دلتنگی فقط واسه کسیه که مُرده؛ کسی که خودش نخواسته کنارت باشه حتی ارزش فکر کردنم نداره.

‏خیلی بهش فکر می‌کنم ولی در موردش با کسی حرف نمی‌زنم و این شاید غم‌انگیزترین و درست‌ترین کار باشه.

من میگفتم آدما غیر قابل اعتماد‌ن، تو اومدی که بهم ثابت کنی درست فکر می‌کردم.

واسه اون بخش از زندگی که قرار بود نداشته باشمت برنامه‌ریزی نکرده بودم؛ آخه فکر می‌کردم اومدی که همیشه باشی.

‏تو نخواستی که از دلم دراری، وگرنه من آماده‌ی بخشیدنت بودم.

عجب خاطراتیه، همش تروماس.

چقد من دلم نیومد و چقد تو دلمو خودمو یه جا گاییدی.

باورکن انقد دغدغه فکری و درگیری دارم که تو و بچه بازیات بینشون گم شدین.

و Overthink خیلی کلمه کوتاه و ناچیزیه در قبال کاری که من با مغزم انجام میدم.

یه عالمه آدم تو گالریمه که دیگه به‌جا نمیارم.

من گوه تو زندگی زیاد خوردم، توام روش.

دلم خیلی برات تنگ شده، اما بدون من خوب به نظر میرسی.

ببخشيد عزيزم، بيماری‌های روانيم تنها هدیه از طرف آدمای مهم زندگیمه، به اين راحتی نمیتونم ولشون کنم.

خار مادر تجربه گاییده شد ولی من هنوز آدم نشدم.

‏به من نگید چرا انقد میخوابی، من فقط وقتایی که خوابم ناراحت نیستم.

اون شبی که رفتی هنوز صب نشده.