Задыхацца хачу ў любасці
ланцугі самаруч выкую
назаву ланцугі мудрасцю
Я чакаю свайго вогнішча
Каб ісці па зямельцы босаю
Я чакаю свайго вогнішча
Вышываю касу росамі
Вышываю касу росамі
Уяўляючы росы шнарамі
Вышываю касу росамі
назаву тыя росы караю
Я чакаю свайго вогнішча
Каб уваскрэсла імгла зыкамі
Я чакаю свайго вогнішча
Ланцугі самаруч выкую.
#Алесь_Гулевіч
#верш
З нянавісцю да ўласнай нікчэмнасці,
З атрутай па венам пякучай,
Не варты ні праведнай вернасці,
Ні здрады бязмежна балючай.
Я прыкра гляджу на адбітасці,
У люстры пакутна абвіслыя,
У смерці прасілі літасці
Жыцці як яблыкі кіслыя.
Як цень ад былой славутасці,
З кропляй былой упартасці,
У путах нязграбнай скутасці
І рэштках смярдзючых вартасці.
Як сцяг, без чырвонай стужачкі,
Як поле, без вершніка белага,
Як ліст, без апошняй дужачкі,
Як крыж, без крыві ацалелага.
https://t.me/aleshulevic
#верш
З нянавісцю да ўласнай нікчэмнасці,
З атрутай па венам пякучай,
Не варты ні праведнай вернасці,
Ні здрады бязмежна балючай.
Я прыкра гляджу на адбітасці,
У люстры пакутна абвіслыя,
У смерці прасілі літасці
Жыцці як яблыкі кіслыя.
Як цень ад былой славутасці,
З кропляй былой упартасці,
У путах нязграбнай скутасці
І рэштках смярдзючых вартасці.
Як сцяг, без чырвонай стужачкі,
Як поле, без вершніка белага,
Як ліст, без апошняй дужачкі,
Як крыж, без крыві ацалелага.
https://t.me/aleshulevic
Telegram
Алесь Гулевіч
Аўтарскія вершы, пераклады, субцітры і агучкі. Для сувязі @AlesHulevich
#музыка #пераклад
#кася_кастрычніцкая
Megurine Luka - Witch hunt (Bel Sub)
─── ⋅ ∙ ∘ ☽ ༓ ☾ ∘ ⋅ ⋅ ───
Тэлеграм
#кася_кастрычніцкая
Megurine Luka - Witch hunt (Bel Sub)
─── ⋅ ∙ ∘ ☽ ༓ ☾ ∘ ⋅ ⋅ ───
Тэлеграм
#пераклад
#vertebra
#госць
Паважанае спадарства, каманда «VERTEBRA» пачала перакладаць серыял «Ганібал». Першая серыя ўжо даступна ў нашым тэлеграм-канале https://t.me/KVertebra
прыемнага прагляду 🔥
#vertebra
#госць
Паважанае спадарства, каманда «VERTEBRA» пачала перакладаць серыял «Ганібал». Першая серыя ўжо даступна ў нашым тэлеграм-канале https://t.me/KVertebra
прыемнага прагляду 🔥
Telegram
Vertebra
Вітаю! Мы займаемся перакладамі серыялаў, мультфільмаў і фільмаў, дзякую, што завіталі~
#проза
#госць
#Гілеўска
— Дзіцятко, мы збіраемо на адбудоўлю нашай царквы, — старая, жылістая далонь схапіла мяне за запясце, — Дапамажы, чым можаш, без царквы ж нельга, ты разумееш. Вось будзе ў цябе няшчасце, а яно абавязкова будзе, не дай Божа. А ён там, — палец з, нават не пазногцем, а з кіпцюром пачаў тыкаць кудысьці, дзе зараз пралятаў ваенны верталёт, — усё бачыць, табе ўсё вернецца. Ну, не пашкадуй, дзіцятко.
✨ Працяг ←клік
• • •
Telegram
Instagram
• • •
#госць
#Гілеўска
— Дзіцятко, мы збіраемо на адбудоўлю нашай царквы, — старая, жылістая далонь схапіла мяне за запясце, — Дапамажы, чым можаш, без царквы ж нельга, ты разумееш. Вось будзе ў цябе няшчасце, а яно абавязкова будзе, не дай Божа. А ён там, — палец з, нават не пазногцем, а з кіпцюром пачаў тыкаць кудысьці, дзе зараз пралятаў ваенны верталёт, — усё бачыць, табе ўсё вернецца. Ну, не пашкадуй, дзіцятко.
