اندر دل بی‌وفا غم و ماتم باد
آن را که وفا نیست ز عالم کم باد

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۵۳۶

اکنون که رخت جان جهانی بربود
در خانه نشستنت کجا دارد سود

آن روز که مه شدی نمیدانستی
کانگشت نمای عالمی خواهی بود

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۵۳۰

صورت نبندد ای صنم ،،، بی زلفِ تو ، آرامِ دل ،

دل ، فتنه شد بر زلفِ تو ،، ای فتنهٔ ایامِ دل ،



ای جانِ من مولای تو ،،، دل ، غرقهٔ دریای تو ،

دیری‌ست تا سودای تو ،، بگرفت هفت‌اندامِ دل ،



تا ، جان به عشقت بنده شد ،، زین بندگی ، تابنده شد ،

تا ، دل ز نامت زنده شد ،، پُر شد دو عالَم ، نامِ دل ،



#عطار

و گفت : قبله پنج است :

- کعبه است که قبله‌ی مومنان است ،

- و دیگر بیت‌المقدّس که قبله‌ی پیغامبران و امّتانِ گذشته بوده است ،

- و بیت‌المعمور به آسمان که آنجا مجمع ملائکه است ،

- و چهارم عرش که قبله‌ی دعا است ،

- و جوانمردان را قبله خداست فَاَینَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجهُ الله .


#عطار
تذکره‌الاولیا ص ۵۲۰
ذکر شیخ ابوالحسن خرقانی

مددی ، که نیم‌مستم ،

بده آن قدح به دستم ،




که به دولتِ تو ، رَستَم ،

ز ملولی و گرانی ،


#مولانا

وصلِ تو ،

گنجی‌ست پنهان از همه ،




هرکه گوید یافتم ،

دیوانه‌ای‌ست ،




#عطار

ز پسِ کوه ، برآیم ،

عَلَمِ عشق ، نمایم ،


ز دلِ خاره و مرمر ،

دَمِ اقرار برآرَم ،




ز تکِ چاه ، کسی را ،

تو ، به‌صد سال برآری ،


منِ دیوانه‌ی بی دل ،

به‌یکی‌بار ، برآرَم ،




برِ من ، نیست من و ما ،

عدمم ، بی سر و بی پا ،


سر و دل ، زان بنهادم ،

که ، سر ، از یار ، برآرَم ،




تو ، ز بیگاه ، چه لنگی؟ ،

ز شبِ تیره ، چه ترسی؟ ،


که من از جانبِ مغرب ،

مَهِ اَنوار برآرَم ،




هله ، این لحظه خموشم ،

چو میِ عشق بنوشم ،


زِرِهِ جنگ بپوشم ،

صفِ پیکار برآرَم ،





#مولانا

اندر طلب آن قوم که بشتافته‌اند
از هرچه جز اوست روی برتافته‌اند

خاک در او باش که سلطان و فقیر
این سلطنت و فقر از او یافته‌اند

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۵۳۹

عشق نقشِ کوهکن را بهتر از خسرو نشانْد
زان‌که از سرباختن فرق است تا زرباختن

#سالک_قزوینی

توانَد سنگْ گوهر، آبْ آتش، خاکْ زر گشتن
ولی ملّا نپنداری که آدم می‌تواند شد!

#وحید_قزوینی

.
        نهایت تمامی نیروها پیوستن است؛
         پیوستن به اصل روشن خورشید
              و ریختن به شعور نور..!

                  #فروغ فرخزاد

‌
می‌گویند: ‏برایت خواب‌های خوشی را آرزومندیم. خواب زیبا به چه کارمان می‌آید
وقتی ما گرفتارِ بیداری دردناکی هستیم.

#محمود_درویش

آن گل سرخست تو خونش مخوان

مست عقلست او تو مجنونش مخوان


مولانا

من پاره‌پاره‌هاے تو را جمع خواهم کرد
و خود در تو خواهم خفت
و تو در من خواهے رویید
تو در خون من سبز خواهے شد
و من می‌ایستم
بر تو باران خواهد بارید
بر تو از دو دیده‌ے ابرے من
باران خواهد بارید...


