از دیشبی که گذشت باید خیلی بذارم اینجا. فعلا این باشه:)

می‌ترسم از این‌که زمان نگذارد
چون دسته‌گلی برسی به مزارم...

از لذت‌بخش‌ترین و زیباترین شب‌های زندگیم بود. حتی ماه هم درخشان‌تر می‌تابید.

وقتی اگر برانی‌ام، بندیِ دوزخم بکن
کآتش آن فروکُشد، گریه‌ام از جدایی‌ات...

"سعدی" گفت.

هزار جامه‌ى پرهيز دوختيم و هنوز
نظر زِ روى تو بردوختن ميسر نيست!

"اوحدى مراغه‌ای" گفت.

از علی خواستی -مظلومانه و متواضعانه- که تو را شبانه دفن کند و مقبره‌ات را از چشم همگان مخفی بدارد. می‌خواستی به دشمنانت بگویی دود این آتش ظلمی که شما برافروخته‌اید نه فقط به چشم شما، که به چشم تاریخ می‌رود و انسانیت، تا روز حشر از مزار دُردانه‌ی خدا، محروم می‌ماند. چه سند مظلومیت جاودانه‌ای! و چه انتقام کریمانه‌ای!

"سیّدمهدی شجاعی" گفت‌.

حرفِ زلفِ مسلسلی داریم
کیست فهمد زبانِ شانه‌ی ما!

"بیدل دهلوی" گفت.

قفس فَراخ اگر گشت، گلسِتان نشود
بجاست شُکر و شکایت ز آسمان کردن!

غذای ماست فریبِ سرابِ نومیدی
مگو به هیچ قناعت نمی‌توان کردن!

"کلیم کاشانی" گفت.

الله الله🤦🏻‍♀️

خوشم که عشق نکرد امتحانِ پروازم
شکسته‌‌بالی من در قفس نهان گردید...

"بیدل دهلوی" گفت.

ای عقل بپرهیز و مگو عشق چنان است
ای عشق کجایی که ببینند چنینی‌...!

"فاضل نظری" گفت.

به فکرِ وصلِ تو شد صَرف حاصلِ عمرم،
چو مفلسی که به سودای کیمیا اُفتد...

"سلیم تهرانی" گفت.

چاره‌سازان در صلاحِ کارِ خود بیچاره‌اند
بِه نسازد موم، زخمِ خانه‌ی زنبور را...

"بیدل دهلوی" گفت.

بالاخره بارون.🥹🫠
الهی شکر🤍

اَللّٰهُمَّ اسْقِنَا الْغَیْثَ، وَانْشُرْ عَلَیْنَا رَحْمَتَکَ بِغَیْثِکَ الْمُغْدِقِ.

خداوندا! ما را از باران سیراب فرما و رحمتت را بر ما بگستران؛ با بارانی پرفیض و فراوان.

هم‌خوانِ نسیمم من و هم‌گریه‌ی باران.

بین من و بارون یه پنجره فاصله‌ست. می‌خوام برم توی حیاط.‌ امان از کلاس مجازی:(

خداوند به زیباترین شکل ممکن،
ما را نواخت.

از که بگریزیم؟ از خود؟ ای محال!