✨ Працяг ←клік
• • •
Telegram
• • •
Telegraph
Крыху пра вясковае дзяцінства і д'яблаў
— Дзіцятко, мы збіраемо на адбудоўлю нашай царквы, — старая, жылістая далонь схапіла мяне за запясце, — Дапамажы, чым можаш, без царквы ж нельга, ты разумееш. Вось будзе ў цябе няшчасце, а яно абавязкова будзе, не дай Божа. А ён там, — палец з, нават не пазногцем…
#верш
#Nichto_Absalutna
На непэрспэктыўнае вёсцы
Бы зламаны падшыпнік трашчыць вараньнё,
Сухадрэвіну гойдае вецер.
Бэз, шыпшына, чаромха - сухое гальлё,
І сьляды за пахілаю клецьцю.
Завугольле разьбітых, зарослых дарог,
Што партал у паўнагучнае ўчора.
Перасохлы ставок лёг калюжай ля ног,
Ані скрыпне калёнка на рогу.
А вакол манахром. Толькі тло, толькі фон,
Толькі шолах зьдзічэлых гародаў.
І скрыгоча ў зубах, дробна крышыцца стогн
Скарчанелае ў сутаргах вёскі.
#Nichto_Absalutna
На непэрспэктыўнае вёсцы
Бы зламаны падшыпнік трашчыць вараньнё,
Сухадрэвіну гойдае вецер.
Бэз, шыпшына, чаромха - сухое гальлё,
І сьляды за пахілаю клецьцю.
Завугольле разьбітых, зарослых дарог,
Што партал у паўнагучнае ўчора.
Перасохлы ставок лёг калюжай ля ног,
Ані скрыпне калёнка на рогу.
А вакол манахром. Толькі тло, толькі фон,
Толькі шолах зьдзічэлых гародаў.
І скрыгоча ў зубах, дробна крышыцца стогн
Скарчанелае ў сутаргах вёскі.
#госць
#верш
#Міхась_Корж
***
Нас,
было двое,
ізноў хацелі кахаць,
але згубіліся ў мітусне,
стараліся адзін для аднога ствараць,
і разбіліся ўшчэнт ад пачуццяў знарок,
калі ад разгубленасці сталі сябе наўмысна караць,
зарабілі яшчэ адзін балючы душэўны парок,
стараліся каб не было самотна,
і зрабілі няправільны крок,
што стала смяротна,
нашаму каханню,
канец.
#верш
#Міхась_Корж
***
Нас,
было двое,
ізноў хацелі кахаць,
але згубіліся ў мітусне,
стараліся адзін для аднога ствараць,
і разбіліся ўшчэнт ад пачуццяў знарок,
калі ад разгубленасці сталі сябе наўмысна караць,
зарабілі яшчэ адзін балючы душэўны парок,
стараліся каб не было самотна,
і зрабілі няправільны крок,
што стала смяротна,
нашаму каханню,
канец.
#верш
#госць
#ананімна
Здараецца. Часам. Вельмі часта
хачу праваліцца я скрозь зямлю.
І не зрабіла нічога я надта
такога, каб існасць ганьбіла сваю.
Але калі зноў выглядаю шкадліва,
бы я кацяня, што жыве ў каробцы
мокрай у лужыне, што дажджом наліла,
і не рашаецца выйсці й ісці па дарожцы
жыцця крок за крокам,
бо за паваротам
можа чакаць нешта страшнае. Потым
ужо не адмыюся жаху.
І мне вельмі жахліва.
Жахліва ад бруду, у які я сябе закапала,
ад смецця, жыццём прынеслага нямала.
Выбачайце маю сарамлівасць
і маю нерашучасць.
Таму што я толькі на словах вялікая.
Насамрэч унутры мяне ледзьве не пуста.
#госць
#ананімна
Здараецца. Часам. Вельмі часта
хачу праваліцца я скрозь зямлю.
І не зрабіла нічога я надта
такога, каб існасць ганьбіла сваю.
Але калі зноў выглядаю шкадліва,
бы я кацяня, што жыве ў каробцы
мокрай у лужыне, што дажджом наліла,
і не рашаецца выйсці й ісці па дарожцы
жыцця крок за крокам,
бо за паваротам
можа чакаць нешта страшнае. Потым
ужо не адмыюся жаху.
І мне вельмі жахліва.
Жахліва ад бруду, у які я сябе закапала,
ад смецця, жыццём прынеслага нямала.
Выбачайце маю сарамлівасць
і маю нерашучасць.
Таму што я толькі на словах вялікая.
Насамрэч унутры мяне ледзьве не пуста.
#верш
#госць
#Менск_Пасажырскі
л(е/ё)с
людзі вялікага лесу,
людзі маленькага краю,
вы дагэтуль кленчыце перад Вялесам
і перад кожным ратаем.
