Majid Akhshabi مجید اخشابی
قورگورو یا کانباغه @majidakhshabi
قورگورو یا کانباغه
خوانش داستان زیبای شل سیلوراستاین موجب شد تا ضمن عرض تبریک حلول ماه‌مبارک‌رمضان و آرزوی هفته‌ای سراسر خیر وبرکت،توأم با سلامتی و توفیق، این سطور را نیز در راستای اتخاذ نتیجه و راهبرد مفهوم متعالی داستان مزبور نگاشته و تقدیم حضورتان نمایم.اگرچه تحلیل‌های دیگری نیز بر این داستان نوشته شده لیکن قصد دارم آن را از حیث«لجبازی»مدنظر قراردهم البته می‌توانستم واژه‌های معادلِ ادیبانه‌تری نیز برای بیان این مفهوم برگزینم ولی واقعا هیچ کلمه‌ای جای لجبازی را نمی‌تواندبگیرد.متاسفانه این واکنش و عادت در متنِ رفتار، اخلاق و مراوداتِ خرد و کلان آحادِ جامعه ما شیوع بسیار دارد:
قربانی کردن توافق و اتحادی بزرگ بر سر اختلاف و افتراقی کوچک! اگر درست نگاه کنیم از این رفتار، تک تک ما و حتی جامعه ما آسیب‌های جدی بسیاری در عرصه های مختلف دیده است. می‌توان منشأ لجبازی را به تعصبات و پافشاری بر باورها نسبت داد و شایدفقط همین تعصبات صلب و یخ زده بتوانند قدرت این را داشته باشند که چشم فرد لجباز را بروی دیدن منافع آتی حاصل از انعطاف، نسبت به لذت آنی حاصل ازخودبزرگ پنداری و حرف خود را به کرسی نشاندن ببندد و کور کند.اشکال اینجاست که خیلی وقتها برخی آدم‌ها نمی‌توانند لحظه اول تصمیم درست بگیرند؛ به قول فیلسوفی (بنظرم دکارت )آدم احمق درست همان کاری را می کند که آدم عاقل کرده است ولی خیلی دیرتر...اصلا منشاء تمام دعواها همین است؛ دو نفر نمی توانند در لحظه اول از یک نفع، اختلاف نظر، اندکی ناملایمی و نارضایتی چشم بپوشند و گذشت کنند؛ این اختلاف کوچک را به شکافی عمیق و زیبانبار تبدیل می کنند و در نهایت بعد از یک مخاصمه و مبارزه طولانی مجددا برمیگردند سرخانه اول و می نشینند باهم توافق و تفاهم میکنند.متاسفانه این روش احمقانه‌ترین برخورد بشر برای حل مشکلات اجتماعی و همزیستی است که احتمالا از انسانهای نئاندرتال همچنان از طریق وراثت به برخی نسل ها منتقل شده است.الا ایحال در روزگار کنونی همه باید یاد بگیریم یا دست کم تمرین کنیم در یک رابطه، دوکرانه سود و زیان را توامان و متعادل درنظر بگیریم. یقینا بسیار دیده اید آدم نماهای غیرقابل تحملی را که در یک معامله فقط و فقط به سود و انتفاع خود فکر میکنند و طرف مقابل برایشان هیچ است!! شاید در روزگار گذشته چنین افرادی زرنگ تلقی می‌شدند ولی اکنون باید به آنها گفت:احمق، جامانده یا عقب مانده!چراکه نسبت به این همه پیامدهای روزگار که تاریخ مملو از آن ست کور و کرند و همچنان سود و منفعت مقطعی خود را به خسران ابدی ناشی از حق و ناحق و حرام ترجیح می دهند.
باید به هم کمک کنیم !
باید به هم یادآوری کنیم تا از این عادت زشت که متاسفانه در آموزه های اجتماعی کمتر به آن پرداخته میشود و گناه و مجازاتی هم برای آن لحاظ نشده است ، فاصله بگیریم.
