امشب چراغ بزم که بودی؟! که بوده‌ای
از چشمِ شب‌نخفته‌ی من شب‌نخفته‌تر!


علی_نقره_کمره‌ای

دلم بجو که قدت همچو
سرو دلجوی است

سخن بگو که کلامت
لطیف و موزون است


#حافظ

قلب‌هايتان را از حقارت كينه تهی كنيد
و با عظمت عشق پر كنيد
زيرا كه عشق چون عقاب است
بالا می‌پرد و دور

كينه چون لاشخور و كركس است
كوتاه می‌پرد و سنگين
جز مردار به هيچ چيز نمی‌انديشد


ملاصدرا

حکیمی را پرسیدند از سخاوت و شجاعت کدام بهتر است گفت آن که را سخاوتست به شجاعت حاجت نیست...

زکوة مال بدر کن که فضله رز را
چو باغبان بزند بیشتر دهد انگور

گلستان سعدی

چنان سرمست وشیدایم که پاازسرنمی دانم
دل از دلبر نمی یابم می از ساغر نمی دانم

برو ای عقل سرگردان زجان من چه می جوئی
که من سرمست وحیرانم به جزدلبر نمی دانم

شاه_نعمت_الله_ولی

‌ ‌
عاشقی کبکی یافت
او را به کوهسار برد و در مرغزار خرّم بگذاشت و می گفت :
رفتار او به رفتار یارم مانَد! جفا بُوَد با او جفا کردن!

اما این در بدایت عشق بُوَد
که محبوب را شبیهی طلب می کند
و این از نقصان است!

والله که اگر عاشق را شعور بُوَد بر آنکه کسی به معشوق او مانَد و یا در حسن با او مساوات دارد در عشق نا تمام بود
در طلب سوخته نبود خام بود


#عین القضات همدانی

ما را با آن كس كه اتصال باشد ، دم به دم با وى در سخنيم و يگانه و متصليم !
به خموشى و غيبت و در حضور !

فيه ما فیه

https://t.me/+KLZviUw3yIU1ZTg0



معرفی شاعران

طلب خیر برای دیگران

وقتی که دیگران آزارتان می دهند یا ناامیدتان می کنند‌ معنایش چیست؟
چون دیگران نیز فرزندان پروردگارند ، نمی توانند موجب شکست ، یاس ، تحقیر یا شرمندگی ما بشوند . شاید هنگامی که از سر راهمان می گذشتند لغزیده باشند .‌اما آنها نیز فرزندان خدا هستند ، فرزندانی که موقتا راه خود را گم کرده اند . به این دلیل سر راه ما قرار گرفتند که به دعای خیر ما نیاز داشتند . ناخودآگاه به ما می نگریستند تا تعادل و توازن خویش را بازیابند .

آنها هر کاری بکنند یا نکنند ، وجودشان مانع از پیشرفت و کامیابی ما نمی شود . آنها موهبت ما را از دستمان نمی گیرند ، زیرا قادر به این کار نیستند . حتی اگر چنین به نظر رسد که اندک‌ مدتی آزارمان داده اند ، بنا به مشیت الهی بر سر راهمان قرار گرفته اند .

دلیل اینکه گاهی مردم ما را می آزارند این است که روح آنها توجه الهی و دعای خیر ما را می جوید . اگر برای آنها خیر و آمرزش بطلبیم ، دیگر آزارمان نمی دهند . از زندگیمان بیرون می روند و خیر و صلاحشان را جایی دیگر می یابند .

📕دولت عشق
کاترین پاندر

رو سر بنه به بالین

#محمدرضا_شجریان

ماییم و آبِ دیده، در کنجِ غم خزیده
بر آب دیده‌ی ما، صد جای آســیا کن

#حضرت_مولانا

#نوای_شب / بانو مرضیه

#دقایق_عمرتان_به_شیدایی
#شب_خوش

الهی
تو را سپاس میگويیم
از اينکہ دوباره خورشيد مهرت
ازپشت پرده ی
تاريکی و ظلمت طلوع کرد
و جلوه ی صبح را
بر دنيای کائنات گستراند

به نام خدای همه

#یک حبه نور

[یا أَیُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ"]

اى انسان چه چیز تو را در برابر پروردگار كريمت مغرور كرده است؟!


[سوره انفطار | ایه۶]

در کنار آنهایی باش که نور می‌آورند و
جادو می‌کنند، آنها که با چوب جادویی
کلام، گفتار، نگاه، رفتار و منشِ ویژه
خودشان، تو و جهان را متحول می‌کنند
و همه بازی‌ها را به هم می‌زنند ...
کسانی که قصه‌های زیبا می‌گویند و تو را به چالش می‌کشند و تغییرت می‌دهند،
کسانی که به تو اجازه نمی‌دهند که خودت را دستِ‌کم بگیری و افق زندگی‌ات را کوچک بپنداری،
این جادوگران با قلب‌های تپنده و پر شور،
قبیله اصلی تو هستند و باید کنارشان بمانی ...

