✅ با سلام و سپاس از تسلی عزیزان نسبت به درگذشت استاد اصفیایی، به اطلاع می‌رساند، با توجه به شرایط فعلی، در قالب مجلسی مجازی، گروهی واتساپی برای یادبود آن مرحوم و قرائت فاتحه و قرآن، تشکیل شده، عزیزان علاقمند می‌توانند با لینک ذیل به گروه مذکور بپیوندند، خداوند به همه عزیزان جزای خیر دهاد و آن مرحوم را - که در معرفی میراث اسلامی و شیعی، سهمی والا داشتند -، در جوار رحمتش جای دهاد آمین یا رب العالمین🍃🤲🍃
▪️برای پیوستن به گروه واتساپی مجلس یادبود مجازی مرحوم استاد اصفیایی، این پیوند را دنبال کنید: https://chat.whatsapp.com/IN8HKqzO5dBAhUR9YAGudC
🆔 @manuscript
▪️برای پیوستن به گروه واتساپی مجلس یادبود مجازی مرحوم استاد اصفیایی، این پیوند را دنبال کنید: https://chat.whatsapp.com/IN8HKqzO5dBAhUR9YAGudC
🆔 @manuscript
WhatsApp.com
اصفیایی
WhatsApp Group Invite
✅ استاد اصفیایی (ره)، تندیس ادب و اخلاق و پارسایی
امروز در سوگ فقدان بزرگ مردی از تبار پاکان نشسته‌ایم که منش اخلاقی و روش رفتاری‌اش، حقیقتاً الگو و قابل تاسی بود. این استاد فرزانه، به لحاظ اخلاقی دارای شخصیتی متواضع، مهربان، آرام، بی‌صدا و کاملا بی‌حاشیه، بود و شاید در یک کلام، بدون هیچ اغراقی بتوان حقیقتاً، او را تندیس ادب، اخلاق و پارسایی دانست.
استاد سید محمد اصفیایی (رضوان الله تعالی علیه)، به جهت توفیقِ داشتن پدر گرانقدر و وارسته‌ای همچون آیت الله سید اسماعیل اصفیایی (رحمة الله علیه) و نیز برادر دانشمندی همچون آیت الله فاطمی نیا (حفظه الله)، و نیز درکِ محضر اساتید معززی در تبریز و قم، از همان دوران صباوت و نوجوانی، به تدریج، با علوم ادبی، تفسیری، حدیثی، فقهی، اصولی و .. حوزوی رایج آشنا شده و آن دانش‌ها را با اشتیاق تام، فراگرفتند، البته به جهت تواضع بیش از حد، از آنجا که به ندرت درباره خود چیزی می‌گفت، اما وسعت اطلاع و احاطه علمی بر تمامی ابواب این علوم و استدلال‌های فقهی و اصولی و نظرات بدیع وی، به صورت جزئی و دقیق، حاکی از تبحر و تخصص ویژه وی در این علوم بود و بلکه بتوان به جرات هم گفت، نشانه‌ای از مقام اجتهاد وی بود. او هرگز در جمع اظهار فضل نمی‌کرد، و متواضعانه، سراپا گوش بود و اما کسانی که با وی صمیمی‌تر بودند و کاملاً با روحیات آن مرحوم آشنا بودند، احیانا فرعی فقهی مطرح می‌شد، با احاطه خارق‌العاده و ویژه‌ای که بر آیات و روایات و‌مباحث ادبی و لغوی و ابواب اصول فقه و نیز نظریات فقهی علمای سلف داشتند، با تواضع تام و ظرافت خاصی، نظر استنباطی خود را بیان می‌داشتند.
