عُلُوِّ همّت از بی‌دست‌وپایی عذر می‌خواهد
نباشد پرده‌پوشی چون سواری عیبِ لنگی را

#تأثیر_تبریزی

تصویر: استینا کاستروپ ورزشکار معلولِ بدون پا، دارندهٔ مدال برنز اسب‌سواری پارالمپیک

در درگه ما دوستی یک دله کن

هر چیز که غیرماست آنرا یله کن

یک صبح به اخلاص بیا بر در ما

گر کار تو بر نیامد آنگه گله کن

#ابو_سعید_ابوالخیر

خداوند ما را قدمی داد که به یک قدم از عرش تا به ثری شدیم و از ثری به عرش باز آمدیم، پس بدانستیم که هیچ جا نرفته‌ایم. خداوند ندا کرد که: آن کس را که قدم چنین بود او کجا رسیده باشد؟ من نیز گفتم: دراز سفرا که ماییم و کوتاه سفرا که ماییم! چند همی گردم از پس خویش؟

شيخ ابوالحسن خرقانی

جان به جانان کی رسد جانان کجا و جان کجا
ذره است این، آفتاب است، آن کجا و این کجا
دست ما گیرد مگر در راه عشقت جذبه‌ای
ورنه پای ما کجا وین راه بی‌پایان کجا

#هاتف_اصفهانی

#علی_زندوکیلی

دنیای بی رحم

چه تماشایی ست این پرواز بر فراز ایوانِ تماشا

و چه خوب گفت صفای اصفهانی در قصیده اش:

بر دلشدگان سوز تو دردیست که درمان
بر سوختگان درد تو سوزیست که سازست

نمایی از غروب ایوان ستون دار چهار صد ساله#عالی_قاپو با نمای #بازار_قیصریه
#اصفهان

به جانان جان رها کردیم و رفتیم
که کرده‌ست اینکه ما کردیم و رفتیم

ساز و آواز
• 
#شجریان  محمدرضا
•  ویولن: اسدالله ملک
•  شعر: مولانا
•  مایه: مخالف

قطعه:"حریرمهتاب"
باصدای
#استادایرج_بسطامی
#آهنگساز:استادحسین_پرنیا
#دستگاه شور

هستی از ذوق خویش سر مست است
رقص مستانه اش ازین دست است

نور در هفت پرده پیچیده ست
تا درین آبگینه گردیده ست...

#هوشنگ_ابتهاج

آدمهایی که دنیا را نجات می بخشند


مردی که در باغچه‌اش کار می‌کند،
آن سان که ولتر آرزو داشت.
آن کس که از وجود موسیقی سپاسگزار است.
آن کس که از یافتن ریشه واژه‌ای لذت می‌برد.
آن دو کارگری که در کافه‌ای در جنوب،
سرگرم بازی خاموش شطرنجند.
کوزه‌گری که درباره رنگ یا شکل کوزه‌ای می‌اندیشد.
حروف‌چینی که این صفحه را خوب می‌آراید،
هرچند برایش چندان رضایتبخش نباشد.
زن و مردی که آخرین مصراع‌های بند معینی از یک شعر بلند را می‌خوانند.
آن کس که دست نوازشی بر سر حیوان خفته‌ای می‌کشد.
آن کس که ظلمی را که بر او رفته توجیه می‌کند یا دلش می‌خواهد که توجیه کند.
آن کس که از وجود استیونسن شاد است.
آن کس که ترجیح می‌دهد حق با دیگران باشد.
این آدم‌ها، ناخودآگاه، دنیا را نجات می‌بخشند.


#خورخه لوئيس بورخس

گر در طلبی ز چشمه در بر ناید
جویندهٔ در به قعر دریا باید

این گوهر قیمتی کسی را شاید
کز آب حیات تشنه بیرون آید

#مولانای_جان

عیب جویا، تو به چشم عیب بین
کی توانی بود هرگز غیب بین

موی بشکافی به عیب دیگران
ور بپرسم عیب تو کوری در آن

#عطار


‌‌‌

گفت کسی کاین سماع جاه و ادب کم کند

جاه نخواهم که عشق
                              در دو جهان جاه من


#حضرت_مولانا

مست عشق
#علیرضا_قربانی



در تن بارانی خود
به آفتاب بدهکارم تورا !

ای گل
از قفس بیرون شو
یا گلاب شو
یا بشکن و
همره قاصدک ها پر پر شو

#زهره_زرکشان_خیال

گر جوهر خوی تو فتاده ست ستمگر

با ما ز چه رو جور و جفا با دگران هیچ؟

#حزین_لاهیجی

خالقمان را همانطور می‌شناسیم که خودمان را می‌بینیم.
شاید وقتی اسم‌ از خدا می‌بریم، اول به یاد ترس و خجالت بیفتیم. پس، در ترس و خجالت زندگی می‌کنیم.
شاید وقتی به یاد خدا میفتیم اول به یاد عشق و مهربانی و شفقت میفتیم. پس حتما این صفات در ما وجود دارد.

ملت_عشق
#اليف_شافاک

این گلشن دهر عاقبت گلخن شد
هر دوست که بود جز خدا دشمن شد

جز مهر خدای هرچه در دل کشتم
حاصل اندوه و دانه صد خرمن شد

#فیض_کاشانی