#песня #музыка
#пераклад
#Максім_Крывіч

«Зорка па імені Сонца» (Кіно)
пераклад Максіма Крывіча

Белы снег, шэры лёд
На парэпанай чымсці зямлі.
Коўдрай нейкай абрэзнай на ёй.
Горад у сцежнай пятлі.
А над горадам аблокі плывуць,
Нібы нейкі нябесны смог.
А над горадам жоўты дым.
Гораду дзве тысячы год.
Што ён жыў пад зорным святлом па імені Сонца.

І дзве тысячы год — вайна,
Вайна без адменных прычын.
Вайна — справа маладых,
Лякарства супраць маршчын.
Чырвоная-чырвоная кроў...
Праз гадзіну ўжо — проста зямля.
Дзесь праз дзве кветкі ёсць і трава,
А праз тры яна зноўку жыва
І ўвагрэта праменямі зоркі па імені Сонца.

І так, ведаем, заўсёды было:
Нібы лёсам болей любім,
Хто жыве па законам сваім
І каму паміраць маладым.
Ён не помніць слова "так" і слова "не".
Ён не помніць ні чыноў, ні імён,
І ён можа дацягнуцца да зор.
І нічога, што гэта сон.
І ўпасці, апаленым зоркай па імені Сонца.

#ADM

Творы памерам больш за адзін допіс выкладаюцца толькі ў выглядзе артыкула (ці спасылкі на рэсурс для творцаў аб'яднання), які робіцца САМАСТОЙНА!

#ADM
#рэк

МЕМАСЫ ПАД СЯРПОМ ТВАІМ (@miemasy) — унікальны канал, які прысвечаны беларускім літаратурным мемам! Таксама наш сябра, якога мы вам не можам не параіць)

Ёсць мем на тэму беларускай літаратуры, ідэі для мема, прапановы ці пытанні? Дасылайце ў @miemasy_bot — і вы ўбачыце свой кантэнт ў канале!

https://t.me/miemasy

#верш
#госць
#таямніца

вітаначкі, мой псеўданім – таямніца, і сёння я прапаную вам a very pleasant верш 😎

~
вясна не існуе
яна ніколі не прыходзіла да нас, абпальваючы вільчыкі хат
і ніколі не сыходзіла, забіраючы свае вочы шэрыя
вясна не існуе
калісьці яна забывалася на нас, блукала па сцежках, ішла назад
кажуць, яе бачыў толькі той, хто ў яе верыў
вясна ніколі не існавала
і, бачыць Бог, больш не надыйдзе
яе заслугоўвалі ўсе тут, акрамя нас у руцэ з кінжалам
але мы не саступім, не сыдзем!

насамрэч вясна існуе
вясна ў бязлітасным бляску зброі, вясна ў змучаным крыку маці

вясна побач з табою
вясна адплаціць

#верш
#Nichto_Absalutna

Вітаю, шаноўныя ягамосьці! Я новы творца гэтага каналу. Штосуботу я буду публікаваць вершы з майго архіву (19-22 гг.) - пастаянная рубрыка, так бы мовіць. Калі напішу нешта новае, таксама апублікую.

Вы пытаецеся: а дзе ж абяцаны верш? Вас цяжка ашукаць, вось і ён:

Пераемнасьць

Неспакойны натоўп ледзь зважае навокал,
У цэнтры плошчы мільгае чырвоны каўпак.
Людзі, счуўшы сякеру, звыкла шыюцца ў гоман,
Не зважае на тое малады яшчэ кат.

Ён хвалюецца, быццам актор перад сцэнай:
Бо ягоны дэбют мае быць бездакорны... раскошны.
Кат таксама мастак, ён малюе крывёю па целах,
Хтосьці поўніць умяшчальні, хтосьці мае пустошыць.

Гэта творчасьць і ўнёсак у трыюмф энтрапіі.
Непаўторнасьць, што вяжа людзей і магілы.
Стане млосна, як уявіш: натоўпу нямілы,
Як пясок уваччу чарапы і злачыны.

Бацька заўжды казаў: "Не хвалюйся жа, сыне,
Покі маеш наш дар, покі служыш Айчыне.
Не хвалюйся жа сыне, бо такі сьветалад,
Покі хочам ствараць, мусім і вынішчаць".

Голас быццам крычаў, скрозь сьвідруючы чэрап,
"Я ўсё помню" - прамовіў юнак бесстаронна, бязгнеўна,
"І далей перадам" - прашаптаў, абшчапіўшы рукамі сякеру.
Апусьціў - безгаловым умэнт сталася друзлае бацькава цела.

А натоўп ледзь зважаў, шапацеў, нібы лес:
"Кат памёр, дык няхай жыве кат". Фатум - сьцены.
Фатум сцэны - быць плахай: усіхны час надыдзе.
Векавечна пануе адна пераемнасьць.

#верш
#госць
#лін_b

я лін b., а гэта мой верш

«Водар гісторыі ў паветры»

у паветры водар мінулых часоў,
гістарычныя муры над намі.
век узлёту і славы, кажуць, прайшоў.
веру: раніцу стрэнем мы з вамі.

наш цягнік узлятае ў неба,
мае крылы бялёса імчаць.
і краіна–узараная глеба–
больш не будзе вясны чакаць.

ты жняя, нашы дзеі–калоссе,
ты пяеш, наша музыка–крык.
нават у самую чорную восень
туманоў сіні цень знік.

барацьба–гэта полымя сэрцаў,
што яднае і свеціць уначы.
надаюць ёй тысячы сэнсаў,
толькі верны: перамагчы.

зеляніна маёй краіны,
што квітнее ў мароз і боль,
прашаптала нам шлях адзіны:
паднябесны праведны бой.

і блакітна-чыстае неба
палілося ў тваіх вачах.
нам не трэба вады і хлеба.
насычаемся вераю ў снах.

#ADM

вітаю, шаноўнае спадарства, на сувязі пані яніна!
вялікі дзякуй вам за 200 чалавек на канале! у гонар гэтага мы вырашылі правесці латарэю.

правілы простыя:

1. у каментарах пад гэтым запісам трэба напісаць свой нумар (па парадку, пачынаючы з адзінкі) ;
2. 1 чалавек — 1 нумар ;

першапачаткова прызавое месца адно, але сваім актывам вы можаце зрабіць так, каб іх было два. ;)
25 чалавек — 1 месца;
50 чалавек — 2 месца.

прыз пераможцы выбіраюць самі. аднаму чалавеку я (@birdcherryblin) малюю партрэт (рэальнага ці не вельмі персанажа), другому напіша верш @m_kryvich.

вынікі будуць цераз тыдзень. няхай пашанцуе!