فضيلت زيارت امام حسين عليه السلام در روز عيد (فطر و أضحى)؛

منبع: فضل زيارة الحسين للشجري ص٧٨_٧٩؛

حضرت ام البنين عليها الصلاة والسلام و شمر بن ذي الجوشن

ديدم آقایی به مناسبت بحث تأييد صلاحيت ها در شورای شهر، شمر بن ذي الجوشن، قاتل حضرت سيد الشهداء (ع) را دایی حضرت ابو الفضل العباس عليه الصلاة والسلام معرفی کرده، لابد به اين حجت که به روايت مقاتل و از جمله مقتل ابو مخنف در حادثه کربلاء شمر برادران امام را از فرزندان ام البنين، " بنو أختنا" خطاب کرده. روشن است اين آقا اطلاعی از انساب عرب و همچنين ادب انساب و خطابات در زبان عربی کهن ندارد.

ام البنين (ع) دختر حزام بن خالد بن ربيعة بن الوحيد بن کعب بن عامر بن كلاب بن ربيعة بن عامر بن صعصعة بن معاوية بن هوازن العامريّ ثم الوحيدي بود. در حالی که نسب شمر چنين است: شمر بن ذي الجوشن (اسمه: أوس؛ وقيل شرحبيل) بْن الأعور بْن عمرو بْن معاوية، وهو الضباب بْن كلاب بْن ربيعة بْن عامر بْن صعصة العامري الكلابي، ثم الضبابي.

بنابراين شمر دایی ابو الفضل العبّاس و برادر ام البنين نبوده. تنها در طبقه ای بسیار دور از سلسله انساب شمر (که شايد صرفا ادعایی بيش نبوده برای اينکه خود را از اعراب صحيح النسب جا بزند) نسب ادعایی او با واسطه های متعددی به نيای دور ام البنين می رسيده.

در رسم عرب در خطابات تعابيری مانند "بنو أختی"؛ "يا أخت هارون" که در قرآن آمده و يا تعابيری مانند "يا أخا ربيعة" که در کتاب های تاريخ زياد ديده می شود به معنی انتساب به خاندان و قبيله و تبار مشترک است. در مورد اخير تعبير " يا أخا ربيعة" يعنی ای کسی که از خاندان ربيعه هستی و يا در مورد حضرت مريم در قرآن تعبير "يا أخت هارون"، برخلاف تفسيری که خيلی ها را به اشتباه انداخته يعنی کسی که از تبار منتسب به دودمان هارون، برادر موسی هستی. "بنو أختی" هم به معنای اشتراکی و لو دور در سلسله نسب است از ناحيه ام البنين؛ ولله الحمد أولا وآخرا.

https://t.me/azbarresihayetarikhi

🔻📝#مقاله
💠#حدیث «سیدا شباب أهل الجنه» و #مسأله #افضلیّت #امام
✍️نویسنده : علی فتحی
📚منبع : #فصلنامه علمی پژوهشی #کلام #اسلامی

▫️یکی از مهم‏ترین موارد #اختلاف میان #شیعه و #اهل_سنت، مسأله #تفاضل میان #اهل_بیت_علیهم_السلام و #خلفای سه‏گانه است.
▫️در این نوشتار با محوریت #حدیث «الحسن و الحسین سیدا شباب أهل الجنة» به بررسی قول حق در این مسئله پرداخته شده است.
▫️ابتدا سند #حدیث فوق مورد بررسی قرار گرفته و نشان داده می‏شود که حدیث به لحاظ #سند مورد پذیرش #اهل_سنت است. ...

