اگر یک بار زلف یار از رخسار برخیزد
هزاران آه مشتاقان ز هر سو زار برخیزد

صبا گر از سر زلفش به گورستان برد بویی
ز هر گوری دو صد بی‌دل ز بوی یار برخیزد

#عراقی

لباس عافیتی به ز خاکساری نیست

به این لباس سبک از جهان قناعت کن...

#صائب_تبریزی

“شب عاشق"
خواننده : بانو #حمیرا
شعر : #روح_انگیز_بنیادلو
آهنگساز : #تورج_شعبانخانی
تنظیم : #داود_اردلان

استاد شهرام ناظری

پیدا شدم

اے غم نهاده بر سرِ غم،از هراسِ مرگ
برگِ درخت را و زمين را نگاه كن،
اين برگ،خاڪ می‌شود،
این خاڪ،باز،برگ!
ما نیز چون درخت
باید ڪه تن دهیم به آن تندبادِ سخت
بايد به زيرِ خاڪِ بيابان بَريم رخت.

#فریدون_مشیری

اوست نشسته در نظر
من به کجا نظر کنم

اوست گرفته شهر دل
من به کجا سفر برم


#مولانا

سپس روزىِ وسيع را با فقر و بيچارگى در آميخت، و تندرستى را با حوادث دردناك توأم نمود؛ دوران شادى و سرور را با غصه و اندوه مقرون ساخت.
(و همهٔ اینها اسباب و عواملی است برای آزمون انسان ها.)

نهج_البلاغه
خطبه ۹۱

اسباب زندگی همه دام تحیر است
غیر از فریب هیچ نباشد سراب را


بیدل دهلوی

چاره بیماری عشق است پرهیز از طبیب
هر که قدر درد داند، با مداوا دشمن است


صائب تبریزی

هزار شیشه شکست و درست شد صائب
نشد شکستگی دل به هیچ باب درست


صائب تبریزی

#دیوان_شمس_تبریزی غزل شماره ۲۴۶۵

#دکلمه_شماره_۳۴۷

آمده ای که راز من بر همگان بیان کنی
وان شهِ بی نشانه را جلوه دهی نشان کنی

مولانا

بر آستان جانان گر سر توان نهادن

گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد

حافظ

ای درویش!

کرامت صوفی نیستی است.

ادّعای کرامت اظهار هستی در طریقت ما کفر است.

پیر طریقت بت شکن است نه بت ساز، یکی را مال و یکی را جاه و یکی را نماز بسیار و یکی را روزه ی بسیار بت باشد.

یکی خواهد که همیشه بر سجاده نشیند، سجاده او را بت باشد یکی خواهد که همیشه پیش کسی بر نخیزد، آن نابرخاستن بت باشد، هیچ کس بت خود را نشناسد و هیچ کسی نداند که وی بت پرست است همه کس خود را فارغ و آزاد گمان برند و موحّد و بت شکن شناسند!


کتابِ انسان کامل عزیزالدّین نَسَفی

به از نام نیکو دگر نام نیست

بد آنکس که نیکو سرانجام نیست

#نظامی

گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند
گفتا به چشم هر چه تو گویی چنان کنند
گفتم خراج مصر طلب می‌کند لبت
گفتا در این معامله کمتر زیان کنند
گفتم به نقطه دهنت خود که برد راه
گفت این حکایتیست که با نکته دان کنند
گفتم صنم پرست مشو با صمد نشین
گفتا به کوی عشق هم این و هم آن کنند
گفتم هوای میکده غم می‌برد ز دل
گفتا خوش آن کسان که دلی شادمان کنند
گفتم شراب و خرقه نه آیین مذهب است
گفت این عمل به مذهب پیر مغان کنند
گفتم ز لعل نوش لبان پیر را چه سود
گفتا به بوسه شکرینش جوان کنند
گفتم که خواجه کی به سر حجله می‌رود
گفت آن زمان که مشتری و مه قران کنند
گفتم دعای دولت او ورد حافظ است
گفت این دعا ملایک هفت آسمان کنند

#حضرت حافظ عشق

اکنون چون می توانى
که شب و روز
گل و گلستان بینی و ریاضِ ارم بینی،
چرا در میان خارستان و مارستان گردی؟
همه را دوست بدار
تا همیشه در گل و گلستان باشی ...

فیه_ما_فیه

صنما بیار باده بنشان خمار مستان
که ببرد عشق رویت همگی قرارِ مستان ..

مولانا

هرگاه كه دل خالی از "غير" شد
جايگاه محبوب خواهد بود
چه تا زمانی كه غير حضور دارد
از حضور محبوب خبری نيست

و هرگاه كه "دل صافی" و خالی گشت
حضرت محبوب در ان جايگه
كه "مختصّ" اوست خواهد نشست.....



جناب بایزید بسطامی
اتش نهفته

#مولانا

من خَمُشم خَسته گلو ،
عارفِ گوینده! بگو

زآن که تو داوود دَمی ،
من چو کُهَم ، رفته ز جا


من خاموش و ساکتم در حالی که حنجره من بر اثر گفتن ها خسته است ، پس ای عارف گوینده (قوّال) تو همچنان به خواندن ادامه بده ، چون که تو صدای داوودی داری و من مانند کوهی هستم که از صدای داوود سرمست شد و به سماع در آمده ام.