غزل شمارهٔ ۴۷ سعدی

خوانش : بهرام نامدار علی‌آبادی

گر آتش دل نیست پس این دود چراست
ور عود نسوخت بوی این عود چراست

این بودن من عاشق و نابود چراست
پروانه ز سوز شمع خشنود چراست

رباعی_مولانا


لذت و رنج چنان به هم وابسته‌اند که
اگر کسی قصد حداکثر بهره‌مندی
از لذت را داشته باشد، ناگزیر است
بیشترین مقدار ممکن از رنج را بچشد!

آلن_دوباتن

سالار عقیلی
کوی عشق
#New

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شبگرد مبتلا کن
ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن
خیره کشی است ما را دارد دلی چو‌ خارا
بکُشد کسش نگوید تدبیرخون بها کن
بر شاه ِخوب رویان واجب وفا نباشد
ای زرد روی عاشق تو صبر کن وفا کن
دردی است غیر مردن کآن را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن
در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدم
با دست اشارتم کرد که عزم سوی ما کن

مولانا

بیرون
رنگِ خوشِ سپیده‌دمان
ماننده‌یِ یکی نتِ گم‌گشته
می‌گشت پرسه‌پرسه‌زنان روی
سوراخ‌های نی
دنبالِ خانه‌اش،،
در قفلِ در کلیدی چرخید،
رقصید،
بر لبانش لبخندی
چون رقصِ آب بر سقف
از انعکاسِ تابشِ خورشید..

احمد شاملو

برقص که با چرخش‌ات،
عشق را به زمین می‌رسانی

و با گام‌های موزونت،
دنیای خاکستری را سبز می‌کنی.

عیب شیرین‌دهنان نیست که خون می‌ریزند


جرم صاحب‌نظران‌ست که دل می‌‌بندند!



#سعدی

ز چه ترسیم که خورشید کمین لشکر اوست
که ز نورست مر او را سپر و تیغ و سنان

این همه رفت، بماناد شعاع رویت
که هر آنک رخ تو دید ندارد سر جان

یک زبانه‌ست از آن آتش خود در جانم
که از آن پنج زبانه‌ست مرا پیچ زبان

#مولانای_جان

مثل او نقش نگردد به نظر در دیده
هیچ دیده بندیدست مثال سلطان

لیک از جستن او نیست نظر را صبری
از ملک تا بسمک از پی او در دوران


#مولانای_جان

جز آستان توام در جهان پناهی نیست
سر مرا بجز این در حواله گاهی نیست

عدو چو تیغ کشد من سپر بیندازم
که تیغ ما بجز از ناله‌ای و آهی نیست

چرا ز کوی خرابات روی برتابم
کز این به هم به جهان هیچ رسم و راهی نیست


حافظ

خوب خوبی را کند جذب این بدان
طیبات طیبین بر وی بخوان

در جهان هر چیز چیزی جذب کرد
گرم گرمی را کشید و سرد سرد

قِسم باطل ، باطلان را می کشند
باقیان از باقیان هم سر خوشند

ناریان مر ناریان را جاذبند
نوریان مر نوریان را طالبند



مولانا

روزی معنوی چیست ؟

کسب نان حلال " درستکاری"

جذب دوستانی که تو را به کار
خیر و صواب، ترغیب می کنند
"همدلان"

پیوسته در مسیر یادگیری و آگاهی
قرار گرفتن " تعالی"

اعتماد به هستی در تلاطم روزگار
" توکل"

تسلیم و احساس امنیت داشتن در
تلاقی با هر اتفاقی " رضا"

شوق مهرورزیدن و نوازشگر بودن
و حمایت از دیگران بی هیچ چشمداشتی
" حامی"

کشش برای اتصال به ذرات آگاهی در مسیر شناخت و کمال " خودشناسی"




روزی معنوی مان افزودن باد

‏چون تو خواهی که جایی روی،
اوّل دلِ تو می‌رود و می‌بیند
و بر احوالِ آن، مُطلّع می‌شود،
آن گه دل باز می‌گردد
و بَدَن را  می‌کِشاند.


#فیه_ما_فیه

انسان بدون آرمان، مرده است!
کسی که به حق زنده نیست به خود مرده است.
بگو چه می خواهی، تا بگویم چه کسی هستی!

دکتر دینانی

بدان كه "ريا" كردن به طاعتهای حق تعالی به شرك نزديك است

و هيچ بيماری بر دل پارسايان
غالبتر از اين نيست كه
چون عبادتی كنند
خواهند كه مردمان از آن خبر يابند
و جمله ايشان به پارسا اعتقاد كنند.



جناب امام محمد غزالی

#محبت
.. خواجه عبد الله انصاری：

اگر بسته ی عشقی خلاصی مجوی...
و اگر کشته ی عشقی قصاص مجوی...
که عشق آتشی سوزان است و بحری بی پایان است و هم جان است و هم جان را جانان است و قصه ی بی پایان است و درد بی درمان است و عقل در ادراک وی حیران است و دل از دریافت وی ناتوان است.

نهان کننده ی عیان است و عیان کننده ی نهان است ...
اگر خاموش باشد دل را چاک کند و از غیر خودش پاک کند...
عشق درد نیست ولی به درد آرد...
بلا نیست ولیکن بلا را به سر مرد آورد...
چنان که علت حیات است و همچنان سبب ممات است...
هرچند مایه ی راحت است پیرایه ی آفتاب است...
محبت محب را سوزد نه محبوب را و عشق طالب را سوزد نه مطلوب را....

شرح عشق ار من بگویم بر دوام
صد قیامت بگذرد و آن نا تمام
_______________
محبت نامه - باب العشق

تصنیف چین زلف

• آواز: #همایون_شجریان
• گروه دستان
• مایه: بیات اصفهان

فرامز اصلانی🖤

اگه یه روزی ....
ریمیکس....
‌چه روزهای خوبی رو برامون ساخت

روحش شاد
#فرامرز_اصلانی
با صداش خاطره ها ساختیم.....
همه غمگین شدیم از رفتنش....

این یه نشونه است . . . ✨
که بفهمی خدا همیشه به موقع میرسه🌱
خدا خیلی قشنگه 🫀
بعضی وقتا دلم میخواد از خوشحالی بغلش کنم
و بگم دمت گرم 🥹
یا هم از ناراحتی سرمو بزارم رو پاهاشو دل سیر گریه کنم و بگم : خودت برام درستش کن🤍
فکر میکنی همه چی خراب شده اما یهو ورق زندگی به نفع تو برمیگرده🍃

"مست و هوشیار"
شاعر: پروین اعتصامی
آوا: همای

نعمت آرَد غفلت و شُکر انتِباه
صید نعمت کُن به دام شُکر شاه

شُکر جان نعمت و نعمت چو پوست
زانکه شُکر آرد تو را تا کوی دوست

#مثنوی_مولانا
_دفتر_سوم

* چون درگذرم به باده شویید مرا،
تلقین ز شرابِ ناب گویید مرا،

خواهید به روز حَشْر یابید مرا؟
از خاکِ درِ میکده جویید مرا.

#خیام
- رباعی ۷۹