🔻 جهت مشاهده متن کامل به لینک زیر مراجعه فرمایند.↙️↙️
📥 https://b2n.ir/pdf010 پی دی اف مقاله
🌐 https://b2n.ir/mg08
🆔@bonyad_emamat

مقتل الامام الحسين (ع) .. قراءة نقدية مقارنة – مؤسسة الحوار الانساني – لندن
https://hdf-iq.org/%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%88%D8%AA%D8%B4%D9%83%D9%8A%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%A3%D9%8A-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%AF%D9%88%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B1%D9%8A-2/

📙شهادة الحسين عليه السلام برواية الطبري.
✍بقلم: محمد حسين الحسيني الجلالي.
@BOOK_s7

برای معرفی سيره و انديشه امام جعفر صادق (ع) به غير شيعيان چه بايد کرد؟

باورتان می شود که ما در زبان های اروپایی جز با يکی دو استثنا تقريبا هيچ کتابی درباره زندگی، تعاليم و سهم سياسی و اجتماعی و دينی ائمه شيعه نداريم. آنچه هم تاکنون نوشته و منتشر شده با آنچه درباره ائمه و علمای طراز اول اهل سنت در زبان های غربی داريم قابل مقايسه نيست. درباره رئیس مذهب جعفری امام جعفر صادق (ع) تاکنون هيچ کتابی مستقل که به تمامی اين ابعاد بپردازد منتشر نشده. درباره امام باقر هم با اينکه يک کتاب به انگليسی منتشر شده اما همچنان جای يک تحقيق جامع خالی است. به استثنای دو سه امام درباره ساير ائمه تقريبا هيچ چيزی نداريم. درباره ابعادی از زندگی و تعاليم و يا تاريخ شيعه در دوران حضور امامان مقالات و يا کتاب هایی نوشته شده اما برای بيشتر ائمه شيعه ما کتاب و يا کتاب هایی که با نگاهی کلی ابعاد مختلف زندگی و تعاليم اعتقادی و فقهی و سیاسی و اجتماعی را روشن کند نداريم. اين بسيار مايه تأسف است. چه کرده ايم تاکنون؟ هيچ. هزاران حديث و متن از ائمه ای مانند امام باقر، صادق، موسی بن جعفر و امام رضا باقی است اما ما تاکنون نتوانسته ايم تعاليم امامان شيعه را به صورت تحقيقی و آکادميک و قابل گفتگو در فضاهای آکادميک جهانی معرفی کنيم. فقط درباره امام رضا چندين کتاب می توان نوشت. درباره بررسی جامع سهم علمی حضرت در تمدن اسلامی هيچ چيزی به اين زبان ها نداريم. به طور کلی درباره ميراث علمی ائمه چه نوشته ايم؟ خيلی کم. در يکی از مهمترين کتاب هایی که درباره ميراث شيعه به زبان انگليسی نوشته شده فصلی به امام صادق اختصاص داده نشده و ميراث علمی و مکتوب حضرت به بحث گذارده نشده. درباره ائمه اخير شيعه وضع به مراتب بدتر است و هيچ کتاب و مقاله جامعی به زبان های اروپایی وجود ندارد. می توان کتاب ها نوشت درباره تعاليم دينی و اخلاقی و سياسی/ اجتماعی ائمه اما متأسفانه هنوز ما اول راهيم و هيچ کاری درخور انجام نداده ايم. حتی مداخلی که برای امامان شيعه در دانشنامه های فارسی خود نوشته ايم آنچنانکه بايد نيست. جای تأسف دارد.

https://t.me/azbarresihayetarikhi

الكتاب: زفرات الثقلين في مآتم الحسين (ع)، ج1
تأليف: الشيخ محمد باقر المحمودي
الناشر: مجمع إحياء الثقافة الإسلامية - قم.
الطبعة: الأولى 1412ﻫ.
الصفحات: 422 صفحة

