معلم پای تخته نوشت یک با یک برابر است....

یکی از دانش آموز ها بلند شد و گفت:
آقا اجازه یک با یک برابر نیست...
معلم که بهش بر خورده بود گفت:
بیا پای تخته ثابت کن یک با یک برابر نیست... اگه ثابت نکنی پیش بچه ها به فلک میبندمت....
دانش آموز با پای لرزون رفت پای تخته و گفت:
آقا من هشت سالمه علی هم هشت سالشه.... شب وقتی پدر علی میاد خونه با علی بازی میکنه اما پدر من شبها هر شب من و کتک میزنه....
چرا علی بعد از اینکه از مدرسه میره خونه میره تو کوچه بازی میکنه اما من بعد از مدرسه باید برم ترازومو بر دارم برم رو پل کار کنم....
محسن مثل من 8سالشه چرا از خونه محسن همیشه بوی برنج میاد اما ما همیشه شب ها گرسنه میخوابیم....
شایان مثل من 8سالشه چرا اون هر 3ماه یک بار کفش میخره و اما من 3سال یه کفش و میپوشم...
حمید مثل من 8سالشه چرا همیشه بعد از مدرسه با مادرش میرن پارک اما من باید برم پاهای مادر مریضم و ماساژ بدم و...

معلم اشکهاش رو پاک کرد و رفت پای تخته و تخته رو پاک کرد و نوشت...
یک با یک برابر نیست...!!!

چرااااا؟؟؟؟؟؟

عقل است که موقوف به کسب است کمالش

حاجت به معلم نبود مشق جنون را  


جناب صائب تبریزی

بنمود رخ از پرده ،،

دل ، گشت گرفتارش ،





دانی که کجا شد دل؟ ،،

در زلفِ نگونسارش ،




#عطار

بیا تا شمع هم، پروانه هم، یار هم باشیم
در این گلشن بهار هم، گل هم، خار هم باشیم
پریشان خاطران بر گرد هم از جان و دل گردیم
ز شهر آوارگان در دشت غم غمخوار هم باشیم
شبان تیره را روشن کنیم از مهر یکدیگر
در این تاریک محفل شمع گل‌رخسار هم باشیم
به یک‌رنگی به‌ هم آیینه‌وار اوصاف هم گوییم
به یکتایی دل هم دیده بیدار هم باشیم
رقیب ار آتش افروزد که ما را آشیان سوزد
پناه هم ز آب دیده خون بار هم باشیم
شب ظلمت چراغ شادی از صحبت برافروزیم
به روز هوشیاری رهبر افکار هم باشیم
گر از دام بلا رستیم هم‌پرواز هم گردیم
ور از تیر فلک خستیم در طومار هم باشیم
" الهی" دشمنان دادند دست دوستی با‌هم
چرا ما دوستان پیوسته در پیکار هم باشیم.
مهدی الهی قمشه ای

برگرفته از کتاب "نغمه عشاق": گزیده دیوان حکیم الهی قمشه ای
تالیف حسین الهی قمشه ای
ناشر: انتشارات سخن
تصویر از کمال‌الدین بهزاد

ای که نیازموده‌ای صورت حال بیدلان
عشق حقیقی است اگر حمل مجاز می‌کنی

#سعدی

روزی ابوبکر واسطی به دیوانه خانه ای رفت
و دیوانه ای را دید که های و هوی می کرد
و نعره می زد و می رقصید.

گفت؛ با این بندهای گران که ‏بر پای تو نهاده اند،
چه جای نشاط و پایکوبی است؟

گفت؛ ای غافل....!
بند، بر پای من است، نه بر دل من.

تذکره_الاولیاء

تو ، در دل و ،،، دل ، در خَمِ زلفِ تو ، نهان است ،

من ، گام‌زنان ، روز و شبان ، بر اثرِ دل ،




گاه ، از دلِ شوریده ، بپرسم خبرِ تو ،

گاه ، از خَمِ زلفِ تو ، بجویَم خبرِ دل ،




بر دیده ، دری بازکن ،،، ای دادرسِ جان ،

از دل خبری بازدِه ، ای همسفرِ دل ،





#میرزاحبیب_خراسانی

به شبِ سیاهِ عاشق ، چِکُند پری؟ ، که شمعی‌ست ،

تو ، فروغِ ماهِ من شو ، که فروغِ ماه ، داری ،






بگشای رویِ زیبا ، ز گناهِ آن ، میندیش ،

به خدا که کافرم من ، تو اگر گناه داری ،






#شهریار

۰از خاک در تو چون جدا می‌باشم
با گریه و ناله آشنا میباشم

چون شمع ز گریه آبرو میدارم
چون چنگ ز ناله با نوا میباشم

#مولانای_جان

دستگاه چهارگاه
خواننده اشرف مرتضایی(#مرضیه)
بعد از آنشب بیخبری
آهنگساز
#پرویز_یاحقی
شاعر
#معینی_کرمانشاهی
بعد از آن شب بی خبری
وآن خوابی که بشد سپری
چون مرغ شبانگه بیدارم
از خوابی که دیدم بیمارم

و آهنگ نبودم اگر من
آواز دشتی
از شاخه گل ۸۱
شاعر: #معینی_کرمانشاهی
آّهنگ: #علی_تجویدی

در زلفِ تو ، دادند نگارا ، خبرِ دل ،

معذورم ، اگر آمده‌ام بر اثرِ دل ،





یا ، دل ، برِ من باز فرست ای بتِ مَه‌رو ،

یا ، راهِ مرا باز نما ، تو ، به برِ دل ،





نی ، نی ،،، که اگر نیست ترا هیچ سرِ ما ،

ما ، بی تو ،،، نداریم دلِ خویش و ، سرِ دل ،




#سنایی

عارفان را گوش بر آوازِ طبلِ رحلت است!
هر تپیدن ، قاصدی باشد دلِ آگاه را !



((جناب صائب تبریزی))

ماییم که اصل شادی و کان غمیم
سرمایۀ  دادیم  و  نهاد  ستمیم

پَستیم و بلندیم و کمالیم و کمیم
آیینۀ زنگ‌خورده و جام جمیم 



[جناب حکیم عمر خیام نیشابوری رحمه]

اگر مرجعِ زندگی خاک نیست
خمیدن کجا می‌برَد پیر را 




[جناب بیدل دهلوی رحمه]

چو بی گه آمدی باری درآ مردانه‌ ای ساقی

بپیما پنج پیمانه به یک پیمانه‌ ای ساقی

#مولانای_جان

چو افتادی تو در دامش چو خوردی باده جامش
برون آیی نیابی در چه شیرین است بی‌خویشی

مترس آخر نه مردی تو بجنب آخر نمردی تو
بده آن زر به سیمین بر چه شیرین است بی‌خویشی

#مولانای_جان

چه دلشادم به دلدار خدایی
خدایا تو نگهدار از جدایی

بیا ای خواجه بنگر یار ما را
چو از اصحاب و از یاران مایی


#مولانای_جان