پیوسته باید که از اندامِ مومن یکی به خداوند مشغول باشد؛
یا به دل او را یاد کند،
یا به زبان، ذکر او هَمی‌گوید،
یا به چشم، دیدارِ وی می‌بیند،
یا به دست، سخاوت می‌کند،
یا به قدم، زیارت مردان همی‌رَود،
یا به تَن، خدمت مؤمنان همی‌کند،
یا از ایمان، یقینی همی‌وَرزد،
یا از خِرد، معرفت همی‌دارد،
یا از کار، اخلاص هَمی‌ورزد،
یا از قیامت حَذر می‌کند.
این چنین کس، من کفیلم که چون سر از گور بَرکند، کَفن‌کِشان می‌رود تا به بهشت.

#ابوالحسن_خرقانی