#верш
#Хросная
У Нясвіжы
гісторыя прабіваецца
праз паток
турыстаў, асфальтавых сцежак
і кінжалаў
электрычнага святла
Калі стаць на герб трубы
што намаляваны
на падлозе
і прыдумаць жаданне,
то жаданне -
споўніцца.
Трубы - быццам
спінэр
Калі іх круціш -
бясконцы рух.
Так сказала
экскурсаводка.
Подлінікі экспанатаў
Бясследна зніклі
Ці
знаходзяцца ў Польшчы, Расіі
Італіі.
Нам дазволілі
зняць копіі.
Гэта рэканструкцыя.
Нам пашанцавала
вярнуць.
У савецкі час
тут быў
працэдуры кабінет.
У савецкі час
знішчылі
перадалі
нацыяналізавалі
Бясконцы калідор
з люстэрак
у канцы якога -
цемра.
Быццам бы
увасабленне
шляху
маёй
краіны
Скрозь час і прастору.
цемра і адбіткі.
А потым - аскепкі.
У краме сувеніраў
раблюся Дыягенам -
шукаю надпісы
па-беларуску.
Купіла магніцікі і значок.
Занадта мала
патраціла
грошай.
Я іду па брукаванцы
І па залах палаца
там
таксама хадзілі
гістарычныя асобы.
Слёзы і боль
Вар'яцкасць і жорсткасць
Каханне і магільны
холад
Якія
зараз прэпаруюцца
для вушэй цікаўных турыстаў
якія цераз хвіліну
забудуць
усё
Абавязкова апранайце бахілы!
Мае чырвоныя боты
у сініх бахілах
Быццам бы
неба
у крыві.
Ці кроў -
у небе.
Стылёва, модна, маладзёжна
На сувенірах
Будынкі, мужчыны, зброя, герб
І толькі шакаладка -
з Барбарай
Радзівіл.
Выходжу з палаца -
Ідзе дождж.
:
Неба плача
па Беларусі.
#Хросная
У Нясвіжы
гісторыя прабіваецца
праз паток
турыстаў, асфальтавых сцежак
і кінжалаў
электрычнага святла
Калі стаць на герб трубы
што намаляваны
на падлозе
і прыдумаць жаданне,
то жаданне -
споўніцца.
Трубы - быццам
спінэр
Калі іх круціш -
бясконцы рух.
Так сказала
экскурсаводка.
Подлінікі экспанатаў
Бясследна зніклі
Ці
знаходзяцца ў Польшчы, Расіі
Італіі.
Нам дазволілі
зняць копіі.
Гэта рэканструкцыя.
Нам пашанцавала
вярнуць.
У савецкі час
тут быў
працэдуры кабінет.
У савецкі час
знішчылі
перадалі
нацыяналізавалі
Бясконцы калідор
з люстэрак
у канцы якога -
цемра.
Быццам бы
увасабленне
шляху
маёй
краіны
Скрозь час і прастору.
цемра і адбіткі.
А потым - аскепкі.
У краме сувеніраў
раблюся Дыягенам -
шукаю надпісы
па-беларуску.
Купіла магніцікі і значок.
Занадта мала
патраціла
грошай.
Я іду па брукаванцы
І па залах палаца
там
таксама хадзілі
гістарычныя асобы.
Слёзы і боль
Вар'яцкасць і жорсткасць
Каханне і магільны
холад
Якія
зараз прэпаруюцца
для вушэй цікаўных турыстаў
якія цераз хвіліну
забудуць
усё
Абавязкова апранайце бахілы!
Мае чырвоныя боты
у сініх бахілах
Быццам бы
неба
у крыві.
Ці кроў -
у небе.
Стылёва, модна, маладзёжна
На сувенірах
Будынкі, мужчыны, зброя, герб
І толькі шакаладка -
з Барбарай
Радзівіл.
Выходжу з палаца -
Ідзе дождж.
:
Неба плача
па Беларусі.
#верш
#Хросная
***
Хоць мы
І разламаныя
Але ВАМ
нас
не разламаць
не знішчыць
Не заблюрыць
І не выкрасліць
Мы жывём
дыхаем
Мы сярод вас
І мы не здохнем -
вам на зло.
Нават калі
нас развеяць
вятрамі
Змалаціць
цапамі
Мы ўсё адно
не станем
мукою
у вашым хлебе
А станем каменнем
аб якое вы зламаеце
свае змяіныя зубы.
Нашыя рукі
ператварыліся ў сцёблы руж
зачэпіш - паранішся
аб вострыя шыпы.
Мы будзем
мазоліць вам вочы
Аж пакуль яны
не выцекуць з твару
І не ўпадуць на зямлю
радыяактыўным
попелам
Зямля будзе крычаць
як крычалі мы
Бо мы - таксама зямля
Хоць вы
адмаўляеце нам
Нават
у гэтым.
──────≪✷≫──────
#Хросная
***
Хоць мы
І разламаныя
Але ВАМ
нас
не разламаць
не знішчыць
Не заблюрыць
І не выкрасліць
Мы жывём
дыхаем
Мы сярод вас
І мы не здохнем -
вам на зло.
Нават калі
нас развеяць
вятрамі
Змалаціць
цапамі
Мы ўсё адно
не станем
мукою
у вашым хлебе
А станем каменнем
аб якое вы зламаеце
свае змяіныя зубы.
Нашыя рукі
ператварыліся ў сцёблы руж
зачэпіш - паранішся
аб вострыя шыпы.