این وسعت اطلاع و نبوغ ویژهء ناشی از مباحثات و مطالعات فراوان آثار علمی از طرفی و بیش از پنجاه سال ارتباط دقیق با دنیای کتاب، به خصوص نسخ خطی، از طرف دیگر، از وی یک کتاب‌شناس و نسخه‌شناس برجسته و کم‌نظیر، همچون استاد عبدالحسین حائری (رحمة الله عليه) ساخته بود، به نحوی که با یک نگاه عالمانه مختصری، به نسخه‌ای ناقص الاول و الآخر، با همان ادب و تواضع همیشگی، مثلا می‌گفت: "شما با حاشیه اجدّ دوانی بر شرح تجرید قوشچی یک تطبیقی بکنید"، کتابی ناقص الطرفین که باید ساعتها و بلکه روزها در شناسایی عنوان و پدیدآور آن تلاش می‌کردیم، اما این کتاب‌شناس کم‌نظیر، در کمترین زمان ممکن بدون منت، در کمال تواضع، راهنمایی می‌نمود. وجودش سراسر خیر و برکت بود، ما همیشه مشتاقانه منتظر قدومش بودیم تا به کتابخانه بیاید و انبوه سوالهای خود را بپرسیم و او با حوصله و شرح صدر ویژه‌ای که خداوند به لطف خود بر وی عطا نموده بود، مهربانانه و با روی باز پاسخ می‌فرمود. خداوند غریق رحمتش سازد، در سالهایی که در مکتبه مرعشیه، در محضرشان بودیم، بدون کوچکترین منت و ضنتی، در نهایت اخلاص و تواضع، هر چه از دنیای نسخ می‌دانست، با رویی گشاده، تجربیات خود را منتقل می‌کرد. آن مرحوم حقیقتا دریای حوصله بود، یادش بخیر چطور با حوصله تفاوت مکتب نگارگری قزوین و هرات یا تفاوت جلد میشن و تیماج را بیان می‌نمود ...
او در روش فهرست‌نگاری نسخ خطی، روشی ویژه داشت و کاملاً منبع محور بود، به خصوص به جهت آشنایی اجمالی یا تفصیلی‌اش (هرگز در این باره چیزی نمی‌گفت) با زبانهای مختلف اروپایی، از منابع و فهارس آنها فراوان بهره می‌جست، برای نمونه اصل اورژینال آلمانیِ تاریخ نگارش‌های عربی، اثر فواد سزگین، تاریخ ادبیات عرب، اثر کارل بروکلمان، فهرست نسخ خطی کتابخانه دولتی برلین، اثر ویلهلم آلوارت، کشف الظنونِ حاجی خلیفه تصحیح گوستاو فلوگل با تعلیقات لاتین وی و آثار دیگر حاکی از آن بود که در کنار زبانهای فارسی، عربی، و ترکی آذری، با زبانهای انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، روسی، لاتین و ترکی عثمانی هم آشنایی داشت. خدایش رحمت کناد، آشنایی اجمالی‌ام با الفبا و منابع روسی، مدیون زحمات وی بود.
وی در کنار مطالعات اسلامی فراوانش، از علوم روز نیز غافل نبود و بهره وافری از آنها داشت، در زمینه شیمی، فیزیک، جغرافیا، ریاضیات، نجوم، طب، سیاست، و علی رغم کهولت نسبی، حتی در زمینه کامپیوتر (سخت افزار و نرم افزار) تبحر ویژه‌ای داشت و در سالهای نخست، که کمتر کسی از دنیای رایانه سررشته‌ای داشت، به جهت ضرورت، قطعات رایانه و برخی برنامه‌نویسی‌ها و ظرایف ویندوزی را کاملاً می‌شناخت و اگر در کتابخانه یا منزل دوستان، در این زمینه مشکلی، پیش میآمد، ایشان با نهایت خلوص و سادگی، بزرگوارانه میآمدند و ویندوزی نصب نموده یا رفع مشکل می‌کردند.
آن مرحوم در کنار روحیه انتقال بی‌منت و ضنتِ دانسته‌های خود، برای نسل جوان، بسیار بسیار اهل تشویق بودند، با شرح صدری که داشتند با آنها راه میآمدند و به اشکال مختلف کمک می‌کردند، و به‌جهت وسعت اطلاع از مباحث حقوقی و مسایل روز، انصافاً در تمامی زمینه‌ها مشاوری امین و صادق بودند، در کتابخانه، اگر مشکلی برای عزیزان با
امروز در سوگ فقدان بزرگ مردی از تبار پاکان نشسته‌ایم که منش اخلاقی و روش رفتاری‌اش، حقیقتاً الگو و قابل تاسی بود. این استاد فرزانه، به لحاظ اخلاقی دارای شخصیتی متواضع، مهربان، آرام، بی‌صدا و کاملا بی‌حاشیه، بود و شاید در یک کلام، بدون هیچ اغراقی بتوان حقیقتاً، او را تندیس ادب، اخلاق و پارسایی دانست.
