🌹
عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست
تا کرد مرا تهی و پر کرد ز دوست

اجزای وجود من همه دوست گرفت
نامیست ز من بر من و باقی همه اوست

#مولوی

در عشق که جز می بقا خوردن نیست
جز جان دادن دلیل جانبردن نیست

گفتم که ترا شناسم آنگه میرم
گفتا که شناسای مرا مردن نیست


#مولوی

جان جانی بیا میان جان باش
چون عقل و خرد تاج سر مردان باش

تو دولت و بخت همه ای در دو جهان
چون دولت و بخت دو جهان گردانباش

#مولوی

صبح است و صبا مشک فشان می‌گذرد
دریاب که از کوی فلان می‌گذرد

برخیز چه خسبی که جهان می‌گذرد
بويی بستان که کاروان می‌گذرد


#مولوی

خوش برآمدآن گل صدبرگ من
سبزتر  شد  سبزه  زارم  اندکی

صبح دم آن صبح من زد یک نفس
زان  نفس  مـن  بر قرارم  اندکی

#مولوی
‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎
🌸ســـلام
🌱صبحتون بخیر و شادی
🌸صبح جمعه تون زیبـا

.
عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست
تا کرد مرا تهی و پر کرد ز دوست

اجزای وجود من همه دوست گرفت
نامیست ز من بر من و باقی همه اوست

#مولوی

ای #زندگی تن و توانم همه تو
جانی و دلی، ای دل و جانم همه تو


#تو هستی من شدی، ازآنی همه من
من #نیست شدم در تو، ازآنم همه تو


     #مولوی

ای زندگی تن و توانم همه تو
جانی و دلی، ای دل و جانم همه تو


تو هستی من شدی، ازآنی همه من
من نیست شدم در تو، ازآنم همه تو


   #مولوی

تا از تو جدا شده است آغوش مرا
از گریه کسی ندیده خاموش مرا

در جان و دل و دید فراموش نه‌ای
از بهر خدا مکن فراموش مرا

#مولوی