دو بیتم جگر کرد روزی کباب
که می‌گفت گوینده‌ای با رباب:
دریغا که بی ما بسی روزگار
بروید گل و بشکفد نوبهار
بسی تیر و دی ماه و اردیبهشت
برآید که ما خاک باشیم و خشت

#سعدی
#بزرگداشت

روز اول اردیبهشت ماه، روز آغاز نگارش کتاب گلستان، توسط مرکز سعدی‌شناسی ایران، روز سعدی نامیده شده است. این رسم از سال ۱۳۸۱ برقرار بوده ولی در اول اردیبهشت ۱۳۸۹ و در اجلاس شاعران جهان در شیراز، نخستین روز اردیبهشت ماه از سوی نهادهای فرهنگی داخلی و خارجی به عنوان روز سعدی نامگذاری شد

بعد از کدام قرن بر این دشت
ساقه‌یی می‌روید
و ناله‌های زمین را
در باد می‌پراکند؟

#محمد_مختاری
محمّد مختاری (۱ اردیبهشت ۱۳۲۱ – ۱۲ آذر ۱۳۷۷) شاعر، نویسنده، مترجم و منتقد چپ‌گرای ایرانی و از فعالان کانون نویسندگان ایران بود

❁﷽❁


        اولِ اردیبهشت ماهِ جلالی
       بلبلِ گوینده بر منابر قَضبان

     بر گلِ سرخ از نم اوفتاده لآلی
   همچو عرق بر عذارِ شاهدِ غَضبان

#سعدی
🤍 بزرگداشت سعدی شیرین سخن

بر بعضی لباس فسق، عاریتی است.
بر بعضی لباس صلاح، عاریتی است.

#شمس_تبريزى

گفتند: ما را تفسیر قرآن بساز.
گفتم: تفسیر ما چنان است که می دانید.

نی از محمد! و نی از خدا!

#شمس_تبريزى

ز تابِ آتشِ سودایِ عشقش ،

به‌سانِ دیگ ، دایم می‌زنم جوش ،




چو پیراهن ، شَوَم آسوده‌خاطر ،

گَرَش ، همچون قبا ،،، گیرم در آغوش ،




اگر ، پوسیده گردد استخوانم ،

نگردد مِهرت ، از جانم فراموش ،





#حافظ

اين من نيز منكر مى شود مرا.

#شمس_تبريزى

مده ای رفیق پندم که نظر بر او فکندم

تو میان ما ندانی که چه می‌رود نهانی

                                            «سعدی»


یکم اردیبهشت ماه روز بزرگداشت سعدی گرامی باد.
          

می گوید : ای خدا چنین کن ، وای خدا چنان مکن .
چنان باشد که می گوید :
ای پادشاه آن کوزه را برگیر و اینجا بنه .
پادشاه را " لالا مبارک " خود کرده است ؛ می فرمایدش این مکن و آن بکن ..

#شمس_تبريزى

تفسیر قرآن هم از حق شنو. از غیر حق تفسیر بشنوی، آن تفسیر حالِ ایشان بُوَد نه تفسیر قرآن. ترجمۀ تحت اللفظ، همه کودکان پنج ساله خود بگویند.

#شمس_تبريزى

‍ در صحبت مردان خدا
اطاعتِ محض شرطِ طریق است

#شمس_تبريزى

خدا خود مرا تنها آفريد، يا مرا تنها برون بردند بر سر كوهي، و پدر و مادر من مردند، و مرا ددگان* پروردند.

#شمس_تبريزى

همان انگار که قیامت است و غیب آشکار شده است، والله که غیب آشکار است و پرده برانداخته‌اند، لیکن پیش آن کس که دیدۀ او بازست.

#شمس_تبريزى

‌
کاش این دنیا هم،
             مثل یک جعبه‌ی موسیقی بود.
             همه‌ی صدا‌ها آهنگ بود
             همه‌ی حرف‌ها ترانه...

#علی_حاتمی

#لحظه_هاتون_فرح_بخش
#ساز_زندگیتون_کوک

کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست
مگر آن کس که به شهر آید و غافل برود

گر همه عمر نداده‌ست کسی دل به خیال
چون بیاید به سر راه تو بی‌دل برود

# سعدی

🍃🌸

« زندگی » و « زمان » معلم های
شگفت انگیزی هستند.
« زندگی » به ما می آموزد از
« زمان» درست استفاده کنیم.
و « زمان » به ما ارزش
« زندگی » را می آموزد.

صبور که باشی؛
هم حکمت را می فهمی
هم قسمت را می چشی
هم معجزه را می بینی

لطف ِ حق، غالب بود بر قهر ِ غیر


مولوی

اگرچه بسته قضا دست نوبهار امسال
بدین خوشیم که خُرّم بود بهار امسال

سزد که خلق نکوتر ز سال پار شوند
که نوبهار نکوتر بود ز پار امسال

نگار، پار سر قتل و جنگ و غارت داشت
ولی به صلح و صفاییم امیدوار امسال

ز کارزار عدو، پار کار ما شد زار
خدا کند که ‌شود کار خصم زار امسال

به حال زار فقیران کنید رحم که کرد
به حال زار شما رحم‌، روزگار امسال

در نشاط و طرب بازکن پیاله بنوش
که باز شد در الطاف کردگار امسال

به شادمانی قلب پریش هموطنان
نوید فتح و ظفر می‌دهد بهار امسال

#ملک_الشعرا_بهار

به دانش نباشد سر جنگجوی
نباید به جنگ‌اندرون آبِ‌روی

سر مرد جنگی خرد نسپَرَد؛
که هرگز نیامیخت کین با خرد!

یکی پر ز آتش یکی بی‌خرد،
خرد با سر دیو کی درخورد!؟


□فردوسی |شاهنامه | پادشاهی نوذر

اردیبهشت رازی به من گفت ...

اردیبهشت رازی را به من گفت که من با شما در میانش می گذارم ؛ اینکه هیچ زمستانی ابدی نیست همان گونه که هیچ شکوفه ای.
اما هر شکوفه قبل از اینکه بمیرد، اول می رقصد بعد بر خاک می افتد.
اردیبهشت به من گفت: تنها کسانی به بهشت می روند که آفریدن بهشت را در دنیا تمرین کنند.
‌وگرنه با پیراهنی از آتش و غضب هرگز نمی توان به ملاقات فرشتگان رفت.
با دامنی از هیزم خشم و خشونت هرگز کسی را به بهشت راه نخواهند داد.

پس من به قدر عمر شکوفه ای شادمانم و به اندازه توان شکوفه ای در آفریدن بهشت می کوشم.

#عرفان_نظرآهاری

باز به سرمه تاب ده چشم کرشمه زای را
ذوق جنون دو چند کن شوق غزلسرای را

نقش دگر طراز ده آدم پخته تر بیار
لعبت خاک ساختن می نسزد خدای را

قصهٔ دل نگفتنی است درد جگر نهفتنی است
خلوتیان کجا برم لذت های های را

آه درونه تاب کو اشک جگر گداز کو
شیشه به سنگ میزنم عقل گره گشای را

بزم به باغ و راغ کش زخمه بتار چنگ زن
باده بخور غزل سرای بند گشا قبای را

صبح دمید و کاروان کرد نماز و رخت بست
تو نشنیده ئی مگر زمزمهٔ درای را

ناز شهان نمی کشم زخم کرم نمی خورم
در نگر ای هوس فریب همت این گدای را


#اقبال_لاهوری
زاده ۱۸ آبان ۱۲۵۶ سیالکوت -- درگذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۱۷ لاهور ) شاعر، فیلسوف و سیاستمدارپاکستانی