گفت اول یار من : بگذر ز جان ، گفتم : به‌چشم ،

آشنایی تَرک کن با این و آن ، گفتم : به‌چشم ،





گفت : گر خواهی کنی نظاره بر رخسارِ من ،

پا مَنِه دیگر ، به باغِ گُلرُخان ، گفتم : به‌چشم ،





گفت : می‌خواهی اگر بینی هلالِ اَبرویَم ،

ننگری دیگر به ماهِ آسمان ، گفتم : به‌چشم ،





گفت : گر خواهی شبی آیَم تو را اندر کنار ،

کن کناره از تمامِ گُلرُخان ، گفتم : به‌چشم ،





گفت : گر داری طمع ، بوسی لبِ خندانِ من ،

بایدت بوسید پایِ پاسبان ، گفتم : به‌چشم ،





گفت : می‌خواهی اگر آیی نهان در کویِ من ،

خون روان باید کنی از دیدگان ، گفتم : به‌چشم ،





گفت با راجی : گرفتاری اگر در بندِ من ،

کن فغان و ناله ، چون دیوانگان ، گفتم : به‌چشم ،



#ابوالحسن_تبریزی