💠 روشِ مرحوم آقا (علامه طهرانی) در تربیت سُلّاک این بوده است که از اول همه‌چیز را از آنها در نفْس می‌گرفتند. می‌گفتند: «خب بگو ببینم که هستی؟! فی‌الواقع بگو ببینم که هستی؟!»

🔹یعنی از اوّل پوچ بودن، صفریّت و صفر بودن، محتاج بودن، فقر بودن و نُقصانِ محض بودن را در وجود او مُتبَلور و آشکار می‌کردند. اصلاً هیچ [چیزی باقی نمی‌ماند]!

🔹سالک وقتی این مسائل را می‌فهمد باید دائماً در ذهن خودش مرور ‌کند و دائماً وَر برود. این‌طور نباشد که مجلسی بیاید و چیزی بشنود و برود، و به این اختصاص داشته باشد. بلکه دائماً در وجود خودش با این مطالب در حال بحث باشد و دائماً این قضایا را تکرار کند. یعنی شیطان نیاید، و بر او غلبه نکند. دائماً با این مسائلِ[صفربودن و هیچ بودن] سروکلّه بزند.

🔹اگر این‌طور باشد و کم‌کم این حال به‌صورت ملکه در بیاید، آن‌وقت دیگر می‌شود گفت که کم‌کم دارد وقتش می‌رسد؛ ان‌شاءالله.


🎙حضرت آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔈 #بیانات_شب‌های_پنج‌شنبه، سال ۱۴۱۷ ه.ق، جلسه 3.
#سلوک_عقلانی #طریقه_احراقیه #تربیت_نفس #استاد #فقر_سلوکی #توحید
@maktabevahyorg
🌸.🌸.🌸.🌸.🌸