باید به هم کمک کنیم تا دست از تعصبات و باورهای غلط بشوییم.
باید قبول کنیم اگر قرار باشد یک عمر زندگی کنیم بدون اینکه تفکراتمان و نگرش های اولیه مان را نوسازی و بهینه سازی کنیم ، در کمال حماقت زیسته‌ایم.
ونهایتا نکته طلایی اینجاست که ؛
اگر دانسته های خود را کافی بدانیم، از آموختن مفاهیم جدید و چیزهای بیشتر امتناع می‌ورزیم در اینصورت قطعا با نفس و قوای فاهمه خود مثل یک جانی بالفطره رفتار کرده‌ایم و روح و روانمان را برای همیشه در مرداب غفلت مدفون ساخته ایم.
خواندن این متن وقتی میتواند فایده واقعی داشته باشد که هرکدام از ما چند مورد از لجبازی ها و مخاصمه ورزی هایمان را به یاد بیاوریم و بیاندیشیم که؛اگر کجا و چگونه دچار لجبازی نمی‌شدیم چقدر کمتر آسیب می‌دیدیم و چه محاسنی میتوانست نصیبمان شود...
با جمله‌ای از اشو عرایضم را پایان می‌دهم:
اگر تو باوری داشته باشی دست از جستجو برمی‌داری، اگر باوری داشته باشی گمان می کنی از قبل می دانی...
شاد و سلامت و موفق باشید
با احترام و ارادت:
مجید اخشابی
28 فروردین 1400
#پیام_تبریک_هفته #شل_سیلوراستاین #لجبازی #حماقت #احمق #اخلاق #مشکلات_اخلاقی #خود_رای #اختلاف_نظر #افتراق #اختلاف #سلامت_اخلاقی #فضایل_اخلاقی #انعطاف #گذشت #دکارت #اشو #ماه_رمضان #تبریک_ماه_رمضان #دکترمجیداخشابی
@majidakhshabi
خوانش داستان زیبای شل سیلوراستاین موجب شد تا ضمن عرض تبریک حلول ماه‌مبارک‌رمضان و آرزوی هفته‌ای سراسر خیر وبرکت،توأم با سلامتی و توفیق، این سطور را نیز در راستای اتخاذ نتیجه و راهبرد مفهوم متعالی داستان مزبور نگاشته و تقدیم حضورتان نمایم.اگرچه تحلیل‌های دیگری نیز بر این داستان نوشته شده لیکن قصد دارم آن را از حیث«لجبازی»مدنظر قراردهم البته می‌توانستم واژه‌های معادلِ ادیبانه‌تری نیز برای بیان این مفهوم برگزینم ولی واقعا هیچ کلمه‌ای جای لجبازی را نمی‌تواندبگیرد.متاسفانه این واکنش و عادت در متنِ رفتار، اخلاق و مراوداتِ خرد و کلان آحادِ جامعه ما شیوع بسیار دارد:
قربانی کردن توافق و اتحادی بزرگ بر سر اختلاف و افتراقی کوچک! اگر درست نگاه کنیم از این رفتار، تک تک ما و حتی جامعه ما آسیب‌های جدی بسیاری در عرصه های مختلف دیده است. می‌توان منشأ لجبازی را به تعصبات و پافشاری بر باورها نسبت داد و شایدفقط همین تعصبات صلب و یخ زده بتوانند قدرت این را داشته باشند که چشم فرد لجباز را بروی دیدن منافع آتی حاصل از انعطاف، نسبت به لذت آنی حاصل ازخودبزرگ پنداری و حرف خود را به کرسی نشاندن ببندد و کور کند.اشکال اینجاست که خیلی وقتها برخی آدم‌ها نمی‌توانند لحظه اول تصمیم درست بگیرند؛ به قول فیلسوفی (بنظرم دکارت )آدم احمق درست همان کاری را می کند که آدم عاقل کرده است ولی خیلی دیرتر...