با دوست ما نشسته
که ای دوست
دوست کو ؟

               کو کو  همی زنیم
                ز مستی به کوی
                دوست ...

  مولانا

همدیگر را دوست داشته باشیم
به همدیگر عشق بورزیم
اما نه چسبیده به هم
بگذاریم باد میان ما بوزد ...

جبران خليل جبران

یارب !
چه فرخ طالعٖند
آنان که در بازار عشق

دردی  خریدند و
غمِ دنیای دون بفروختند

                              شیخ بهایی

حتی اگر نقطه‌ها مدام عوض شوند، کل همان است. به جای دزدی که از این دنیا می رود، دزدی دیگر به دنیا می‌آید. جای هر انسان درستکاری را انسانی درستکار می‌گیرد. کل هیچگاه دچار خلل نمی‌شود، همه چیز سرجایش می‌ماند، در مرکزش... هیچ چیز هم از امروز تا فردا به یک شکل نمی‌ماند، تغییر می‌کند.
به جای هر صوفی‌ای که می‌میرد، صوفی‌ای دیگر می‌زاید.
ملت ما ملت عشق است، طریق ما طریق عشق. در زنجیره‌ی بی‌پایان دل‌ها تنها یک حلقه ایم.
اگر جایی از زنجیر بگسلد، فورا حلقه‌ای دیگر به آن افزوده می‌شود. به جای هر شمس تبریزی که می‌رود، در عصری دیگر، در مکانی دیگر، با اسمی دیگر، شمسی دیگر می‌آید.
یکی شمس به دنیا می‌آید.
یکی شمس از دنیا می‌رود.

📕ملت عشق
الیف شافاک

انسان کامل نسبت به حق به مثابه ی مردمک چشم است نسبت به چشم...

همانگونه که چشم با مردمک می بیند ، انسان نیز مجلایی ست که حق خویش را با آن می نگرد ، زیرا او آیینه ی خداست ، او همان عقلی ست که کمال صفات حق با آن ادراک می شود، و وجودی ست که بوسیله ی او سِرِّ حق که سَر از او در آورده منکشف می شود...

"فصوص الحکم "
"محی الدین ابن عربی"

‍ اکنون می بین که درون تو حبّ دنیا غالب است
یا عشق بهشت
یا عشق خدای تعالی!؟
می دان که تورا باکدام قوم حشرکنند،
اگر بر راه عاشقانی و محبّ عاشقانی، تو را با ایشان حشر کنند،
و اگر بر راه صالحانی و محبّ صادقانی تو را با ایشان در بهشت برند،
و اگر بر راه دنیا و اهل عادتی، تو را با ایشان حشر کنند.
و این هم یقین گردد ان شاءالله .!

عین القضات همدانی

درقحطی نیشابور، چهل شبانه ‌روزگشتم
نه درهیچ مکانی صدای اذانی بود
...و نه هیچ مسجدی گشاده.
آنجا دانستم نام اعظم خداوند ، نان است.

عطار

ابن عربی:به برکت اهل بیت علیهم السلام هیچ کس از امت در آتش باقی نمی ماند.

امت محمد ص اگر در آتش دوزخ جاودان بمانند، ننگ و عیب در منصب و مقام پیغمبر صلی الله علیه[ و آله] و سلم باز می گردد...

و اگر در آتش باقی بماند، آتش بر او «بردا و سلاما‌=خنک و سالم»_ به برکت اهل البیت در آخرت_می شود، برکت اهل البیت در دنیا و آخرت چه بزرگ است.

جناب ابن عربی

آنچه پیرمی شود
جسم است نه روان تو

درجستجوی رویاهایت باش
تا احساست رانوازش کند
وقدرت حرکتت را افزایش دهد

حتی اگر به رویاهات نرسی ...
لااقل ازمسیرحرکتت در زندگی
لذت برده ای ..