استاد سید محمد اصفیایی (رضوان الله تعالی علیه)، به جهت توفیقِ داشتن پدر گرانقدر و وارسته‌ای همچون آیت الله سید اسماعیل اصفیایی (رحمة الله علیه) و نیز برادر دانشمندی همچون آیت الله فاطمی نیا (حفظه الله)، و نیز درکِ محضر اساتید معززی در تبریز و قم، از همان دوران صباوت و نوجوانی، به تدریج، با علوم ادبی، تفسیری، حدیثی، فقهی، اصولی و .. حوزوی رایج آشنا شده و آن دانش‌ها را با اشتیاق تام، فراگرفتند، البته به جهت تواضع بیش از حد، از آنجا که به ندرت درباره خود چیزی می‌گفت، اما وسعت اطلاع و احاطه علمی بر تمامی ابواب این علوم و استدلال‌های فقهی و اصولی و نظرات بدیع وی، به صورت جزئی و دقیق، حاکی از تبحر و تخصص ویژه وی در این علوم بود و بلکه بتوان به جرات هم گفت، نشانه‌ای از مقام اجتهاد وی بود. او هرگز در جمع اظهار فضل نمی‌کرد، و متواضعانه، سراپا گوش بود و اما کسانی که با وی صمیمی‌تر بودند و کاملاً با روحیات آن مرحوم آشنا بودند، احیانا فرعی فقهی مطرح می‌شد، با احاطه خارق‌العاده و ویژه‌ای که بر آیات و روایات و‌مباحث ادبی و لغوی و ابواب اصول فقه و نیز نظریات فقهی علمای سلف داشتند، با تواضع تام و ظرافت خاصی، نظر استنباطی خود را بیان می‌داشتند.
این وسعت اطلاع و نبوغ ویژهء ناشی از مباحثات و مطالعات فراوان آثار علمی از طرفی و بیش از پنجاه سال ارتباط دقیق با دنیای کتاب، به خصوص نسخ خطی، از طرف دیگر، از وی یک کتاب‌شناس و نسخه‌شناس برجسته و کم‌نظیر، همچون استاد عبدالحسین حائری (رحمة الله عليه) ساخته بود، به نحوی که با یک نگاه عالمانه مختصری، به نسخه‌ای ناقص الاول و الآخر، با همان ادب و تواضع همیشگی، مثلا می‌گفت: "شما با حاشیه اجدّ دوانی بر شرح تجرید قوشچی یک تطبیقی بکنید"، کتابی ناقص الطرفین که باید ساعتها و بلکه روزها در شناسایی عنوان و پدیدآور آن تلاش می‌کردیم، اما این کتاب‌شناس کم‌نظیر، در کمترین زمان ممکن بدون منت، در کمال تواضع، راهنمایی می‌نمود. وجودش سراسر خیر و برکت بود، ما همیشه مشتاقانه منتظر قدومش بودیم تا به کتابخانه بیاید و انبوه سوالهای خود را بپرسیم و او با حوصله و شرح صدر ویژه‌ای که خداوند به لطف خود بر وی عطا نموده بود، مهربانانه و با روی باز پاسخ می‌فرمود. خداوند غریق رحمتش سازد، در سالهایی که در مکتبه مرعشیه، در محضرشان بودیم، بدون کوچکترین منت و ضنتی، در نهایت اخلاص و تواضع، هر چه از دنیای نسخ می‌دانست، با رویی گشاده، تجربیات خود را منتقل می‌کرد. آن مرحوم حقیقتا دریای حوصله بود، یادش بخیر چطور با حوصله تفاوت مکتب نگارگری قزوین و هرات یا تفاوت جلد میشن و تیماج را بیان می‌نمود ...
او در روش فهرست‌نگاری نسخ خطی، روشی ویژه داشت و کاملاً منبع محور بود، به خصوص به جهت آشنایی اجمالی یا تفصیلی‌اش (هرگز در این باره چیزی نمی‌گفت) با زبانهای مختلف اروپایی، از منابع و فهارس آنها فراوان بهره می‌جست، برای نمونه اصل اورژینال آلمانیِ تاریخ نگارش‌های عربی، اثر فواد سزگین، تاریخ ادبیات عرب، اثر کارل بروکلمان، فهرست نسخ خطی کتابخانه دولتی برلین، اثر ویلهلم آلوارت، کشف الظنونِ حاجی خلیفه تصحیح گوستاو فلوگل با تعلیقات لاتین وی و آثار دیگر حاکی از آن بود که در کنار زبانهای فارسی، عربی، و ترکی آذری، با زبانهای انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، روسی، لاتین و ترکی عثمانی هم آشنایی داشت. خدایش رحمت کناد، آشنایی اجمالی‌ام با الفبا و منابع روسی، مدیون زحمات وی بود.
