🔵 در هر حرکتی که به صفای‌تان، رقّت قلب‌تان، محبّت و مودّت‌تان اضافه شد و از توهّمات و اعتبارات و تخیّلات‌تان کاسته شد و آن حالت صمیمیت نسبت به رفیق بیشتر شد، و تعلّق‌شما نسبت به دنیا کمتر شد، معلوم می‌شود که مسیرتان، درست است.

🔺یعنی میزان و صراط مستقیمی که برای ما ترسیم کرده‌اند این است، و انسان باید بر اساس این معیار حرکت کند و جلو برود.

🔹مثلاً این حساسیّت‌ و این حرف‌ها که
ـ «چرا او این را دارد، ولی من ندارم!؟»
ـ یا «چرا او این رتبه؛ مثل ریاستِ فلان اداره را دارد و من ندارم»
ـ یا «چرا او مدیر کل شد، ولی من معاون هستم یا فلان پست را گرفت و من نگرفتم»
فروکش کرد و کم شد،

🔹و به طور کلی بین اینکه به او بگویند که «تو مدیر کل شو!» و بین اینکه بگویند «بیا مسئول یک اتاق از اتاق‌‌های این اداره شو!» برایش فرقی نکند، در این حالت گویا دارد [از حیث معنوی و سلوکی برای انسان] خبری می‌شود!

🔹اما اگر گفت: «چرا یک درجه به او دادند ولی به من ندادند؛ شاید اشتباه شده» «شاید پروندۀ ما طبق معمول آن زیر مانده» یا «گزارشِ رد شده، مشکل داشته، برویم پیگیری کنیم!» در این حالت باید گفت که ای بیچاره برو به فکر بیفت و ببین که ایرادِ کارَت کجاست!


🎙حضرت آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔈 #شرح_حدیث_عنوان_بصری جلسه 225، منقّح.
#مراقبه #رضا_به_قضای_الهی #دنیا_دوستی #عبودیت #صفای_قلب #مشیت_الهی #تسلیم #بی‌رنگی_معنوی
@maktabevahyorg
💠.💠.💠.💠.💠