ваша прамацер — ваўчыца,
найдзівосьнейшая з усіх,
пакінула вам дзьве Меккі —
Вільню і Ваўкавыск.
шчасныя вы, паганцы!
у вас адзін запавет навекі —
гэта кружыцца ў танцах
і паварочваць рэкі.
месяц — у вас на скронях,
сонца — на вашых павейках,
вы зьзяеце насуперак сьцюжы,
бо вы — калядныя зоры.
вашу свабоду ніхто не задушыць,
бо вы, людзі, вы — душы
ўсіх пералётных птушак.
і толькі ветах высокі
песьні вашыя чуе.
чую часам і я:
мне дагэтуль мрояцца вашыя сьпевы.
і кожны з вас для мяне — празорца,
а пуцяводная зорка — Венера,
пачынальніца вашага роду,
і я ніколі ня стану адным з вашых сузор'яў,
як бы я не хацела.
людзі вялікага лёсу,
людзі маленькай краіны,
я веру ў вас,
бо я бачыла вашыя сьлёзы.
• • •
Telegram
• • •
#госць
#Менск_Пасажырскі
л(е/ё)с
людзі вялікага лесу,
людзі маленькага краю,
вы дагэтуль кленчыце перад Вялесам
і перад кожным ратаем.
ваша прамацер — ваўчыца,
найдзівосьнейшая з усіх,
пакінула вам дзьве Меккі —
Вільню і Ваўкавыск.
шчасныя вы, паганцы!
у вас адзін запавет навекі —
гэта кружыцца ў танцах
і паварочваць рэкі.
месяц — у вас на скронях,
сонца — на вашых павейках,
вы зьзяеце насуперак сьцюжы,
бо вы — калядныя зоры.
вашу свабоду ніхто не задушыць,
бо вы, людзі, вы — душы
ўсіх пералётных птушак.
і толькі ветах высокі
песьні вашыя чуе.
чую часам і я:
мне дагэтуль мрояцца вашыя сьпевы.
і кожны з вас для мяне — празорца,
а пуцяводная зорка — Венера,
пачынальніца вашага роду,
і я ніколі ня стану адным з вашых сузор'яў,
як бы я не хацела.
людзі вялікага лёсу,
людзі маленькай краіны,
я веру ў вас,
бо я бачыла вашыя сьлёзы.
• • •
Telegram
• • •
#верш
#госць
#Бянько_Аліса
Otus scops
Цікава, хутка апынецца,
На могілках прамення жах,
Счарнела разам пер’е птушак,
Крыжы драўляныя гараць,
Тырчыць, паголены самотай,
Звычайны нібы дождж у агне,
Разьбіты непахісна стомай,
Вялікі слуп драўляных веж.
Няма ўжо іх, усё паламана,
Згарэла ў попел усё даўно,
І зносіць хутка яго ветрам,
У бок забруджаных дарог.
• • •
Telegram
Instagram
• • •
#госць
#Бянько_Аліса
Otus scops
Цікава, хутка апынецца,
На могілках прамення жах,
Счарнела разам пер’е птушак,
Крыжы драўляныя гараць,
Тырчыць, паголены самотай,
Звычайны нібы дождж у агне,
Разьбіты непахісна стомай,
Вялікі слуп драўляных веж.
Няма ўжо іх, усё паламана,
Згарэла ў попел усё даўно,
І зносіць хутка яго ветрам,
У бок забруджаных дарог.
• • •
Telegram
• • •
#Францішак_Люцыянавіч
#верш
#госць
Развітанне
Разам, побач, адны,
Стаім блізу мяжы;
Далей хваляй гады
Змыюць нас ва ўсе бакі;
Памяць застанецца такая:
Кніжкі, словы, здымкі;
І кропляй акажацца тое,
Што раней было морам.
• • •
Тэлеграм
• • •
#верш
#госць
Развітанне
Разам, побач, адны,
Стаім блізу мяжы;
Далей хваляй гады
Змыюць нас ва ўсе бакі;
Памяць застанецца такая:
Кніжкі, словы, здымкі;
І кропляй акажацца тое,
Што раней было морам.
• • •
Тэлеграм
• • •
#твор #фанфік
#кася_кастрычніцкая
"Ад трасянкі да лацінкі" (па матывам кнігі Віктара Марціновіча "Мова")
Учора я нарэшце скончыла чытаць гэты раман, і нечаму адразу захацелася нешта напісаць, бо натхненьне ж патрэбна некуды ўліваць, а яно з'яўляецца ў мяне не так часта, каб заплюшчваць вочы. Такім чынам, запрашаю вас азнаёміцца зь першым артыкулам маёй фанацкай творчасьці, спадзяюся вам спадабаецца, па факту, мая першапачаткова спроба ў напісаньні твора адразу па беларуску.