وی در کنار مطالعات اسلامی فراوانش، از علوم روز نیز غافل نبود و بهره وافری از آنها داشت، در زمینه شیمی، فیزیک، جغرافیا، ریاضیات، نجوم، طب، سیاست، و علی رغم کهولت نسبی، حتی در زمینه کامپیوتر (سخت افزار و نرم افزار) تبحر ویژه‌ای داشت و در سالهای نخست، که کمتر کسی از دنیای رایانه سررشته‌ای داشت، به جهت ضرورت، قطعات رایانه و برخی برنامه‌نویسی‌ها و ظرایف ویندوزی را کاملاً می‌شناخت و اگر در کتابخانه یا منزل دوستان، در این زمینه مشکلی، پیش میآمد، ایشان با نهایت خلوص و سادگی، بزرگوارانه میآمدند و ویندوزی نصب نموده یا رفع مشکل می‌کردند.
آن مرحوم در کنار روحیه انتقال بی‌منت و ضنتِ دانسته‌های خود، برای نسل جوان، بسیار بسیار اهل تشویق بودند، با شرح صدری که داشتند با آنها راه میآمدند و به اشکال مختلف کمک می‌کردند، و به‌جهت وسعت اطلاع از مباحث حقوقی و مسایل روز، انصافاً در تمامی زمینه‌ها مشاوری امین و صادق بودند، در کتابخانه، اگر مشکلی برای عزیزان با
مدیر آن یا دیگر همکاران، همکار پیش میآمد، ایشان واسطه شده و با اخلاق مثال زدنی خود، اصلاح ذات البین می‌کردند، دستشان همواره به خیررسانی باز بود، بأبه اقتدی عدیٌ فی الکرم، خداوند در رضوان نعیمش جایشان دهاد که هر کس ایشان و چهره نورانی و مهربانشان را می‌دید، ناخواسته متبسم می‌شد، حقیقتاً مظهر اخلاق و ادب بودند.
در دوره طولانی که مسوولیت خرید و تقویم (قیمت گذاری) نسخ خطی را عهده‌دار بودند، در کنار رعایت اخلاق و انصاف، برای نمونه اگر فردی روستایی ساده دل، که کتابی برای فروش به کتابخانه میآورد و به گمان خود آن را نسخه‌ای گرانبها می‌پنداشت (در حالی که مثلا زاد المعاد چاپ سنگی بود) بارها دیده می‌شد، چطور با هنرمندی و ظرافت تمام، جوابی محترمانه می‌دادند تا مبادا او برنجد!
آن رحیل فرزانه، سخت دلباخته ولایت و شخص شخیص امیرالمومنین علیه السلام بوده و در دفاع از حریم ولایت سخت غیور بودند، برای نمونه، در اواخر دهه هفتاد که سال ۷۹ سال امیرالمومنین (ع) نام‌گذاری شده بود، چقدر در پیگیری نشر کتاب ناچیز این‌کمترین، با عنوان معجم الآثار المخطوطة حول أميرالمومنين علي عليه السلام در کتابخانه آیت الله مرعشی (ره) تلاشی مضاعف نمودند..
آری ما امروز کتاب‌شناس و نسخه‌شناس بسیار برجسته و سترگی را از دست دادیم که دیگر جای خالی آنها هرگز پر نخواهد شد، امروزه وجود دهها هزار نسخه خطی در کتابخانه‌هایی نظیر آستان، مرعشی، مجلس، ملی و .. که پژوهشگران متون کهن از آنها بهره می‌جویند، مرهون تلاش‌ها و زحمات این بزرگان، از جمله این گرامی استاد است.
در پایان ضمن تسلیت مجدد درگذشتِ این کتاب‌شناس برجسته به خانواده معزز استاد اصفیایی، همکاران و علاقمندان حوزه تراثی، متضرعانه، از خداوند متعال برای آن دانشمند فقید، رحمت، مغفرت، رضوان و علو درجات، خواستاریم، آمین یا رب العالمین🍃🤲🍃
🆔 @manuscript
در دوره طولانی که مسوولیت خرید و تقویم (قیمت گذاری) نسخ خطی را عهده‌دار بودند، در کنار رعایت اخلاق و انصاف، برای نمونه اگر فردی روستایی ساده دل، که کتابی برای فروش به کتابخانه میآورد و به گمان خود آن را نسخه‌ای گرانبها می‌پنداشت (در حالی که مثلا زاد المعاد چاپ سنگی بود) بارها دیده می‌شد، چطور با هنرمندی و ظرافت تمام، جوابی محترمانه می‌دادند تا مبادا او برنجد!
