استاد محمود دولت آبادی در نشست مثنوی معنوی و تاریخ مردم
@mardomnameh
@mardomnameh
محمود دولت آبادی و محمدعلی موحد در نشست مثنوی معنوی و تاریخ مردم
@mardomnameh
@mardomnameh
محمود دولت آبادی و مصطفی ملکیان در نشست مثنوی معنوی و تاریخ مردم
@mardomnameh
@mardomnameh
محمود دولت آبادی و مصطفی ملکیان در نشست مثنوی معنوی و تاریخ مردم
@mardomnameh
@mardomnameh
مصطفی ملکیان و محمدعلی موحد در نشست مثنوی معنوی و تاریخ مردم
@mardomnameh
@mardomnameh
محمدعلی موحد و داریوش رحمانیان در نشست مثنوی معنوی و تاریخ مردم
@mardomnameh
@mardomnameh
محمود دولت آبادی، محمدعلی موحد و مهرداد قیومی در نشست مثنوی معنوی و تاریخ مردم
@mardomnameh
@mardomnameh
✴️ماکسیم های شهر... ✴️
یکی از غروب های زیبای تهران است و در حال گذر از بزرگراه شهید مدرس امروز و شاهنشاهی دیروز هستم که بیلبوردهای بزرگ تبلیغاتی در مقابل چشمان صف به صف خودنمایی نموده، جرقه میل به داشتن آنچه تبلیغش می کنند ، در دل هر مسافر و غیر مسافر عبوری از این گذرگاه را شعله ور می سازند. با این حال، در میان این همه رنگ و لعاب و تبلیغات، ماکسیم نامی است که پیش از هر چیزی و هر محصولی نام ها و یادهای تهران را در ذهن تداعی می کند.
@mardomnameh
این ماکسیم عجیب کت و شلوارهایی دارد، شیک و خوش دوخت و خوش طرح و خوش نقشه. اما این کت و شلوارهای ماکسیم نیستند که مرا شیفته خود کرده اند, بلکه نام ماکسیم است که از هر گوشه ای از این شهر هزاررنگ زیبا, خاطره ای در ذهن و جانم زنده می کند. می دانم که صاحب پوشاک ماکسیم که برندی جهانی است, نام فروشگاههای زنجیره ای پر زرق و برق خود را از رستوران معروف ماکسیم خیابان رویال پاریس به عاریت گرفته است. رستورانی که زمانی پاتوق آدم های معروفی چون مارسل پروست نویسنده و ادوارد هشتم،دوک ویندسور، بود و امروز در مالکیت پیرگاردین معروف است و برند ماکسیم جهان را از آن خود دارد. به جز این این ماکسیم، مجله معروف بین المللی ماکسیمی هم است که اختصاصی آقایان است و در بریتانیای کبیر, که با بیرون آمدنش از اتحادیه اروپا کمی صغیر شد, چاپ می شود. اما ماکسیم هایی هم در تهران بوده اند که بی هیچ ربطی به پوشاک و لباس آقایان, نامشان در تاریخ این شهر و بوم جاودانه گشته است.
یادم می آید چند سال پیش, خودروی زیبا و جادار ماکسیما, محصول خوش قد و بالای سرزمین چشم بادامی های ژاپنی، خودروی لوکس بالاشهری های تهران شده بود. سال ها قبل تر از این هم کتاب مادر ماکسیم گورکی خان، نویسنده شهیر روسی و ملقب به نویسندۀ محرومان و پابرهنگان، از کتاب های پرخواننده تهرانی ها و ایرانی ها بود که علی اصغر خان سروش زحمت ترجمه اش را کشیده بود.
@mardomnameh
اما مهم تر از این, رضا شاه پیش از این که شاه ایران شود و حتی قبل از این که سردارسپه قشون منظم دست پروردۀ خودش شود, به رضا ماکسیم معروف بود. آن زمانها رضا فرمانده قزاق بود و ماکسیم هم نوعی اسلحه جدید که فقط رضاخان و یکی دونفر افتخار داشتن آن را داشتند. اما رضاخان اولین افسر قزاق ایرانی بود که دوره آموزشی کار با این سلاح را گذرانده بود و از همین رو رضاسوادکوهی از خاطرها حذف، به رضاماکسیم معروف شده بود. این اسلحه در اصل از نخستین نسل های مسلسل بود که سر هیرام ماکسیم آمریکایی در همان سال ها اختراعش کرده بود. این ماکسیم عجیب اسلحه ای بود و در یک دقیقه، ششصد تیر شلیک می کرد. رضاخان تبحر عجیبی در کار با ماکسیم داشت. حتی یکبار توانسته بود جان فرمانده و پدر زن آینده اش را با همین ماکسیم از مرگ نجات دهد. سرلشکر آیرملو اصلا به خاطر همین رشادتش, دست دخترش تاجی جون(تاج الملوک) را گذاشت دست رضاخان.
