خوابگاه دختران یا زندان دختران؟
.
تصور کنید اتاقی در خوابگاهی آتش بگیرد و شما راه فرار از ساختمان نداشته باشید و اگر هم با آتش نشانی تماس بگیرید از طرف مسئول ساختمان توبیخ شوید و به شما بگوید: «اگر هم می‌سوختید، دیه تون رو می دادیم»!
.
عجیب و ترسناک است؟ فکر می‌کنید درباره زندان سخن می‌گوییم؟! خیر! این شرایطی ست که بر خوابگاه دختران در ایران حاکم است. اگرچه به طور قطع نمی‌توانیم این ادعا را به «همه» خوابگاه‌های دخترانه در ایران تعمیم بدهیم، اما به نظر می رسد با توجه به تجربیات مشابه می‌توان گفت اکثر خوابگاه‌های دخترانه از ساعتی از شب به بعد قفل می‌شوند! بله درست خواندید! در را مانند یک زندان قفل می‌کنند!
.
مثلا به توییت سرمه توجه کنید: «زنگ زدیم ۱۱۰ بیاد به صدای دزدگیر ماشینی که یه ساعته رو مخه رسیدگی کنه، گشتیشون زنگ زده که نمیتونی شماره پلاکش رو بگی زنگ بزنیم صاحبش بیاد خفه‌اش کنه گفتم نه ما تو خوابگاهیم در رومون قفله».
.
وضعیت فاجعه باری ست. روایت‌های شخصی و بی‌واسطه که از آن فضا خوانده می‌شود گاهی ترکیبی از خشم و حیرت می‌آفریند. اکانت «دیده‌بان آزار» در توییتر تجارب وحشتناکی از زندگی در این فضا را نوشته است. به دو نمونه از تجربیات او توجه کنیم: ««یکی از دوستانم به دلیل داشتن موهای زائد زیاد و موهای کوتاه روی سرش از خوابگاه اخراج شد. دختر را به دفتر کشاندند و گفتند: "شلوارت را بالا بزن" خشونت به بدن یکی از ترسناک‌ترین و شاید سینمایی‌ترین نظارت‌ها بود». یا به این توجه کنیم: ««یک بار دختری که می‌گفتند دهانش بوی الکل می‌داد ساعت دوازده شب رسید و فردای آن روز برایش شرط گذاشتند که فقط با آوردن گواهی بکارت اجازه پذیرشش را می‌دهند».
.
-لطفا اگر در خوابگاه دخترانه زندگی کردید، تجربه خود از این فضا را برای ما بنویسید. به نظر می رسد باید اعتراضی عمومی به این مساله صورت بگیرد. دختران ما مجرم نیستند که در پشت درهای بسته زندانی باشند.

#خوابگاه_دختران #حقوق_زنان

@Tavaana_TavaanaTech