آن رحیل فرزانه، سخت دلباخته ولایت و شخص شخیص امیرالمومنین علیه السلام بوده و در دفاع از حریم ولایت سخت غیور بودند، برای نمونه، در اواخر دهه هفتاد که سال ۷۹ سال امیرالمومنین (ع) نام‌گذاری شده بود، چقدر در پیگیری نشر کتاب ناچیز این‌کمترین، با عنوان معجم الآثار المخطوطة حول أميرالمومنين علي عليه السلام در کتابخانه آیت الله مرعشی (ره) تلاشی مضاعف نمودند..
آری ما امروز کتاب‌شناس و نسخه‌شناس بسیار برجسته و سترگی را از دست دادیم که دیگر جای خالی آنها هرگز پر نخواهد شد، امروزه وجود دهها هزار نسخه خطی در کتابخانه‌هایی نظیر آستان، مرعشی، مجلس، ملی و .. که پژوهشگران متون کهن از آنها بهره می‌جویند، مرهون تلاش‌ها و زحمات این بزرگان، از جمله این گرامی استاد است.
در پایان ضمن تسلیت مجدد درگذشتِ این کتاب‌شناس برجسته به خانواده معزز استاد اصفیایی، همکاران و علاقمندان حوزه تراثی، متضرعانه، از خداوند متعال برای آن دانشمند فقید، رحمت، مغفرت، رضوان و علو درجات، خواستاریم، آمین یا رب العالمین🍃🤲🍃
🆔 @manuscript
✅ فرهنگ هایِ فارسیِ هندوستان و تصحیحاتِ دکتر ریحانه خاتون
دکتر ریحانه خاتون، استاد گروه فارسی دانشگاه دهلی در هندوستان، چندین فرهنگ فارسی- فارسیِ کهنِ نوشته شده در هندوستان را تصحیح و چاپ کرده است:
☆ «فرهنگِ تحفه السّعادت»، تالیف: مولانا محمود بن شیخ ضیاءالدین محمود، سال تالیف: 916 هجری. آگهیِ بیشتر ⬅️
https://b2n.ir/k63998
☆ مُثمر، تالیف: سراج الدین علیخان آرزو، سال تالیف: 1164 هجری. آگهیِ بیشتر ⬅️
https://b2n.ir/n49618
☆ «سراج اللغه»، تالیف: سراج الدین علیخان آرزو (1169-1099 هجری). دکتر ریحانه خاتون این فرهنگ فارسی را تصحیح نمود که در 3 جلد از سوی "انجمن آثار و مفاخر فرهنگی" در تهران در سال 1383 شمسی چاپ شده است.
دکتر سید محمد راستگو فر - استاد گروه فارسی، دانشگاه کاشان، ایران- هم در حال تصحیح "سراج اللغه" است. (منبع: مثمر، به تصحیح: راستگو فر، موسسه پژوهشی میراث مکتوب، تهران، 1399 شمسی، صفحه هفتاد و چهار/ از مقدمه مصحح)
🟣 مقدمه " سراج اللغه" به تصحیحِ دکتر ریحانه خاتون به پیوست فرسته بعدی آمده است 🔽 🔽 🔽
🆔 @manuscript
دکتر ریحانه خاتون، استاد گروه فارسی دانشگاه دهلی در هندوستان، چندین فرهنگ فارسی- فارسیِ کهنِ نوشته شده در هندوستان را تصحیح و چاپ کرده است:
☆ «فرهنگِ تحفه السّعادت»، تالیف: مولانا محمود بن شیخ ضیاءالدین محمود، سال تالیف: 916 هجری. آگهیِ بیشتر ⬅️
https://b2n.ir/k63998
☆ مُثمر، تالیف: سراج الدین علیخان آرزو، سال تالیف: 1164 هجری. آگهیِ بیشتر ⬅️
https://b2n.ir/n49618
☆ «سراج اللغه»، تالیف: سراج الدین علیخان آرزو (1169-1099 هجری). دکتر ریحانه خاتون این فرهنگ فارسی را تصحیح نمود که در 3 جلد از سوی "انجمن آثار و مفاخر فرهنگی" در تهران در سال 1383 شمسی چاپ شده است.