... و اما روزگاری در این شهر, کافه ای بود که ماکسیم نام داشت. کافه ای جمع و جور در زیرزمینی در بهترین خیابان شهر یعنی لاله زار. اینجا پاتوق شاعر خالق شعر سپید ایران, نیما یوشیج بود. چه شب ها و روزهایی که نیما و صادق هدایت اوقاتشان را با همدیگر در این کافه سر نکردند.
اینجا محل تولد مرغ آمین نیما بود. همان مرغ آمینی که دردآلوده بود و آواره بمانده. مرغ آمینی که شعر شد و شعری که وقتی در این کافه سروده شد, تحسین همه را برانگیخت. شعری که در دوره ما تبدیل به نماد عشق و گردن آویز زیبایی برای شهرزاد شهر ما شد و اگرچه این مرغ آمین برای سراینده اش آبی نشد اما برای سازندگان گردن آویزش نانی حسابی درست کرد!!
@mardomnameh
🖋علیرضا زمانی، دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ ایران دانشگاه تهران
یکی از غروب های زیبای تهران است و در حال گذر از بزرگراه شهید مدرس امروز و شاهنشاهی دیروز هستم که بیلبوردهای بزرگ تبلیغاتی در مقابل چشمان صف به صف خودنمایی نموده، جرقه میل به داشتن آنچه تبلیغش می کنند ، در دل هر مسافر و غیر مسافر عبوری از این گذرگاه را شعله ور می سازند. با این حال، در میان این همه رنگ و لعاب و تبلیغات، ماکسیم نامی است که پیش از هر چیزی و هر محصولی نام ها و یادهای تهران را در ذهن تداعی می کند.
@mardomnameh
این ماکسیم عجیب کت و شلوارهایی دارد، شیک و خوش دوخت و خوش طرح و خوش نقشه. اما این کت و شلوارهای ماکسیم نیستند که مرا شیفته خود کرده اند, بلکه نام ماکسیم است که از هر گوشه ای از این شهر هزاررنگ زیبا, خاطره ای در ذهن و جانم زنده می کند. می دانم که صاحب پوشاک ماکسیم که برندی جهانی است, نام فروشگاههای زنجیره ای پر زرق و برق خود را از رستوران معروف ماکسیم خیابان رویال پاریس به عاریت گرفته است. رستورانی که زمانی پاتوق آدم های معروفی چون مارسل پروست نویسنده و ادوارد هشتم،دوک ویندسور، بود و امروز در مالکیت پیرگاردین معروف است و برند ماکسیم جهان را از آن خود دارد. به جز این این ماکسیم، مجله معروف بین المللی ماکسیمی هم است که اختصاصی آقایان است و در بریتانیای کبیر, که با بیرون آمدنش از اتحادیه اروپا کمی صغیر شد, چاپ می شود. اما ماکسیم هایی هم در تهران بوده اند که بی هیچ ربطی به پوشاک و لباس آقایان, نامشان در تاریخ این شهر و بوم جاودانه گشته است.
یادم می آید چند سال پیش, خودروی زیبا و جادار ماکسیما, محصول خوش قد و بالای سرزمین چشم بادامی های ژاپنی، خودروی لوکس بالاشهری های تهران شده بود. سال ها قبل تر از این هم کتاب مادر ماکسیم گورکی خان، نویسنده شهیر روسی و ملقب به نویسندۀ محرومان و پابرهنگان، از کتاب های پرخواننده تهرانی ها و ایرانی ها بود که علی اصغر خان سروش زحمت ترجمه اش را کشیده بود.
@mardomnameh
اما مهم تر از این, رضا شاه پیش از این که شاه ایران شود و حتی قبل از این که سردارسپه قشون منظم دست پروردۀ خودش شود, به رضا ماکسیم معروف بود. آن زمانها رضا فرمانده قزاق بود و ماکسیم هم نوعی اسلحه جدید که فقط رضاخان و یکی دونفر افتخار داشتن آن را داشتند. اما رضاخان اولین افسر قزاق ایرانی بود که دوره آموزشی کار با این سلاح را گذرانده بود و از همین رو رضاسوادکوهی از خاطرها حذف، به رضاماکسیم معروف شده بود. این اسلحه در اصل از نخستین نسل های مسلسل بود که سر هیرام ماکسیم آمریکایی در همان سال ها اختراعش کرده بود. این ماکسیم عجیب اسلحه ای بود و در یک دقیقه، ششصد تیر شلیک می کرد. رضاخان تبحر عجیبی در کار با ماکسیم داشت. حتی یکبار توانسته بود جان فرمانده و پدر زن آینده اش را با همین ماکسیم از مرگ نجات دهد. سرلشکر آیرملو اصلا به خاطر همین رشادتش, دست دخترش تاجی جون(تاج الملوک) را گذاشت دست رضاخان.
... و اما روزگاری در این شهر, کافه ای بود که ماکسیم نام داشت. کافه ای جمع و جور در زیرزمینی در بهترین خیابان شهر یعنی لاله زار. اینجا پاتوق شاعر خالق شعر سپید ایران, نیما یوشیج بود. چه شب ها و روزهایی که نیما و صادق هدایت اوقاتشان را با همدیگر در این کافه سر نکردند.
