🔹منِ طهرانی که در حال طرح مطلبی هستم باید لحاظ کنم که مطلب به کجا انتساب پیدا می‌کند؟ وقتی کاری می‌خواهیم انجام دهیم هزار بار این طرف و آن طرف می‌کنیم و می‌سنجیم؛ خیلی بخواهیم رعایت کنیم می‌گوییم کاری را انجام دهیم که به خودمان برگردد دیگر به بزرگان و اولیای الهی برنگردد و با کار ما آنها زیر سؤال نروند. اگر خیلی انصاف و مروّت داشته باشیم می‌گوییم: «این کار به ما ارتباط دارد و به بالاتر ارتباط ندارد.»

🔹اما اگر کاری کردیم که به اصل مکتب برخورد کرد، و خود مکتب را زیر سوال برد آیا خیانت نکرده ایم؟ خیانت کرده ایم! شکی در این قضیه نیست. در اینجا چقدر مسئولیت مشکل می‌شود؟! چقدر باید حواسمان را جمع کنیم که خدایی نکرده کاری انجام ندهیم که در انظار عمومی و نزد افراد دیگر، عملِ ما را به حساب این مکتب بگذارند.

🔺گاهی اوقات می‌شود که انسان خیال می‌کند به حساب خودش کار خوبی انجام می‌دهد، ‌نمیداند که دارد خرابکاری می‌کند و مسئله را لوث می‌کند.

🔹این کار به پای پیغمبر و امام نوشته می شود و می‌گویند: «پس امامشان هم همین است.» قضیه در این حالت، خیلی خطیرتر می‌شود و مسئولیت انسان بیشتر می‌شود. لذا در روز قیامت داریم که (الوزن یومئذٍ الحق: در امروز میزان، حق است). یعنی می‌آیند و به حساب انسان می‌رسند که، کار شما درست بوده یا نبوده؟ می‌گویند: «ما به ادعایت کاری نداریم با خود عملِ شما کار داریم؛ هر کسی می‌خواهی باش!»

🎙. آیة الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدس الله سره
🔉. شرح دعای ابوحمزه ثمالی 1436 جلسه 9

#استقامت #مراقبه #عمل #اسوه #نگاه_مردم #حق #انتساب_به_اولیا
@maktabevahyorg
💠..💠..💠..💠