3- اخبار امامیه در منابع فرق

در برابر، بخش های زیادی از مصادر شیعه و یا قرائن مؤثر در فهم اخبار امامی، توسط عامه و فرق غیر امامی حفظ شده است.
- مرحوم شیخ طوسی در مقدمه فهرست می گوید: «… أنّ كثيرا من مصنّفي أصحابنا و أصحاب الأصول ينتحلون المذاهب الفاسدة و إن كانت كتبهم معتمدة.» (فهرست كتب الشيعة للطوسي، ص: 4)
در فهارس شیعی شخصیت های غیر امامی متعددی به عنوان مصنفان برای امامیه معرفی شده اند: مانند ابن عقده (فهرست كتب الشيعة، للطوسي، ص: 68، الرجال لابن الغضائري، ص: 111) طبري، (رجال النجاشي، ص: 322) و…
- برخی از مشایخ غیر امامی راوی بسیاری از اصول اصحاب بوده اند. حميد بن زياد (فهرست كتب الشيعة، للطوسي، ص: 155)، احمد بن هلال (همان، ص: 83)، علی بن الحسن الطاطری (همان، ص: 272) و یا راویانی چون عبد الرزاق صنعانی راوی کتاب ابان و…
نمونه ای از آثار برجامانده شیعی از طریق عامه:
- بسیاری از اطلاعات راویان امامیه در مصادر تاریخ و رجال عامه برجامانده است. کتاب بسیار ارزنده مرحوم ابن ابی طی از منابع رجال و تراجم عامه بازسازی شده است.
- بخش های مهمی از مقتل ابومخنف و یا آثار تاریخی کلبی و یا نصر بن مزاحم در مصادر تاریخی عامه مانند تاریخ طبری بر جای مانده است. امالی الخمیسیه و امالی ابن الشجری نیز حاوی اخبار مسندی در زمینه مقتل شهدا است.
- برخی از منابع تفسیری غیر امامی مانند شواهد التنزیل و تفسیر حبری اسناد بسیاری از مصادر امامیه را بازتاب داده است، که گاه اصل آن در دست ما نیست. و یا آنکه اخبار برجامانده در نسخ ما بدون سند است. (مانند اسناد نسخه ناقص تفسیر مرحوم عیاشی و تفسیر فرات از مائلان به زیدیه در شواهد التنزیل و تفسیر حبری). تفسیر ثعلبی نمونه ای دیگر از آثار عامه است که به تفاسیر متقدم شیعه نیز توجه داشته است.
- بسیاری از فضائل نگاران عامه اخبار مصادر امامی را در کتب خود گنجانده اند. مانند حموئی در فرائد السمطین، خوارزمی در مناقب ابن شهاب در مودة القربی، دیلمی در الفردوس و…
- هم چنین از منابع فرق شیعی غیر امامی، مثلاً در تیسیر المطالب مؤلف زیدی از پدرش از مرحوم ابن الولید و نیز حمزة بن القاسم العلوی بسیار روایت می کند؛ حتی گاه با تعبیر رضی الله عنه. و در این میان گاه اسنادی برای اخبار مرسل مهمی در منابع امامی ارائه داده است. (مانند خبر مشهور مرسل «من أخذ دينه عن أفواه الرّجال» در مقدمه کافی و تصحیح الإعتقادات مفید، و مشابهش در مقدمه الغیبة نعمانی، که متنی مشابه با سندی متصل در تيسير المطالب في أمالي أبي طالب، ص: 216 آمده است.نمونه دیگر: ص213) و یا پاره هایی از کتاب معرفة الباری احمد بن علي عقيقي در کتاب شدیداً غالیانه نصیری حقائق اسرار الدین برجامانده که قرائن نشان میدهد، مؤلف در نقل این روایات و یا روایات کتاب کافی با همان اسناد متداول دس ننموده است. (او نقل های متعددی نیز از محمد بن همام و ابن عقده و محمد بن عبد الله بن جعفر حمیری، احمد بن هوذة و… دارد.) اثری مانند الایضاح قاضی نعمان اسماعیلی نیز می تواند در شناسایی برخی مصادر حدیث امامیه کمک کند.
- البته برخی از این آثار گرچه احادیث بسیاری از امامیه را در خود جای داده، اما به دلیل تأخر و کم دقتی مؤلف در بازسازی اسناد امامی اهمیت بالایی ندارد. مانند ینابیع المودة و البته شیوع احتجاج برخی از غیر محققین به آن به عنوان مصدری عامی جای تعجب دارد.