اینجا محل تولد مرغ آمین نیما بود. همان مرغ آمینی که دردآلوده بود و آواره بمانده. مرغ آمینی که شعر شد و شعری که وقتی در این کافه سروده شد, تحسین همه را برانگیخت. شعری که در دوره ما تبدیل به نماد عشق و گردن آویز زیبایی برای شهرزاد شهر ما شد و اگرچه این مرغ آمین برای سراینده اش آبی نشد اما برای سازندگان گردن آویزش نانی حسابی درست کرد!!
@mardomnameh
🖋علیرضا زمانی، دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ ایران دانشگاه تهران
Forwarded from انجمن علوم سیاسی ایران
نشست تخصصی دو رویکرد در تحلیل سیاسی - روانکاوانه با حضور دکتر حسین پاینده/ دوشنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۱۶
Forwarded from اتچ بات
♦️" تحول نامگذاری کودکان تهرانی (1375-1394) یک اثر از سه گانه عباس عبدی در ارتباط با تحول نامگذاری ایرانیان است که تاکنون منتشر شده. دو نمونه پیشین یکی تحقیقی است در همین رابطه در فاصله زمانی قدیم تر 1345 تا 1374 و دیگری همین موضوع را در میان چهار گروه قومی بلوچ، ترکمن، کرد و عرب پی می گیرد.
عباس عبدی در این اثر نام های کودکان را به مثابه یک شاخص فرهنگی در نظر گرفته و تلاش کرده تا با بررسی تحولات آن به بررسی اوضاع فرهنگی جامعه ایرانی بپردازد.
@mardomnameh
عباس عبدی فارغ التحصيل مهندسی پلیمر است و در این آثار با رویکردی جامعه شناختی به بررسی موضوعی جالب توجه پرداخته که متاسفانه تحولات آن تاکنون مورد توجه جامعه تاریخ پژوهان ایرانی قرار نگرفته است.
جای آن هست که لااقل و بیشتر در دوره هایی از تاریخ ایران که دسترسی به آمارهای رسمی موثق وجود دارد چنین کاری نه تنها درباره پایتخت بلکه در ارتباط با کل ایران انجام گیرد.
از سوی دیگر نباید از یاد برد که نه تنها ما میتوانیم نتایج جالب توجهی از بررسی نامگذاری کودکان به دست آوریم بلکه می توانیم تا جایی که امکان آن هست این پژوهش را در نامگذاری مغازه ها، کارخانه ها و ... به خصوص در دوره تحولات مهم سیاسی، اعتقادی مانند انقلاب 57 پی بگیریم. بررسی تحولات این حوزه در سالهای نزدیک به انقلاب تا کنون خود گویای مطالب جالب توجهی است که ما را در درک تحولات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایران یاری خواهد کرد.
@mardomnameh
#زهرا_حاتمی
عباس عبدی در این اثر نام های کودکان را به مثابه یک شاخص فرهنگی در نظر گرفته و تلاش کرده تا با بررسی تحولات آن به بررسی اوضاع فرهنگی جامعه ایرانی بپردازد.
@mardomnameh
عباس عبدی فارغ التحصيل مهندسی پلیمر است و در این آثار با رویکردی جامعه شناختی به بررسی موضوعی جالب توجه پرداخته که متاسفانه تحولات آن تاکنون مورد توجه جامعه تاریخ پژوهان ایرانی قرار نگرفته است.
جای آن هست که لااقل و بیشتر در دوره هایی از تاریخ ایران که دسترسی به آمارهای رسمی موثق وجود دارد چنین کاری نه تنها درباره پایتخت بلکه در ارتباط با کل ایران انجام گیرد.
از سوی دیگر نباید از یاد برد که نه تنها ما میتوانیم نتایج جالب توجهی از بررسی نامگذاری کودکان به دست آوریم بلکه می توانیم تا جایی که امکان آن هست این پژوهش را در نامگذاری مغازه ها، کارخانه ها و ... به خصوص در دوره تحولات مهم سیاسی، اعتقادی مانند انقلاب 57 پی بگیریم. بررسی تحولات این حوزه در سالهای نزدیک به انقلاب تا کنون خود گویای مطالب جالب توجهی است که ما را در درک تحولات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایران یاری خواهد کرد.
@mardomnameh
#زهرا_حاتمی
Telegram
attach 📎
Forwarded from نگارستان اندیشه
اکران ویژه ی مستند مادام
روایت زندگی پناهجوی لهستانی در ایران
ساخته نرگس خرقانی
با حضور کارگردان
باغ کتاب تهران
پنجشنبه 9 آذر ماه - ساعت 17
اتوبان حقانی، بلوار کتابخانه ملی
ورود عموم آزاد است
روایت زندگی پناهجوی لهستانی در ایران
ساخته نرگس خرقانی
با حضور کارگردان
باغ کتاب تهران
پنجشنبه 9 آذر ماه - ساعت 17
اتوبان حقانی، بلوار کتابخانه ملی
ورود عموم آزاد است