دکتر سید محمد راستگو فر - استاد گروه فارسی، دانشگاه کاشان، ایران- هم در حال تصحیح "سراج اللغه" است. (منبع: مثمر، به تصحیح: راستگو فر، موسسه پژوهشی میراث مکتوب، تهران، 1399 شمسی، صفحه هفتاد و چهار/ از مقدمه مصحح)
🟣 مقدمه " سراج اللغه" به تصحیحِ دکتر ریحانه خاتون به پیوست فرسته بعدی آمده است 🔽 🔽 🔽
🆔 @manuscript
Forwarded from عتائق
جواهر النفیس.pdf
53.8 MB
فایل PDF کتاب جواهر النفیس فی شرح ارجوزه شیخ الرئیس که در حاشیه متضمن شرح ابن رشد هم می‌باشد.
(نسخهء مخطوط کتابخانهء ملی)
کانال عتائق 📝 @ataeq
(نسخهء مخطوط کتابخانهء ملی)
کانال عتائق 📝 @ataeq
✅ کتاب «بانوان ایرانشناسِ گُرجی»، به کوشش: جمشید گیونا شویلی، از سری انجمن دوستی و روابط فرهنگی گرجستان با کشورهایِ خارجه در سال ۱۳۵۱ شمسی منتشر شد.
یکی از بانوانِ ایرانشناس، خانمِ مایا ماماتسا شویلی است. وی محققِ ارشدِ "انستیوی نسخ خطی فرهنگستان علوم جمهوری گرجستان" بود. برخی از تالیفاتِ وی:
☆ درباره یک نسخه خطی مختص به خود روایت گُرجی ویس و رامین؛
☆ فهرست نسخ خطی عربی، ترکی و فارسی با همکاری ت.آبولادزه + ر.گوارامیا؛
☆ مجدالسلطنه شرح و وصف تفلیس متن فارسی، ترجمه گُرجی با حواشی؛
☆ مناسبات و ارتباط متقابل نسخ خطی روایت گرجی ویس و رامین.
♦️ پی دی اف کتاب ِ 《بانوان ایرانشناس گُرجی》در این لینک در دسترس است 🔽
https://b2n.ir/p90043
🆔 @manuscript
یکی از بانوانِ ایرانشناس، خانمِ مایا ماماتسا شویلی است. وی محققِ ارشدِ "انستیوی نسخ خطی فرهنگستان علوم جمهوری گرجستان" بود. برخی از تالیفاتِ وی:
☆ درباره یک نسخه خطی مختص به خود روایت گُرجی ویس و رامین؛
☆ فهرست نسخ خطی عربی، ترکی و فارسی با همکاری ت.آبولادزه + ر.گوارامیا؛
☆ مجدالسلطنه شرح و وصف تفلیس متن فارسی، ترجمه گُرجی با حواشی؛
☆ مناسبات و ارتباط متقابل نسخ خطی روایت گرجی ویس و رامین.
♦️ پی دی اف کتاب ِ 《بانوان ایرانشناس گُرجی》در این لینک در دسترس است 🔽
https://b2n.ir/p90043
🆔 @manuscript
✔ روزنامه ایران | شماره :7714 | تاریخ 1400/6/11
✅ وداع با نسخه‌شناس بی‌بدیل
یادداشت دکتر جواد بشری در باره استاد اصفیایی
👇👇
https://www.irannewspaper.ir/?nid=7714&pid=16&type=0#pagedetails
✅ وداع با نسخه‌شناس بی‌بدیل
یادداشت دکتر جواد بشری در باره استاد اصفیایی
👇👇
https://www.irannewspaper.ir/?nid=7714&pid=16&type=0#pagedetails
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
✅ حدیث سرو: گفتگویی تلویزیونی از زنده یاد استاد سید محمد اصفیایی درباره آیت الله مرعشی (ره)
🆔 @manuscript
🆔 @manuscript
✅ مرحوم ضیاء احمد بَدایونی (1894-1973) استاد و مدیر گروه فارسی "دانشگاه اسلامی عَلیگر"(هندوستان) در سال هایِ 1929 تا 1959 بود.
