از صدای جیغ زندانبان،به یاد ستارها میگریم
در نبود فروخزادها،در خیابان ها میمیرم

گریه میکرد در این شهر پر آشوب
گریه میکرد از کرج تا شوش

شب بود شاید،ادامه دار شب ماند
توی زندان دل،یک وطن جا ماند

ما در خم کمرها،راست راست میشکستیم
ما در ساحل بادها،کشتی شکستگانیم

ما در نگاه کورها،امید آیندگانیم
ما در عمق فاجعه،نجات دهندگانیم

به آشوبم قسم غوغایی برپا خواهد شد
به رگ های غیرت دوست خبری خواهد شد

۱۵۰۰ خون بیگناه و خونهای قبل و قبل تر
همه یکجا روی سرشان خراب خواهد شد

#عرفان_فائقی
#آبان_خونین