هرگز دانسته ای که خدا را دو نام است:

یکی : الرحمن الرحيم
و دیگر : الجبار المتكبر

از صفت جباریت، ابلیس را در وجود آورد
و از صفت رحمانیت، محمد را.

پس صفت رحمت، غذای احمد آمد
و صفت قهر و غضب، غذای ابلیس.


#عین_القضات_همدانی

سالک اینجا رسد که
تسبیحِ ذراتِ وجود شنوَد،
آیات جمال بیند
و هنوز بیرونِ کار بُود.

این را نمایش گویند "سَنُریهم آیاتنا"



#عین_القضات_همدانی
#نامه_ها #جلد_اول #نامه_پنجاهم

طواف قلب

قلب سالک، هم مونس اوست
هم محب اوست
و هم موضع اسرار اوست.
به بیانی: قلب سالک عرش خداست ...
هر که طواف قلب خود کند،
مقصود یابد.
و هر که راه دل گم کند؛چنان دور افتد که
هرگز خود را باز نیابد !

گفتم مَلِکا ترا کجا جویم من
گفتا که مرا مجو بعرش و ببهشت
وز خلعت تو وصف کجا گویم من
نزد دل خود که نزد دل پویم من

#عین_القضات_همدانی

در ابتدا عاشق به گفت وگوی درآید پس در جست وجوی آید،  پس دل از خود به کلی برگیرد و پروانه وار خواهد که در پیش او میرد .

یعنی اول ذاکر بود ، پس طالب شود ، پس عشق بر او غالب شود .

#عین_القضات_همدانی

گفتم مــلــکــا تو را کــجـا جویم من
وز خلعت تو وصــف کجـا گویم من

گفتا که مرا مجو به عرش و به بهشت
نــزددل خود،که نـزد دل، پویم من

#عین القضات همدانی

مگس در قالب خود از یک چیز لذت می‌برد و پروانه از یک چیز ؛
ولی اگر مگس از قالب مگس بودنش دربیاید و پروانه شود دیگر حاضر نیست به حالت اول برگردد ، چون با حقایق و زیبایی های واقعی و روش زندگی بهتر آشنا می‌شود...

ما هم در قالب خودمان از یک چیزهایی خوشمان می آید و از چیزهایی بدمان ، اما خوشا آن روز که از آن قالب عادتیمان بیرون بیاییم و بدانیم که از چه چیز می گریزیم و به چه چیز میل داریم و مگس صفتیم یا پروانه خو ...

اگـر لذّتِ ترکِ لذّت بدانی
دگر لذّتِ نَفْسْ لذّت ندانی



عارف به نیات و عادات خود شویم چرا که "مَن عَرَفَ نَفْسَه فَقَد عَرَفَ رَبَّه"
جنود جهل مانع از نشر انوار هدایت و شناخت در انسان می‌شوند
خداوند متعال در سوره رعد آیه ۱۱ فرمایش کرده : "إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ"
سرنوشت هیچ قوم (و ملتى) را تغییر نمى دهد مگر آنکه آنها خود را تغییر دهند

پس برای تحویل حال به احسن الحال کوشش دوباره خواهیم کرد
و خرق عادت
پروانه خو
لجن گریز
الهی تا به کِی عبدالهوا باشم به عزتت عبدالهو شدم
گر به خود آیم پناه می برم از خود به خدایم
جان خود بازسازیم تا که خوراک بازان شود نی خوراک کرکسان و آن را طعمه "باز" سازیم که در فضای طلب تو پرواز کند
و دل خود نثار دوستی کنیم که بر سر کوی تو آوازی دهد
الهی نامت نور دیده آشنایان
‌یادت آیین منزل مشتاقان
یافتت چراغ دل مریدان
مهرت انس جان دوستان
الهی چه خوش روزی که خورشید جلال تو بما نظر می کند
و چه خوش وقتی که مشتاقان از مشاهده جمال تو ما را خبری دهند

سلوک را معنی این بود که آدمی در قطع شواغل دنیوی سعی کند

ای عزیز : بدان و آگاه باش که آدمی را سعادتی نهاده اند که آن را ” لقا ءُ الله ” خوانند و تکاپوی انبیاء و اولیا ، در طلب آن سعادت بوده است و سالک از این سعادت جز نامی نداند.

و ممکن نیست که آدمی به این سعادت رسد الا آنکه ، محبت حق حاصل کرده بود . و محبت حاصل نیاید الا آنکه معرفت حاصل گردد.

و معرفت خدای تعالی حاصل نیاید الی از فکری درست .

و فکر درست جز از دل صافی و پاک از شواغل دنیوی و علایق بدنی حاصل نیاید. و تو عزیز مبتلایی به شواغل دنیایی. پس از تو این فکر صافی کی صورت بندد.؟

اگر یکبارگی از این شواغل برخاستن ممکن نیست ، باری ، گاه گاهی در قطع این شواغل سعی می کن . سلوک را معنی این بود که آدمی در قطع شواغل سعی کند.

#عین القضات همدانی

آه
و هزار آه...

اگر جمالش در خیال آید و بماند...

ماندن خیال با عشق
مرهمِ زخم بُود

و این رمزی لطیف است...


#عین_القضات_همدانی

‍ اکنون می بین که درون تو
حبّ دنیا غالب است
یا عشق بهشت
یا عشق خدای تعالی!؟
می دان که تورا باکدام قوم حشرکنند،
اگر بر راه عاشقانی و محبّ عاشقانی، تو را با ایشان حشر کنند،
و اگر بر راه صالحانی و محبّ صادقانی تو را با ایشان در بهشت برند،
و اگر بر راه دنیا و اهل عادتی، تو را با ایشان حشر کنند.
و این هم یقین گردد ان شاءالله

#عین_القضات_همدانی

《 هو 》

آتش بزنم بسوزم این مذهب و کیش
عشقت بنهم بجای مذهب در پیش

تا کی دارم عشق نهان در دل خویش
مقصودِ رهم تویی، نه دینست و نه کیش

حضرت #عین القضات همدانی