از سوز و ساز و حسرت و از داغ دل پُرم
محزون تر از کمانچه ی کیهان کلهرم

داغم چنان که شعله ی فریاد و دودِ داد
پنهان نمی شود به قبای تظاهرم

آبم ولی به آتش خود نیستم جواب
نانم ولی به سفره ی خود، سخت آجرم

شعرم که جز به روز سرودن نمی‌رسم
بغضم که جز به درد شکستن نمی‌خورم

نفرین به من که خلق، مرا رشته‌های مهر
یک یک بریده اند، ولی من نمی برم

من مثل# اشک، منتظر پلک هم زدن
مثل حباب منتظر یک تلنگرم !

#لطفی_مرتضی

از عمر من آنچه هست بر جای
بستان و به عمر لیلی افزای
پرورده‌ی عشق شد سرشتم
بی عشق مباد سرنوشتم
#نظامی

آواز: محمدرضا #شجریان 🎤
تار: محمدرضا #لطفی
کنسرت #راست_پنجگاه
جشن هنر شیراز سال ۱۳۵۴

گوشه‌ی لیلی و مجنون

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید
گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید
#حضرت_حافظ

استاد محمدرضا #لطفی

تا کی هدفِ تیغِ تغافل باشم؟
لطفی، قهری، تبسّمی، دشنامی!

#لطفی_تبریزی

گاه دیوم، گاه دَد، گه آدمم، گاهی مَلَک
در وجودِ خویش حیرانم، نمی‌دانم چه‌ام!

#لطفی_تبریزی