🌺🌺🌺

یارمهربانم
درود
بامداد آدینه ات نیکو

🌺🌺🌺

صبح یعنی یک سبد لبخند
یک بغل شادی
یک دنیا عشق و خندیدن
از اعماق وجود
به شکرانه داشتن نفسی دوباره
روزت پُر از شـادی

🌺🌺🌺

شاد باشی

تو مثل لاله ی پیش از طلوع دامنه ها
که سر به صخره گذارد
غریبی و پاکی
ترا ز وحشت توفان به سینه می فشردم
عجب سعادت غمناکی
دیدار
درفلق
وقتی ستارگان سحرگاهی
بر ساقه ی سپیده تکان می خورد
و سحر ماه نخل جوان را
در خلسه ی بلوغ می آشفت
وقتی که روح محتشم خرما
در طاره ی شکفته کبکاب
و چاشتبند کهنه ی چوپان
آواز بال فاخته را می شنفت
وقتی که فاخته پر می گشود
از آبخور سوی
خرمن
از کوره راه شیری مشرق
با کره ی تکاور نو زینم
ای غرق در لباس گلباف روستا
مشتاق و شروه خوانان
سوی درخت تومی راندم
من
دیدار در فلق
اکنون چه می کنی ؟
ای بانوی قشنگ من
از خود قشنگتر
با من
ای جاده ی دراز شبی را هرگز
با پای تن
نیامده تا صبح و بیوه ی من
آن کودک نزاده ی ما
که نطفه در فلق شیر گونه در سپیده گرفت
اکنون کجاست ؟
با بادبادک سبک خوابهای تو
آیا سوی ستاره سحری
پر وا نکرده است؟
آن لادن لطیف
که روی نیمکت مدرسه
به رمز می نهادی
تا گفتگو بکنی
مرموز
از
دوردست عاطفه با آرزوی من
اکنون کجاست ؟
آیا میان برگ کتابت پژمرده است ؟
یا در طراوت گلدان سرخ قلبت شاداب مانده است ؟

#منوچهر_آتشی
#دیداری_در_فلق
#دیدار_در_فلق

ای توبه ام شکسته از تو کجا گریزم....
علیرضا قربانی...

ای در رگانم خون وطن ...
ای پرچمت ما را کفن ....

دور از تو بادا اهرمن ...
ایران من ... ایران من ..!

ای مادرم ..!
ایران زمین ...
آغاز تو ... پایان تویی ...

بر دشت من باران تویی ...
در چشم من تابان تویی ..‌.

ایران من ..
ایران من ...
آن مهر جاویدان تویی ...


" ایران من " 
#استاد_همایون_شجریان
#سهراب_پورناظری

داستان رستم و سهراب
#باز_گشتن_رستم_بزابلستان
فردوسی « شاهنامه » « سهراب »
بخش ۲۴
( #قسمت_دوم )



۱۵

بِدو گفت : ، بنگر که سامِ سوار ،

بدین تنگ‌تابوت ، خفتست زار ،

۱۶

ببارید دستان ، ز دو دیده ، خون ،

بنالید با داورِ رهنمون ،

۱۷

تهمتن همی گفت : ، کای نامدار ،

تو رفتی و ،،، من مانده‌ام خوار و زار ،

۱۸

همی گفت زال : ، اینت کاری شگفت ،

که سهراب ، گرزِ گران ، برگرفت ،

۱۹

نشانی شد اندر میانِ مهان ،

نزاید چُنو ،،، مادر ، اندر جهان ،

۲۰

همی گفت و ،،، مژگان ، پُر از آب ، کرد ،

زبان ، پُر ز گفتارِ سهراب ، کرد ،

۲۱

چو ، آمد تهمتن ، به ایوانِ خویش ،

خروشید و ،،، تابوت ، بنهاد پیش ،

۲۲

چو ، رودابه ، تابوتِ سهراب دید ،

ز چشمش ، روان جویِ خوناب دید ،

۲۳

بِدان تنگ‌تابوت ، خفته جوان ،

به‌زاری بگفت : ، ای چراغِ گَوان ،

۲۴

همی گفت زار : ، ای گَوِ سرفراز ،

زمانی ،،، ز صندوق ، سر برفراز ،

۲۵

به زاری ،،، همی مویه آغاز کرد ،

همی ، برکشید از جگر ، بادِ سرد ،

۲۶

که ای پهلوان‌زادهٔ بچه‌شیر ،

نزایَد چو تو ، زورمندِ دلیر ،

۲۷

به مادر نگوئی ،،، همی رازِ خویش ،

که هنگامِ شادی ،،، چه آمدت پیش ،

۲۸

به روزِ جوانی ،،، به زندان شدی ،

بدین خانهٔ مستمندان شدی ،





بخش ۲۵ : « غریو آمد از شهرِ توران‌زمین »

بخش ۲۳ : « بفرمود رستم که تا پیشکار »





ادامه دارد 👇👇👇

این عالم را حقیقت می‌گویی جهت آنکه در نظر می‌آید و محسوس است و آن معانی را که عالم فرع اوست خیال می‌گویی.

کار بعکس است: خیال خود این عالم است،
که آن معنی صد چو این پدید آرد و بپوسد و خراب شود و نیست گردد و باز عالم نو پدید آرد به، و او کهن نگردد؛ منزه است از نوئی و کهنی.

فرع‌های او متصفند به کهنی و نوئی، و او که محدث این‌هاست از هردو منزه است و ورای هر دوست.


فیه_ما_فیه
مولانا