نُسخۀ خطی

‍ 💠 خوانندۀ عزیز، دقت کنید! این سبکِ معالجه قرن‌ها پیش و با امکانات محدود آن زمان، آنهم توسط یک «پزشک» انجام شده‌است و امروزه به هیچ‌عنوان، مجوز تقلید در شرایط مشابه، مخصوصا بدون صلاحیت حرفه‌ای پزشکی نیست. باید حتما به پزشک مراجعه کرد. اما این مطلب، قطعا توسط پزشکان محترم، به ویژه متخصصان طبّ سنّتی، قابل بررسی، نقد و تحلیل است.

#نسخه_خوانی

در کتاب فرج بعد از شدّت مذکور است که:
در مصر طبیبی بود «قطیع» نام؛ وقتی [یا زمانی] مردی از معارفِ مصر به سکته گرفتار شده[بود و] طبیبان هرچند در آن معالجات کردند فایده بر آن مترتّب نشد. اولیای او [ که فکر می‌کردند مُرده‌است] به اسباب تجهیز او [ جهت تشییع و دفن] مشغول گشته، قطیع گفت:
- شما خود، دل از حیات او برداشته‌اید؛ مرا تدبیری به خاطر رسید [که] بدان عمل نمایم. اگر از حیاتِ او باقی باشد، شفا یابد والِّا ضرری به او نرسد.
قطیع تازیانه طلبیده برخاست و ده تازیانه به قوّتِ تمام بر وی زد و نبض او را استنباط کرده [و] حرکتی در او نیافت. غلام را فرمود تا به قوّتِ هرچه تمام‌تر ده تازیانۀ دیگر بر مسکوة [ یعنی فردِ سکته‌کرده] زد و [باز] هم فرمود تا ده تازیانۀ دیگر زدند. چون ملاحظه نمود [که] اندک حرکت در نبض او ظاهر شد، قطیع اطبّا را فرمود [ پرسید]:
- [آیا] نبض [کسی که] مُرده، حرکت می‌کند؟
گفتند: نه.
[قطیع] گفت که تازیانه بر وی می‌زدند تا [تا وقتی که شخص سکته‌کرده] نالیدن بنیاد کرد و چشم بمالید و بنشست! از او پرسیدند که تو را چه حالت پیش آمد و خود را چگونه می‌یافتی؟
گفت: مرا خوابی بُرده‌بود که هرگز چنان خوابی نکرده‌بودم!
قطیع، غذای موافق [مناسب] به او داد [و] بعد از چند روز آن شخص، صحّت یافت.
اطبّا از قطیع پرسیدند که به این معالجه چگونه متفطّن شدی؟
جواب داد که: نوبتی به سفر حجاز می‌رفتم، جمعی از اعراب به بدرقه گرفته‌بودیم؛ یکی از آن طایفه، از شتر افتاده [مبتلا به] سکته شد. پیری هم از رفقای ایشان تازیانه بر وی می‌زد تا مسکوة برخاست. من دانستم که به ضربِ تازیانه، حرارتِ غریزی را در بدنِ او احداث کرده آن را برافروخته گردانید.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

📕 یک مجموعۀ خطی مجلس.

@manuscript_ir

〰️🍃🌺

👍7

560 viewsedited 17:32