#верш
#Maksim_Kryvich
Рамонкавы луг, малінавы сад,
бялёсыя крылы блакітнага неба...
Такім я запомніў апошняе лета:
гайданне валошак, сівых дзьмухаўцоў
і стройныя сосны з абодвух канцоў
зялёных палёў канюшыны.
Ідуць па дарогах жанчыны,
нясуць свае кошыкі, сумы
і светлыя, чыстыя думы,
а сонца іх стан абдымае
і добрага шляху жадае.
• • •
#Maksim_Kryvich
Рамонкавы луг, малінавы сад,
бялёсыя крылы блакітнага неба...
Такім я запомніў апошняе лета:
гайданне валошак, сівых дзьмухаўцоў
і стройныя сосны з абодвух канцоў
зялёных палёў канюшыны.
Ідуць па дарогах жанчыны,
нясуць свае кошыкі, сумы
і светлыя, чыстыя думы,
а сонца іх стан абдымае
і добрага шляху жадае.
• • •
#верш
#Maksim_Kryvich
Вы
— тыя, хто любяць мяне,
Вы
— тыя, хто мной пагарджаюць,
Я тут,
перад вамі,
распяты,
з душою, расчыненай свету.
У ёй — мая роль чалавека:
настаўніка,
воя,
паэта.
Сячыце, кляніце яе,
цалуйце ў халодныя вусны:
за светам яна не заплача,
усмешка яе не кране.
Пацешцесь у светлым падмане
вы
— тыя, хто мной пагарджалі,
і вы,
хто любілі мяне.
• • •
#Maksim_Kryvich
Вы
— тыя, хто любяць мяне,
Вы
— тыя, хто мной пагарджаюць,
Я тут,
перад вамі,
распяты,
з душою, расчыненай свету.
У ёй — мая роль чалавека:
настаўніка,
воя,
паэта.
Сячыце, кляніце яе,
цалуйце ў халодныя вусны:
за светам яна не заплача,
усмешка яе не кране.
Пацешцесь у светлым падмане
вы
— тыя, хто мной пагарджалі,
і вы,
хто любілі мяне.
• • •
#верш
#Maksim_Kryvich
Белы свет,
белы дзень,
белы падаконнік.
Расцвітае ў полі бэз
і стракоча конік.
Сонца з гор смяецца нам,
свет здаецца раем,
толькі дым струменіць там,
дзесь за небакраем...
• • •
#Maksim_Kryvich
Белы свет,
белы дзень,
белы падаконнік.
Расцвітае ў полі бэз
і стракоча конік.
Сонца з гор смяецца нам,
свет здаецца раем,
толькі дым струменіць там,
дзесь за небакраем...
• • •