امروز تو را دسترس فردا نیست
و اندیشه ی فردات بجز سودا نیست
ضایع مکن این دم ار دلت شیدا نیست
کاین باقی عمر را بها پیدا نیست

                                               خیام

‌‌دامن ز پای برگیر ای خوبروی خوشرو
تا دامنت نگیرد دست خدای خوانان
سعدی

• آواز: محمدرضا شجریان
• تار: فرهنگ شریف

نگارم در زد،
نگارم در زد
خداوندا یاری کن، دلم می لرزد ...

حسام الدین سراج

ترانه آهو
با صدای بانو پوران
شعر از کریم فکور
آهنگساز: انوشیروان روحانی


تو ای آهو که به هر سو
شوی از برم گریزان
مرو اینسان ز بیابان
که شوم ز غم پریشان
به تو خو گرفته ام کجا روی
تو که رام من شدی چرا روی

ترسم روی خدا نکرده
ره گم کنی در این بیابان
صیاد ماهری به ناگاه
از گوشه ای شود نمایان
خواهم به هر حال گیرم سر راهت
چشمی بدوزم بر چشم سیاهت

حرص و حسد و کینه ز دل بیرون کن
خوی بدو اندیشه تو دیگرگون کن

انکار زیان تست زو کمتر گیر
اقرار ترا سود دهد افزون کن

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۴۵۷

جانهاست همه جانوران را جز جان
نانهاست همه نان طلبان را جز نان

هر چیز خوشی که در جهان فرض کنی
آن را بدل و عوض برود جز جانان

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴۹

در راه نیاز فرد باید بودن
پیوسته حریص درد باید بودن

مردی نبود گریختن سوی وصال
هنگام فراق مرد باید بودن

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۴۶۶

      راه زنانیم ما ،جامه کنانیم ما
گر تو ز مایی درآ،کاسه بزن کوزه خور

  دام همه ما دریم، مال همه ما خوریم
از همه ما خوشتریم،کوری هر کور و کر


#مولانای_جان

تا پیر خرابات فرمان ندهد، کس را زهره آن نباشد که عروسِ خراباتِ خانه "قل الروح من امر ربّی" را توان دیدن.

شمع و شاهد را در خرباتِ خانه کفر نهاده اند؛
تا این کفر واپس نگذاری، مومن ایمان احمدی نشوی ...

عین القضات همدانی

" دائمآ صیاد ریزد دانه ها
  دانه پیدا باشد و پنهان دَغا(فریبکاری)

  هرکجا دانه بدیدی الحذر
  تا نبندد دام بر تو بال و پر

  ز آنکه مرغی کو به ترک دانه کرد
   دانه از صحرای بی تزویر خَورد

   هم بدان قانع شد و از دام جست
   هیچ دامی پرّ و بالش را نبست "

#مثنوی_مولانا دفترسوم

ای عزیز! به یقین بدان که خدا، قادر مطلق است و هرچه می خواهد، می کند و بی علم و اراده و قدرت او، برگی بردرخت نجنبد و دست هیچ کس حرکت نکند و دل هیچ کس نیندیشد. چون دانستی که حال چنین است، بیش از این غم دنیا مخور و کار به خدا بگذار که کارساز بندگان، اوست. ای عزیز! دانایان در دنیا به هر چه پیش آمده است، راضی و تسلیم بوده اند، از آن جهت که دانسته اند آدمی نداند که خیر او در چیست و به یقین دانسته اند که خدای، مصلحت کار بنده را داند. پس، بر خدا توکل کرده و کار به خدای بگذاشته اند.
عزیزالدین نسفی

مولوی هم در این باره سروده است:

سیل و جوها بر مراد او روند
  اختران ز آن سان که خواهد آن شوند

هیچ برگی در نیفتد از درخت
  بی قضا و حکم آن سلطان بخت

این قدر بشنو که این کلی کار
  می نگردد جز به امر کردگار

هین توکل کن ملرزان پا و دست
رزق تو بر تو ز تو عاشق تر است

افکن این تدبیر خودرا پیش دوست
گرچه تدبیرت هم از تدبیر اوست