#شیرکو_بیکس

به دیدارم بیا هر شب
شعر: اخوان ثالث
دکلمه: کیمیا خسروی منفرد🦋🎼🎼🎼🎼🥀

.
یَرونَ مَقَامِی وَیَسمَعُونَ کَلاَمِی؛

جز تو با هرکه حرف زدم، صدایم را نشنید.
مهربانم .....
حال دلِ این روزهایم را
از آن دری بپرس که سالهاست
باز نشده ....

به نام خدای همه

یک حبه نور

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ

جز این نیست که همه مؤمنان با هم برادرند؛ بنابراین [در همه نزاع ها و اختلافات] میان برادرانتان صلح و آشتی برقرار کنید، و از خدا پروا نمایید که مورد رحمت قرار گیرید.

#حجرات-آیه ۱۰

اﮔﻪ ﺗﻮ ﺷﻄﺮﻧﺞ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ
ﺷﺎﻩ ﻧﺸﺪﯼ
ﺍﻭﻥ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺑﺎﺵ
ﮐﻪ ﺗﮏ ﺗﮏ ﻣﺸﮑﻠﺎﺕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭو
ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﯿﺰﺍﺭﻩ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ
آﺧﺮ ﻭﺯﯾﺮ ﺷﻪ!
ﺗﺎ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﺎﺕ ﮐﻨﻪ!!!

موقع خسته شدن به دو چیز فکر کن
آنهایی که منتظر شکست تو هستند
تا “ به تو” بخندند....
آنهایی که منتظر پیروزی تو هستند
تا “ با تو” بخندند....

🌺🌺🌺

یارمهربانم
درود
پگاه اولین روزهفته ات پر ازمعجزه

🌺🌺🌺

وقتی به بالای قله برسی
شاید همه دنیا تو را نبینن
ولی تو همه دنیا را می بینی…..
گاهی زندگی یعنی….
سخت کوشی برای رویایی که
هیچ کس جز شماقادر به دیدنش نیست..
آرزو دارم همواره در اوج باشی

🌺🌺🌺

شاد باشی

گر من از سرزنشِ مدَّعیان اندیشم
شیوه ی مستی و رندی نَرَوَد از پیشم

زهدِ رندانِ نوآموخته راهی به دِهیست
من که بدنامِ جهانم چه صلاح اندیشم؟

شاهِ شوریده‌سران،خوان منِ بی‌سامان را
زان که در کم‌خِرَدی از همه عالم بیشم

بر جَبین نقش کُن از خونِ دلِ من خالی
تا بدانند که قربانِ تو کافِرکیشم

اعتقادی بِنُما و بِگُذَر بهرِ خدا
تا در این خرقه ندانی که چه نادَرویشم

شعر خونبارِ من ای باد، بِدان یار رسان
که ز مژگانِ سیَه، بر رگِ جان زد نیشم

من اگر باده خورم ور نه چه کارم با کس؟
حافظِ رازِ خود و عارفِ وقتِ خویشم

حافظ

هر رخدادی را جشن بگیر ...
اگرغمگینی اندوه خود را جشن بگیر ..!

سعی کن !
یک بار سعی کن ..
وخواهی دید که میتوانی ..!

غمگین هستی؟....پس برقص..!
چرا که اندوه بسیار زیبا است ...
همچون گلی خاموش که در نهادت ..
شکوفا شده است...برقص ولذت ببر ...!

و ناگهان احساس میکنی .‌.
که اندوه به تدریج ناپدید می شود ...
وفاصله ای بین تو واندوه به وجود می آید ..!

گام به گام ...
اندوه تو فراموش میشود ..
و جشن باقی می ماند ...

تو در واقع انرژی موجود در اندوه را
دگرگون کرده ای..!

اشو