#кася_кастрычніцкая
"Ад трасянкі да лацінкі" (па матывам кнігі Віктара Марціновіча "Мова")
Учора я нарэшце скончыла чытаць гэты раман, і нечаму адразу захацелася нешта напісаць, бо натхненьне ж патрэбна некуды ўліваць, а яно з'яўляецца ў мяне не так часта, каб заплюшчваць вочы. Такім чынам, запрашаю вас азнаёміцца зь першым артыкулам маёй фанацкай творчасьці, спадзяюся вам спадабаецца, па факту, мая першапачаткова спроба ў напісаньні твора адразу па беларуску.
#верш
#Шрэбра_Іслачы
Прыгажосць і Космас
Ты зірні на неба празрыстае,
Чыстае.
Быццам там нічога няма,
Толькі ноччу, калі ўсё засынае,
Існасць сваю адчыняе яна.
Прыгажосць у прастаце блакіту!
Той самы Космас, што выглядае інакш!
І ў дзяўчыне Космас утоены,
Як і зоркі, праз блакіт зіхаціць
Пільна глядзі шчырым сэрцам,
Каб таемнасць гэту адкрыць.
#Шрэбра_Іслачы
Прыгажосць і Космас
Ты зірні на неба празрыстае,
Чыстае.
Быццам там нічога няма,
Толькі ноччу, калі ўсё засынае,
Існасць сваю адчыняе яна.
Прыгажосць у прастаце блакіту!
Той самы Космас, што выглядае інакш!
І ў дзяўчыне Космас утоены,
Як і зоркі, праз блакіт зіхаціць
Пільна глядзі шчырым сэрцам,
Каб таемнасць гэту адкрыць.
#верш
#Хросная
Невядомая жанчына
Пісала вершы
якія хавала пад ложкам
Невядомая жанчына
малявала карціны
іх ніхто не купляў
Невядомая жанчына
вынаходзіла нешта новае
А потым вынаходніцтва
прыпісвалі яе мужу
Невядомая жанчына
пісала кнігі
але рэдактары
адзін за адным
адмаўлялі ёй
Невядомая жанчына
хацела паступіць
ва ўніверсітэт
але ёй сказалі,
што ў яе
няправільны мозг
Невядомая жанчына
хацела працаваць
далей
Але ёй апранулі
хустку і сказалі
сядзі дома
Невядомая жанчына
з дзяцінства чула
што аднойчы
выйдзе замуж
А калі твой муж
будзе
незадаволены
табою?
Невядомая жанчына
хацела атрымаць
выбарчае права
Але яе адправілі
ў вар'ятню
Невядомая жанчына
была рана
выдадзена
замуж
і памерла
падчас родаў
Невядомая жанчына
хацела пайсці ў палітыку
Але яе высмеялі
Невядомая жанчына
была згвалтаваная
Невядомая жанчына
пайшла на пратэст
Ёй сказалі
Чаго табе не хапае?
Ёй не хапала
паветра.
Невядомая жанчына
засталася невядомай
бо яна была
жанчынай.
#Хросная
Невядомая жанчына
Пісала вершы
якія хавала пад ложкам
Невядомая жанчына
малявала карціны
іх ніхто не купляў
Невядомая жанчына
вынаходзіла нешта новае
А потым вынаходніцтва
прыпісвалі яе мужу
Невядомая жанчына
пісала кнігі
але рэдактары
адзін за адным
адмаўлялі ёй
Невядомая жанчына
хацела паступіць
ва ўніверсітэт
але ёй сказалі,
што ў яе
няправільны мозг
Невядомая жанчына
хацела працаваць
далей
Але ёй апранулі
хустку і сказалі
сядзі дома
Невядомая жанчына
з дзяцінства чула
што аднойчы
выйдзе замуж
А калі твой муж
будзе
незадаволены
табою?
Невядомая жанчына
хацела атрымаць
выбарчае права
Але яе адправілі
ў вар'ятню
Невядомая жанчына
была рана
выдадзена
замуж
і памерла
падчас родаў
Невядомая жанчына
хацела пайсці ў палітыку
Але яе высмеялі
Невядомая жанчына
была згвалтаваная
Невядомая жанчына
пайшла на пратэст
Ёй сказалі
Чаго табе не хапае?
Ёй не хапала
паветра.
Невядомая жанчына
засталася невядомай
бо яна была
жанчынай.