بر این اساس می توان گفت مشکل دیگر دیدگاه دسته پیش گفته به منابع فرق، غفلت ایشان از یک بام و دو هوایی این مطلق نگری است. مثلاً در ناحیه اخبار مصائب و ملاحم به نحو بسیار گسترده به اخبار عامه استناد می جویند. اما از آن سو تاریخ عامه را کاملاً نامعتبر می انگارند!! و یا در تأیید اخبار ضعیف منابع عامه را مورد توجه قرار می دهند، ولی در ناحیه ضعف، تعارض تک خبر منبع شیعی با اخبار نزدیک به تواتر عامه برایشان اهمیتی ندارد.
بسیاری از جزئیات واقعه عاشورا و مصائب اهل بیت ع را عامه و زیدیه ثبت کرده اند. آیا ایشان همه را دور می ریزند؟ چرا؟!
@gholow2

🆔 @ihlib

Maaref Hoseini 22.pdf

تحف العقول عن آل الرسول ( ص )، ابن شعبة الحراني، ص ٤٥٦

وسئل علي بن موسی الرضا (ع) عن خيار العباد ؟ فقال عليه السلام : الذين إذا أحسنوا استبشروا . وإذا أساؤا استغفروا ، وإذا أعطوا شكروا ، وإذا ابتلوا صبروا ، وإذا غضبوا عفوا.

مجموعه ای از روايت اهل بيت (ع)

يکی از کارهای بايسته اين است که مجموعه احاديث اهل بيت (ع) در کتاب های ادبی به صورت يکجا گرد آيد. من سال ها پيش مجموعه رواياتی که در التذکرة الحمدونية ابن حمدون (قرن 6) روايت شده را در يک دفتر فراهم کردم که بنا بود آقای حسين درگاهی آن را منتشر کند. از سرنوشت آن کار اطلاع ندارم. در کنار اين کار، روايات اهل بيت (ع) در کتاب نثر الدر آبی هم خيلی مهم است. اصولا کتاب های ژانر ادب همانند اين کتاب ها و يا آثار راغب اصفهاني و البصائر والذخائر ابو حيان و خيلی های ديگر شامل مجموعه مهمی از خطب، نامه ها، کلمات قصار و اشعار منسوب به حضرت امير (ع) و ساير اهل بيتند. گردآوری همه آنها در يک مجموعه شايسته است. شايد بالغ بر ده جلدی بشود.

https://t.me/azbarresihayetarikhi

برای تتبع در خُطَب ائمة علیهم السلام و امام حسین سلام الله علیه،برخی از کتب مغفول مانده است.
در کتابهای نثر الدر و التذکرة الحمدونية خطبة هايى از امام حسین علیه السلام و حضرت زینب علیهاالسلام نقل شده است که کمتر مورد توجه بوده است.
برای بررسی منابع اخبار عاشوراء می بایست تتبع گسترده ای داشت.

🔻مأخذ استحباب زیارت؛

قال السيد بن طاوس في الإقبال: و رأيت في بعض تصانيف أصحابنا العجم رضوان الله عليهم أنه يستحب أن يزار مولانا الرضا عليه السلام يوم ثالث و عشرين من ذي القعدة من قرب أو بعد ببعض زياراته المعروفة أو بما يكون كالزيارة من الرواية بذلك.

به همین راحتی، و به صرف رؤیت در بعض تصانیف اصحابنا العجم! حکم به استحباب یک عمل در یک روز خاص دادن و ترویج آن از غرائب است.
وکم له من نظیر فی کتب السید وغیره!

البته استحباب زیارت ائمه طاهرین (ع) در همه اوقات از دور و نزدیک مسلّم است اما تعیین یک روز خاص و حکم به استحباب خاص آن دادن با استناد به برخی منابع مجهول قابل توجیه نیست.

@bazmeghodsian

ابوریحان بیرونی در الآثار الباقیة ۲۳ ذی القعدة را به عنوان یک قول درباره سالروز رحلت امام رضا(ع) آورده به نظر می رسد اینکه برخی این روز را به عنوان روز زیارتی حضرت مد نظر قرار دادند ناشی از این توهم است.
لازم به ذکر است که شیخ صدوق و همینطور که اینجا می بینید،ابوریحان بیرونی تاریخ رحلت حضرت را ۲۱ رمضان دانسته اند(یعنی مصادف با سالروز شهادت امیرالمومنین سلام الله علیه).

معرفی منابعی در خصوص مطالعات انجام شده پیرامون حضرت زینب (س)
دکتر سعید طاووسی پژوهشگر تاریخ تشیع

@negaristanvageristandarashoura