Мы будзем
мазоліць вам вочы
Аж пакуль яны
не выцекуць з твару
І не ўпадуць на зямлю
радыяактыўным
попелам
Зямля будзе крычаць
як крычалі мы
Бо мы - таксама зямля
Хоць вы
адмаўляеце нам
Нават
у гэтым.
──────≪✷≫──────
#верш
#Хросная
Здаецца, што рэкі
даўно выйшлі з берагоў
І мы жывем пад вадой
Лыпаем лупатымі вачыма
Выстукваем жабрамі
жабраванне
І тупа
адкрываем рот.
Рыбы не ўмеюць гаварыць.
А можа, не хочуць?
Лічаць, што
іх вялікія
суродзічы
занадта дзіўныя
Незамаскіраваныя ў вадзе
І з вычварэннымі
плаўнікамі?
А можа гэта проста
Разлілося вялікае балота
І людзі НА балоце
Сталі
Людзьмі Ў.
──────≪✷≫──────
#Хросная
Здаецца, што рэкі
даўно выйшлі з берагоў
І мы жывем пад вадой
Лыпаем лупатымі вачыма
Выстукваем жабрамі
жабраванне
І тупа
адкрываем рот.
Рыбы не ўмеюць гаварыць.
А можа, не хочуць?
Лічаць, што
іх вялікія
суродзічы
занадта дзіўныя
Незамаскіраваныя ў вадзе
І з вычварэннымі
плаўнікамі?
А можа гэта проста
Разлілося вялікае балота
І людзі НА балоце
Сталі
Людзьмі Ў.
──────≪✷≫──────
#верш
#Хросная
Глядзець на месяц - дрэнная прыкмета
Так у народзе чулася здаўна
Таму й, напэўна, вершамі адзета
Дзівацтвам цалавана дап'яна
Аслепла я ад промняў месяцовых
І па зямлі, як хісткая, хаджу
Ды пад нагамі цвёрдую аснову
ні ў Бога, ні ў чорта не прашу
Таму й, напэўна, збітымі каленьмі
Так цягнуць камяні мяне назад
Урэшце - словы дзікага малення
Не панясу на вогненны пасад
Таму й, напэўна, лепш пішу начамі -
Рукою водзіць месяцовы свет
Калі ж адчую раніцу вачамі -
То знікну, не пакінуўшы прыкмет
Знікаюць ранкам месячныя промні
Вадою талай - змыюцца сляды
Я пагляджу - і твары не запомню
Ісці адной - на доўгія гады...
І шлях мой ператворыцца ў staccato
Мае кругі - прыцягваюць да дна
Ды ў гэтым я сама і вінавата -
Дзівацтвам цалавана дап'яна
Аслепла я ад промняў месяцовых
І па зямлі - вар'яткаю хаджу
Ды пад нагамі цвёрдую аснову
ні ў Бога, ні ў чорта не прашу
#Хросная
Глядзець на месяц - дрэнная прыкмета
Так у народзе чулася здаўна
Таму й, напэўна, вершамі адзета
Дзівацтвам цалавана дап'яна
Аслепла я ад промняў месяцовых
І па зямлі, як хісткая, хаджу
Ды пад нагамі цвёрдую аснову
ні ў Бога, ні ў чорта не прашу
Таму й, напэўна, збітымі каленьмі
Так цягнуць камяні мяне назад
Урэшце - словы дзікага малення
Не панясу на вогненны пасад
Таму й, напэўна, лепш пішу начамі -
Рукою водзіць месяцовы свет
Калі ж адчую раніцу вачамі -
То знікну, не пакінуўшы прыкмет
Знікаюць ранкам месячныя промні
Вадою талай - змыюцца сляды
Я пагляджу - і твары не запомню
Ісці адной - на доўгія гады...
І шлях мой ператворыцца ў staccato
Мае кругі - прыцягваюць да дна
Ды ў гэтым я сама і вінавата -
Дзівацтвам цалавана дап'яна
Аслепла я ад промняў месяцовых
І па зямлі - вар'яткаю хаджу
Ды пад нагамі цвёрдую аснову
ні ў Бога, ні ў чорта не прашу
#верш
#Хросная
Я адкрываю шуфляды
у шуфлядах зямля
Зямля на падлозе
і ў талерцы
І старонкі кніг
Асыпаюцца
чорнымі гурбамі
Я ем зямлю і зямля
робіцца мною
І я адчуваю яе боль
Адчуваю яе боль
А потым
На наступны дзень
Я ванітую зямлёю
І спрабую забыцца
На яе боль і на яе
праўду.
Таму што ведаць
гэтую праўду - невыносна.
І таму я зашываю
ўласныя вочы
баючыся
зноў убачыць
што ў шуфлядах - зямля
зямля на падлозе
І ў талерцы
І што кнігі мае
таксама зямля.
Баючыся
Адчуць
Яе
Боль.
────≪✷≫────
#Хросная
Я адкрываю шуфляды
у шуфлядах зямля
Зямля на падлозе
і ў талерцы
І старонкі кніг
Асыпаюцца
чорнымі гурбамі
Я ем зямлю і зямля
робіцца мною
І я адчуваю яе боль
Адчуваю яе боль
А потым
На наступны дзень
Я ванітую зямлёю
І спрабую забыцца
На яе боль і на яе
праўду.
Таму што ведаць
гэтую праўду - невыносна.
І таму я зашываю
ўласныя вочы
баючыся
зноў убачыць
што ў шуфлядах - зямля
зямля на падлозе
І ў талерцы
І што кнігі мае
таксама зямля.
Баючыся
Адчуць
Яе
Боль.
────≪✷≫────