اصلا منشاء تمام دعواها همین است؛ دو نفر نمی توانند در لحظه اول از یک نفع، اختلاف نظر، اندکی ناملایمی و نارضایتی چشم بپوشند و گذشت کنند؛ این اختلاف کوچک را به شکافی عمیق و زیبانبار تبدیل می کنند و در نهایت بعد از یک مخاصمه و مبارزه طولانی مجددا برمیگردند سرخانه اول و می نشینند باهم توافق و تفاهم میکنند.متاسفانه این روش احمقانه‌ترین برخورد بشر برای حل مشکلات اجتماعی و همزیستی است که احتمالا از انسانهای نئاندرتال همچنان از طریق وراثت به برخی نسل ها منتقل شده است.الا ایحال در روزگار کنونی همه باید یاد بگیریم یا دست کم تمرین کنیم در یک رابطه، دوکرانه سود و زیان را توامان و متعادل درنظر بگیریم. یقینا بسیار دیده اید آدم نماهای غیرقابل تحملی را که در یک معامله فقط و فقط به سود و انتفاع خود فکر میکنند و طرف مقابل برایشان هیچ است!! شاید در روزگار گذشته چنین افرادی زرنگ تلقی می‌شدند ولی اکنون باید به آنها گفت:احمق، جامانده یا عقب مانده!چراکه نسبت به این همه پیامدهای روزگار که تاریخ مملو از آن ست کور و کرند و همچنان سود و منفعت مقطعی خود را به خسران ابدی ناشی از حق و ناحق و حرام ترجیح می دهند.
باید به هم کمک کنیم !
باید به هم یادآوری کنیم تا از این عادت زشت که متاسفانه در آموزه های اجتماعی کمتر به آن پرداخته میشود و گناه و مجازاتی هم برای آن لحاظ نشده است ، فاصله بگیریم.
باید به هم کمک کنیم تا دست از تعصبات و باورهای غلط بشوییم.
باید قبول کنیم اگر قرار باشد یک عمر زندگی کنیم بدون اینکه تفکراتمان و نگرش های اولیه مان را نوسازی و بهینه سازی کنیم ، در کمال حماقت زیسته‌ایم.
ونهایتا نکته طلایی اینجاست که ؛
اگر دانسته های خود را کافی بدانیم، از آموختن مفاهیم جدید و چیزهای بیشتر امتناع می‌ورزیم در اینصورت قطعا با نفس و قوای فاهمه خود مثل یک جانی بالفطره رفتار کرده‌ایم و روح و روانمان را برای همیشه در مرداب غفلت مدفون ساخته ایم.
خواندن این متن وقتی میتواند فایده واقعی داشته باشد که هرکدام از ما چند مورد از لجبازی ها و مخاصمه ورزی هایمان را به یاد بیاوریم و بیاندیشیم که؛اگر کجا و چگونه دچار لجبازی نمی‌شدیم چقدر کمتر آسیب می‌دیدیم و چه محاسنی میتوانست نصیبمان شود...
با جمله‌ای از اشو عرایضم را پایان می‌دهم:
اگر تو باوری داشته باشی دست از جستجو برمی‌داری، اگر باوری داشته باشی گمان می کنی از قبل می دانی...
شاد و سلامت و موفق باشید
با احترام و ارادت:
مجید اخشابی
28 فروردین 1400
#پیام_تبریک_هفته #شل_سیلوراستاین #لجبازی #حماقت #احمق #اخلاق #مشکلات_اخلاقی #خود_رای #اختلاف_نظر #افتراق #اختلاف #سلامت_اخلاقی #فضایل_اخلاقی #انعطاف #گذشت #دکارت #اشو #ماه_رمضان #تبریک_ماه_رمضان #دکترمجیداخشابی
@majidakhshabi