#верш #пераклад #Раман

Хацеў бы падзяліцца сваім перакладам вершаў Адама Міцкевіча "niepewność”
(Аўтарская артаграфія)

Сумневы

Калі ты далёк, не ўздыхаю, ня плачу
Не губляю розум як цябе пабачу,
Аднак не сустрэўшы цябе заўважаю,
Чагось мне бракуе, кагось бачыць жадаю;

З тугою тады задаю я пытанне:
Ці то сяброўства? ці можа каханне?

Калі з вачэй знікнеш, ня маю я сілы
Адновіць у думках твой вобраз мне мілы;
Аднак жа ня раз адчуваў супраць волі
Што памяці блізкі маёй ён даволі.

І зноўку сабе задаю я пытанне:
Ці то сяброўства? Ці можа каханне?

Цярпеў я ня раз, і бядою сваёю
Я думкі ня меў падзяліцца з табою;
Ідучы бяз мэты, губляў я дарогу,
І зноўку прыходзіў к твайму я парогу;

Заходзячы ў сэрцы хаваў я пытанне:
Сяброўства мяне прывяло ці каханне?

Каб толькі жыла ты, душу у ахвяру
Гатовы прынесці пякельнаму жару;
Хоць думкі я дзёрзкай у сэрцы ня маю,
Быць шчасцем тваім і спакоем жадаю.

І зноўку сабе задаю я пытанне;
Ці то сяброўства? Ці можа каханне?

Як дотык рукі я тваёй адчуваю,
Прыемна мне неяк, спакой ахінае,
Здаецца жыццё скончыў бы ў лёгкім сне,
Але сэрца стук абуджае мяне,

Які задае мне галосна пытанне:
Ці то сяброўства? Ці можа каханне?

Калі радкі песні я гэтай складаў
Дух вешчы прароцства мной не ўладаў
Адкуль узяліся ўсе рыфмы ня знаю
Як склаліся вершы я толькі гадаю；

І запісаў у канцы я пытанне;
Сяброўства натхніла мяне ці каханне?

Адам Міцкевіч

#раман #верш #пераклад

Што такое паэзія

Што такое паэзія? Кажаш ты мне зазіраючы ў вочы мае вачыма нябеснай тваёй красы.
Што такое паэзія, i мяне ты пытаеш?
Паэзія гэта... ты

Густаў Адольф Бэкер

#пераклад #верш #раман

О сэрца стой!

О сэрца, стой! Ня біся у трывозе
І з грудзяў ты маіх ня рвісь далоў
Стрымаць сябе я ўжо зусім ня ў змозе
О сэрца, стой! Не пачынай наноў

О сэрца, стой! Пасля цяжкое працы
Ці можа стацца ўсё было дарма?
Спакойна, сэрца, годзе турбавацца
Ў мітрэнзе марнай мудрасці няма

Л.Л. Замэнгоф - ініцыятар міжнароднай мовы эспэранта
1887

Пераклад Раман

#пераклад #верш #раман

***

Не, не цябе так палка я кахаю
Не для мяне красы тваёй агмень
Кахаю у табе мінуўшчыны я цень,
І маладосць памерлую шукаю

Як часам пагляджу я на цябе
У вочы я твае глыбока унікаю
Таемна я там з некім размаўляю
Вось толькі сонца адкрываю не табе

А я гавару я з той, што ўсіх далей
З сяброўкай дзён даўно мінулых,
Шукаю ў рысах я тваіх заснулых
Агонь даўно патухлых ўжо вачэй

М.Ю. Лермантаў
─────────≪✷≫────────
тг-канал