#верш
#госць
#Кастусь_Ганчарук

Скарга

Заняпадшая культура
Спяшаецца да родных ніў,
Ідзе паэт дамоў панура,
Шыбкі конь яго спыніў.

І гаварыць па-чалавечы:
"Чаго пануры ты ідзеш?"
Паэт здзівіўся насампершы,
А потым кажа: "Ну і рэч!"

"Няма ўжо творчага спакою,
Спужаў мяне капытаў дроб,
Нясу я вестку за вайною
Каб не спяшаўся кожны ў гроб".

Паслухаў конь душу паэта,
Штурхнуўся нечакана ў бок,
Каля яго прайшла карэта,
Паэт і конь пайшлі ў крок.

"Не разумею я ўсёй мовы,
Змяшаўся поўны ком ідэй,
Яшчэ з часоў сярэдняй школы
Клікаў да розуму людзей".

"Але не чуў я аніколі
Падобнай думкі да мяне,
На ўсім радзімым наваколлі,
На ўсёй знаёмай мне зямле".