درباره وی نگاه کنید⬅️
https://b2n.ir/p41466
مرحوم ضیاء احمد بَدایونی برخی از نامه هایش به زبان اردو را چاپ کرده بود. یکی از نامه ها، برایِ مرحوم مولوی عبداللطیف خان شاهجهان‌پوری است در
تاریخ: 15 اوت1951:
«نوازش فرمایِ بنده، سلام علیکم. چند روز است که نامه ای از شما دریافت نکردم. امروز این بیت صائب را دیدم، متوجه نشدم:
نخل است دست صبر که کم کم ثمر دهد/ بارِ درخت اصر که یکبار می رسد.
به خاطر این دو واژه که خط کشیده ام، بیت را متوجه نمی شوم. لطفاً آن را توضیح دهید. امیدوارم که در سلامت باشید".
توضیح مرحوم ضیاء احمد بَدایونی درپاورقی:
"کاتبان بیشتر دیوان‌هایِ شعری را مسخ کرده‌اند. به طور قیاسی بیت اینطور می باشد:
نخلی است دستِ خیر که کم کم ثمر دهد/ بار درختِ ار که یکبار می رسد"
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
منبع: کتاب به زبان اردو: «مکتوبات»، به کوشش: ضیاء احمد بَدایونی، خواجه پریس، دهلی، هندوستان، 1967، ص 118۔
تهیه و تنظیم: لیلا عبدی خجسته
🆔 @manuscript
درباره وی نگاه کنید⬅️
https://b2n.ir/p41466
مرحوم ضیاء احمد بَدایونی برخی از نامه هایش به زبان اردو را چاپ کرده بود. یکی از نامه ها، برایِ مرحوم مولوی عبداللطیف خان شاهجهان‌پوری است در
تاریخ: 15 اوت1951:
«نوازش فرمایِ بنده، سلام علیکم. چند روز است که نامه ای از شما دریافت نکردم. امروز این بیت صائب را دیدم، متوجه نشدم:
نخل است دست صبر که کم کم ثمر دهد/ بارِ درخت اصر که یکبار می رسد.
به خاطر این دو واژه که خط کشیده ام، بیت را متوجه نمی شوم. لطفاً آن را توضیح دهید. امیدوارم که در سلامت باشید".
توضیح مرحوم ضیاء احمد بَدایونی درپاورقی:
"کاتبان بیشتر دیوان‌هایِ شعری را مسخ کرده‌اند. به طور قیاسی بیت اینطور می باشد:
نخلی است دستِ خیر که کم کم ثمر دهد/ بار درختِ ار که یکبار می رسد"
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
منبع: کتاب به زبان اردو: «مکتوبات»، به کوشش: ضیاء احمد بَدایونی، خواجه پریس، دهلی، هندوستان، 1967، ص 118۔
تهیه و تنظیم: لیلا عبدی خجسته
🆔 @manuscript
✅ ترجمه به فارسیِ نوشته ای از کتاب به زبان اردو: "روزنامچه سیاحت" [یادداشتهای سفر به عراق و ایران و شامات در عصر مشروطه]، تالیف: خواجه غلام الثقلین، مطبع شمس الانوار، شهر: میرٹھ، هندوستان، 1912:
♦️رفیقِ ما – میرزا رضا میر آخور- نسخه‌ای دستنویس به خطّی زیبا از شعر دارد که کشکول مانند است، انتخابی از غزل‌ها و مخمّس‌هایِ شاعران. از این معلوم می‌شود که در بخارا چقدر شاعرانِ فارسیِ ایرانی نژاد زندگی می‌کرده‌اند. برای نمونه غزلی از ابن یمین- رباعی گویِ مشهور- را نقل می‌کنم: [در تصویر آمده است]
♦️از بینِ شاعرانِ بخارا شعرِ «حیا» را می‌نویسم. وی عمویِ امیر کنونی بخاراست. این عمو حدودِ سی سال پیش درگذشته است: [در تصویر آمده است]
ترجمه: لیلا عبدی خجسته
🆔 @manuscript
♦️رفیقِ ما – میرزا رضا میر آخور- نسخه‌ای دستنویس به خطّی زیبا از شعر دارد که کشکول مانند است، انتخابی از غزل‌ها و مخمّس‌هایِ شاعران. از این معلوم می‌شود که در بخارا چقدر شاعرانِ فارسیِ ایرانی نژاد زندگی می‌کرده‌اند. برای نمونه غزلی از ابن یمین- رباعی گویِ مشهور- را نقل می‌کنم: [در تصویر آمده است]
