سلام علیک ای مقصود هستی
هم از آغاز روز امروز مستی

توی می واجب آید باده خوردن
توی بت واجب آید بت پرستی

#مولانای_جان

هلا ای یوسف خوبان به مصر آ
ز قعر چه به حبل الله رستی

بگیر ای چرخ پیر چنبری پشت
رسن را سخت کز چنبر بجستی

#مولانای_جان

‏فیلم از طرف تجاری

.
ای که نیازموده‌ای صورت حال بیدلان
عشق حقیقی است اگر حمل مجاز می‌کنی

#سعدی

گفتند که شش جهت همه نور خداست
فریاد ز حلق خاست کان نور کجاست
جان جانانم مولانا

بُردی دلم و ،،،

پایَش ، بَستی به سرِ زلفت ،





دل ،، باز نمی‌خواهم ،،،

امّا ،، تو ، نکو دارش ،




#عطار

برین سیرند ثابت اهل اسرار
که در سر ولایت نیست تکرار

چو شد سر ولایت بی تکرر
ازین اعداد ماندم در تحیر

بنوعست این و یا از نوع عاریست
حقیقت دارد این یا اعتباریست

«صفای اصفهانی»

ز من بنیوش هان اسرار دیگر
بطرز دیگر و گفتار دیگر

حکم را در پی توضیح تمییز
مهیا شو که رحمت گشت سرریز

وجود کامل ما فیض عامست
بخلق وجد او فوق التمامست

هزاران دور باید تا که مردی
ببیند روی قطبی یا که فردی

چو قطبی دم فروزد در معارف
ز دم پی میتوان بردن بعارف

که سلطان حقیقت بی نیازست
ولی این در بروی خلق بازست

بخدمت قامت همت علم کن
چو کلک من سر خود را قدم کن

بپای اهل بینش خاک شو خاک
که این پایت سری بخشد بافلاک

بتفسیر و بتوضیح و بتاء/ویل
مهیا شو که آمد وحی جبریل

بود منطوق گفتار شریعت
که باشد علم رفتار طریقت

شریعت با طریقت هر دو منطوق
حقیقت برترست از درک مخلوق

بود مسکوت اسرار حقیقت
خرد حیران شد از کار حقیقت

حقیقت برتر از حد بیانست
بیان بیکار شد وقت عیانست

عیانست آنکه ناپیدا و پیداست
حقیقت در سر و سر سویداست

بود در جمله و از جمله بیرون
زهی شاء/ن و زهی اسرار بیچون

شریعت را بدان و شرح کن سهل
طریقت را مگو در نزد نااهل

حقیقت را بدان نیک ار کنی فاش
هدف گردد بتیر طعن اوباش

به نتوان گفت نزد عام اسرار
که خاصان گفته اندی بر سر دار

که من با نامه و با خامه این راز
نگویم نیستند این هر دو دمساز

«صفای اصفهانی»

‍ دید مجنون را یکی صحرا نورد
در میان بادیه بنشسته فرد

ساخته بر ریگ ز انگشتان قلم
می زند حرفی به دست خود رقم

گفت ای مفتون شیدا چیست این
می‌نویسی نامه سوی کیست این

هر چه خواهی در سوادش رنج برد
تیغ صرصر خواهدش حالی سترد

کی به لوح ریگ باقی ماندش
تا کسی دیگر پس از تو خواندش

گفت شرح حسن لیلی می‌دهم
خاطر خود را تسلی می‌دهم

می‌نویسم نامش اول وز قفا
می‌نگارم نامه عشق و وفا

نیست جز نامی ازو در دست من
زان بلندی یافت قدر پست من

ناچشیده جرعه‌ای از جام او
عشقبازی می‌کنم با نام او

#جامى

لیلی لیلی

مجید وحید

آمدن، رفتن، دویدن
عشق ورزیدن
در غم انسان نشستن
پابه به پای شادمانی های مردم پای کوبیدن
کار کردن.. کار کردن.. آرمیدن
چشم انداز بیابان های خشک و تشنه را دیدن
از سبوی تازه آب پاک نوشیدن
هم نفس با بلبلان کوهی آواره خواندن
در تله افتاده آهو بچگان را شیر دادن
کار کردن.. کار کردن.. آرمیدن
یا شبی برفی پیش آتش ها نشستن
دل به رویاهای گرم شعله بستن

آری.. آری.. زندگی زیباست
زندگی آتشگهی دیرینه پا برجاست
گر بیفروزیش، رقص شعله اش در هر کران پیداست
ورنه خاموش است و خاموشی گناه ماست

#سیاوش_کسرایی

دست نه تا دست جنباند به دفع
نطق نه تا دم زند در ضر و نفع

تو ز قرآن بازخوان تفسیر بیت
گفت ایزد ما رمیت اذ رمیت

#مولانای_جان

ما که باشیم ای تو ما را جان جان
تا که ما باشیم با تو درمیان

ما عدمهاییم و هستیهای ما
تو وجود مطلقی فانی‌نما

#مولانای_جان

گر ز جبرش آگهی زاریت کو
بینش زنجیر جباریت کو

بسته در زنجیر چون شادی کند
کی اسیر حبس آزادی کند

ور تو می‌بینی که پایت بسته‌اند'
بر تو سرهنگان شه بنشسته‌اند

پس تو سرهنگی مکن با عاجزان
زانک نبود طبع و خوی عاجز آن

چون تو جبر او نمی‌بینی مگو
ور همی بینی نشان دید کو

در هر آن کاری که میلستت بدان
قدرت خود را همی بینی عیان

واندر آن کاری که میلت نیست و خواست
خویش را جبری کنی کین از خداست

انبیا در کار دنیا جبری‌اند
کافران در کار عقبی جبری‌اند

انبیا را کار عقبی اختیار
جاهلان را کار دنیا اختیار

زانک هر مرغی بسوی جنس خویش
می‌پرد او در پس و جان پیش پیش

#مولانای_جان

صفت حکم تو در خون شهیدان رقصد
مرگ موش است ولیکن بر گربه بازی

بدگمان باشد عاشق تو از این‌ها دوری
همه لطفی و ز سر لطف دگر آغازی

#مولانای_جان

چندان بنالم ناله‌ها چندان برآرم رنگ‌ها
تا برکنم از آینه هر منکری من زنگ‌ها
بر مرکب عشق تو دل می‌راند و این مرکبش
در هر قدم می‌بگذرد زان سوی جان فرسنگ‌ها
بنما تو لعل روشنت بر کوری هر ظلمتی
تا بر سر سنگین دلان از عرش بارد سنگ‌ها
با این چنین تابانیت دانی چرا منکر شدند
کاین دولت و اقبال را باشد از ایشان ننگ‌ها
گر نی که کورندی چنین آخر بدیدندی چنان
آن سو هزاران جان ز مه چون اختران آونگ‌ها
چون از نشاط نور تو کوران همی بینا شوند
تا از خوشی راه تو رهوار گردد لنگ‌ها
مولانا

#ابی - من از تو یاد گرفتم

#ویگن - ساقی

همچو نایم ز لبت می‌چشم و می‌نالم
کم زنم تا نکند کس طمع انبازی

نای اگر ناله کند لیک از او بوی لبت
برسد سوی دماغ و بکند غمازی

#مولانای_جان

چند روز است که شطرنج عجب می‌بازی
دانه بوالعجب و دام عجب می‌سازی

کی برد جان ز تو گر ز آنک تو دل سخت کنی
کی برد سر ز تو گر ز آنک بدین پردازی

#مولانای_جان