به جُست و جویِ تو
بر درگاهِ کوه می گریم،
در آستانه یِ دریا و علف.
به جُست و جویِ تو
در معبرِ بادها می گریم
در چار راهِ فصول،
در چارچوبِ شکسته یِ پنجره ئی
که آسمانِ ابرآلوده را
قابی کهنه می گیرد.

به انتظارِ تصویرِ تو
این دفترِ خالی
تا چند
تا چند
ورق خواهد خورد؟

#احمد_شاملو

پ.ن: شاملویِ بزرگ ، یکی از زیباترین شعرهایش که شاید منحصر به فردترین مرثیه در رثایِ کسی باشد به همۀ دوران ها، در خاموشی فروغ فرخزاد نازنین سروده است. یادِ هر دو شاعرِ بزرگ معاصر گرامی و جاودانه باد


@MasomehAbedini🤍

‌

چه بی‌تابانه می‌خواهم‌ات
ای دوری‌ات آزمونِ تلخِ زنده‌به‌گوری!
چه بی‌تابانه تو را طلب می‌کنم!
بر پُشتِ سمندی
گویی
نو‌زین
که قرارش نیست.
و فاصله
تجربه‌یی بی‌هوده است.

بویِ پیرهن‌ات،
این‌جا
و اکنون.

کوه‌ها در فاصله
سردند.

دست
در کوچه و بستر
حضورِ مأنوسِ دستِ تو را می‌جوید،
و به راه اندیشیدن
یأس را
رج می‌زند.

بی‌نجوایِ انگشتان‌ات
فقط.
و جهان از هر سلامی خالی‌ست!

شانه‌ات مُجاب‌ام می‌کند
در بستری که عشق
تشنگی‌ست
زلالِ شانه‌هایت
هم‌چنان‌ام عطش می‌دهد
در بستری که عشق مُجاب‌اش کرده است.

شعر و دکلمه: #احمد_شاملو
‌


@MasomehAbedini🦋

■ فضیلتِ هنرمند در این است که در این جهانِ بیمار به دنبالِ درمان باشد نه تسکین، به دنبالِ تفهیم باشد نه تزیین، طبیبِ غم‌خوار باشد نه دلقکِ بی‌عار...





#احمد_شاملو🍃
@MasomehAbedini