♦️از بینِ شاعرانِ بخارا شعرِ «حیا» را می‌نویسم. وی عمویِ امیر کنونی بخاراست. این عمو حدودِ سی سال پیش درگذشته است: [در تصویر آمده است]
ترجمه: لیلا عبدی خجسته
🆔 @manuscript
✅ ترجمه به فارسیِ نوشته ای از کتاب به زبان اردو: "روزنامچه سیاحت" [یادداشتهای سفر به عراق و ایران و شامات در عصر مشروطه]، تالیف: خواجه غلام الثقلین، مطبع شمس الانوار، شهر: میرٹھ، هندوستان، 1912:
♦️رفیقِ ما – میرزا رضا میر آخور- نسخه‌ای دستنویس به خطّی زیبا از شعر دارد که کشکول مانند است، انتخابی از غزل‌ها و مخمّس‌هایِ شاعران. از این معلوم می‌شود که در بخارا چقدر شاعرانِ فارسیِ ایرانی نژاد زندگی می‌کرده‌اند. برای نمونه غزلی از ابن یمین- رباعی گویِ مشهور- را نقل می‌کنم: [در تصویر قبلی آمده است]
♦️از بینِ شاعرانِ بخارا شعرِ «حیا» را می‌نویسم. وی عمویِ امیر کنونی بخاراست. این عمو حدودِ سی سال پیش درگذشته است: [در تصویر آمده است]
ترجمه: لیلا عبدی خجسته
🆔 @manuscript
♦️رفیقِ ما – میرزا رضا میر آخور- نسخه‌ای دستنویس به خطّی زیبا از شعر دارد که کشکول مانند است، انتخابی از غزل‌ها و مخمّس‌هایِ شاعران. از این معلوم می‌شود که در بخارا چقدر شاعرانِ فارسیِ ایرانی نژاد زندگی می‌کرده‌اند. برای نمونه غزلی از ابن یمین- رباعی گویِ مشهور- را نقل می‌کنم: [در تصویر قبلی آمده است]
♦️از بینِ شاعرانِ بخارا شعرِ «حیا» را می‌نویسم. وی عمویِ امیر کنونی بخاراست. این عمو حدودِ سی سال پیش درگذشته است: [در تصویر آمده است]
ترجمه: لیلا عبدی خجسته
🆔 @manuscript
Forwarded from دستنويس (Sadraee)
[ Photo ]
🌺
#وقفنامه_زیارت_مفجعه_حضرت_زینب
میرزا جهانگیر از شاهزادگان قاجار است که در سال 1347ق در آذربایجان به طرز فجیعی کشته شده است. دختر وی - حاجیه بی بی همسر موچول شاه- زبارت نامه حضرت زینب (ع) در شهر بمبئی هند منتشر، و ثواب وقف و نشر آن را به روج پدرش اهدا می نماید. او وقف نامه این زیارت نامه را به نظم فارسی در اول همان جزوه منتشر نموده که جالب است. بدین ترتیب این زن خیّر از زنان با فضل و ادب ایرانی است، که خواسته نیت خیر خود را با نشر و وقف کتاب عملی سازد. این وقفنامهء منظوم در تصویر بالا قبل مشاهده هست. دو نسخه از این اثر در مخزن کتابهای چاپی هند در کتابخانهء آیت الله مرعشی به شماره 2764 و 2776، نگهداری می شود.🌸https://t.me/D_sadraiy
🌺
#وقفنامه_زیارت_مفجعه_حضرت_زینب
میرزا جهانگیر از شاهزادگان قاجار است که در سال 1347ق در آذربایجان به طرز فجیعی کشته شده است. دختر وی - حاجیه بی بی همسر موچول شاه- زبارت نامه حضرت زینب (ع) در شهر بمبئی هند منتشر، و ثواب وقف و نشر آن را به روج پدرش اهدا می نماید. او وقف نامه این زیارت نامه را به نظم فارسی در اول همان جزوه منتشر نموده که جالب است. بدین ترتیب این زن خیّر از زنان با فضل و ادب ایرانی است، که خواسته نیت خیر خود را با نشر و وقف کتاب عملی سازد. این وقفنامهء منظوم در تصویر بالا قبل مشاهده هست. دو نسخه از این اثر در مخزن کتابهای چاپی هند در کتابخانهء آیت الله مرعشی به شماره 2764 و 2776، نگهداری می شود.🌸https://t.me/D_sadraiy