کجا دستِ معطّل تا ببندد چشمِ بسمل را
که دارد بر سرِ شمشیر دستی بر گلو دستی

#آزاد_بلگرامی

#تابلوی_نقاشی
اثر: #کارواجو

عشق، آتشی است که چون در دل افتد،
هر چه در دل یابد
همه را بسوزاند
تا حدی که
صورت معشوق را
از دل محو کند،
مجنون
در این حالت بود
که به او گفتند:
لیلی آمد
گفت:
من خود لیلی ام

فخرالدین عراقی

عشق
تجلی دائم است
و هرگز منقطع نمی شود.
مقام عشق،
بالاترین مقامی است،
که خدا در آن مقام،
برای بندگان عارف خود،
تجلی می کند.
و هر کس شراب عشق را نچشد، آن را نشناخته است.

شیخ اکبر، ابن عربی

مگو آن سخن کاندرو سود نیست

کزان آتشت بهره جز دود نیست

فردوسی حکیم

پیر گشتیم و همان سرکشیِ نفس به‌جاست
این سگی نیست که هنگام سحر خواب کند

#وحید_قزوینی

#تابلوی_نقاشی
اثر: Paul Friedrich Meyerheim

چو برگ گل کز آسیبِ نسیمی رنگ می‌بازد
تنِ نازک‌مزاج او ز بوی گل خطر دارد!

#بیدل_دهلوی

#تابلوی_نقاشی
اثر: #جان_ویلیام_واترهاوس

زیبایی در سکون حضور می شکفد


برای هشیار شدن نسبت به زیبایی، عظمت و تقدس طبیعت نیاز به حضور دارید. آیا تا کنون در یک شب صاف به آسمان و بی کرانگی فضا نگریسته اید و از سکون مطلق و وسعت باورنکردنی آن به حیرت افتاده اید؟ آیا به صدای جویباری که از کوه به جنگل سرازیر می شود، گوش داده اید؟ واقعا گوش داده اید؟ یا به صدای یک توکای سیاه به هنگام غروب در یک شب آرام تابستانی؟ برای هشیار شدن نسبت به این چیزها، ذهن باید آرام بگیرد. باید لحظه ای بار مسایل، گذشته، آینده و همه دانش خود را زمین بگذارید. در غیر این صورت نگاه می کنید و نمی بینید، گوش می دهید و نمیشنوید. در این مواردحضور کامل شما ضروری است.
در ورای زیبایی اشکال بیرونی، چیز دیگری وجود دارد: چیزی که قابل نام گذاری نیست، چیزی وصف ناپذیر، یک مفهوم عمیق درونی و مقدس زیبایی، هر زمان و هر کجا وجود دارد، این ویژگی به طریقی خود را ظاهر می کند، اما فقط هنگامی برای شما آشکار می شود که حضور داشته باشید. آیا ممکن است این جوهر بی نام با حضور شما یکی باشد؟ آیا بدون حضور شما آن جوهر وجود می داشت؟ عميقا در این باره بیندیشید و خود، پاسخ آن را بیابید.


اکهارت تله
تمرین نیروی حال
ص 47

دلبرم ، رخ گشاده می آید

تاب در زلف داده ، می آید

ای عجب ! چشم اوست مست و خراب

وز لبش ، بوی باده می آید ...


#عطار

زنهار تا توانی
اهل نظر میازار

دنیا وفا ندارد
ای نور هر دو دیده....

#حافظ

اگر دلجوییِ طفلان نمی‌شد سنگِ راه من
به مجنون یاد می‌دادم ز خود بیرون دویدن را

ز استغنا نبیند بر قفا آن چشم، حیرانم
که آهو از که دارد شیوهٔ دنبال دیدن را؟

#صائب

#تابلوی_نقاشی
اثر: Gaetano Bellei

یارب
پیش از آنکه صبح مرگ بدمد، این بازی را بر دل ما سرد گردان تا بهنگام از این هنگامه بیرون آییم و از شبروان باز نمانیم

#مجالس سبعه مولانا

#صرفا_برای_اندیشیدن

برای نزدیک شدن به حق باید قلبی مثل مخمل داشت. هر انسانی به شکلی نرم شدن را فرا می‌گیرد. بعضی‌ها حادثه‌ای را پشت سر می‌گذراند، بعضی‌ها مرضی کشنده را؛ بعضی‌ها درد فراق می‌کشند، بعضی‌ها درد از دست دادن مال.
همگی بلاهای ناگهانی را پشت سر می‌گذاریم، بلاهایی که فرصتی فراهم می‌آورند برای نرم کردن سختی‌های قلب. بعضی‌هایمان حکمت این بلایا را درک می‌کنیم و نرم می‌شویم، بعضی‌هایمان اما افسوس که سخت‌تر از پیش می‌شویم.


📚 ملت عشق
الیف شافاک

بالد به خود ز آهِ اثرناک، اشکِ من
چون کودکی که تیر رسد بر نشانه‌اش

#میر_جلال‌الدین_سیادت
(تذکرهٔ #مجمع‌النفایس جلد دوم)

#تابلوی_نقاشی
اثر: #لاورنس_آلما_تادما

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو

گفتم ای بخت بخفتیدی و خورشید دمید
گفت با این همه از سابقه نومید مشو


گر روی پاک و مجرد چو مسیحا به فلک
از چراغ تو به خورشید رسد صد پرتو

#حافظ غزل ۴۰۷

🔴 توژکی از برآمدن آفتاب در دریای زیبای مازندران

🔸 برآمدن زیبای خورشید از دریای مازندران ، شهر نوشهر ، مجموعه تغریحی سیترا


پایگاه ایران دوستان مازندران

دلا ز عالم کثرت به وحدت آوردی

که وحدت است وطن گر تو عازم وطنی


#غزل_شمس_مغربی

هرگز نمیشد باورم
این برف پیری برسرم....

یگانه
بانو حمیرا


اى نزديكتر به من از من تو
اى خوبتر به تو از تو من

هماى مستان

بخدا از من ديوانه
تو
ديوانه ترى

حدیث چشم تو گفتم دلم رفت
به دریای فنا و جان سپاری

دل من رفت عشقت را بقا باد
در اقبال و مراد و کامکاری

#مولانا

دلا در روزه مهمان خدایی
طعام آسمانی را سرایی

در این مه چون در دوزخ ببندی
هزاران در ز جنت برگشایی

#مولانا