غارت دل سهل باشد، غارت جان کرد و رفت

#هلالی_جغتایی

نیست هر لخت از دل
صد پاره ام جایی گرو

سکه سیم و زر کامل
عیار من یکی است


#صائب_تبریزی

جان می‌دهم ازحسرت دیدارتو
چون صبح
باشد که چو خورشید درخشان
به درآیی

چندان چو صبا بر تو گمارم
دم همت
کز غنچه چو گل خرم و خندان
به درآیی
     #حــــافـظ

  

عالِم بامداد برخیزد ،طلب زیادتیِ علم کند و زاهد طلب زیادتیِ زهد کند و بوالحسن در بندِ آن بُوَد که سُروری به دل برادری رسانَد.

#ابوالحسن_خرقانی
تذکره_الاولیا

بدانکه اهل سه چیز را بغایت اعتبار کنند:
اوّل جذبه، دوّم سلوک، سوم عروج.
جذبه عبارت از کشش است و سلوک عبارت از کوشش است و عروج عبارت از بخشش است.
هر که این سه دارد، شیخ و پیشواست و هرکه این سه ندارد، یا یکی ازین سه ندارد شیخی و پیشوائی را نشاید.

عزیزالدین نسفی
انسان کامل

خوش باش که گیتی نه برای من و تست
وین کار برون ز ماجرای من و تست

در خلقت عالم نبود مقصودی
قصدی هم اگر بود ورای من و تست


    "ملک_الشعرای_بهار"

در حلاوتخانه وحدت
دویی را بار نیست

قند شیرین کار و زهر
جانگزای او یکی است


#صائب_تبریزی

آیا تو مشغول آلودن جهانی یا مشغول تطهیر جهان؟
تو مسئول فضای درون خویش هستی،
هیچ کس جز تو مسئول آن چه در درون تو میگذرد نیست
بیرون تو عکس درون توست،
اگر آدم ها درون خویش را تطهیر کنند بیرون نیز آلوده نخواهد شد.

اكهارت_تله

رواق منظر چشم من آشیانه توست

استاد شجریان
جشن هنر شیراز ۱۳۴۹

شاد زی، با سیاه‌چشمان ، شاد
که جهان نیست جز فسانه و باد

زآمده شادمان بباید بود
وز گذشته نکرد باید یاد

من و آن جعدموی غالیه‌بوی
من و آن ماه‌روی حورنژاد

نیک‌بخت آن‌کسی که داد و بخورد
شوربخت آن‌که او نخورد و نداد

باد و ابر است این جهان، افسوس!
باده پیش آر، هرچه بادا باد

شاد بوده است از این جهان هرگز
هیچ‌کس؟ تا از او تو باشی شاد

داد دیده است از او به‌هیچ‌سبب
هیچ فرزانه؟ تا تو بینی داد

رودکی

پروردگارم
شکوفایی روزت را سپاس میگویم
که تاریکی شب را پایان می بخشد
و تاریکی شب را نظاره گرم که هیاهوی روز را سرانجام است؛
در این میان امیدم به توست
امروزم را نیک بگردان

#آمين

به نام خدای همه

#یک حبه نور

وَ لا ینکَشِفُ مِنها إَلاّ ما کَشَفتَ..

و هیچ اندوهی برطرف نشود مگر تو آن را از دل برانی..

#صحیفه سجادیه

"لذت بردن" از زندگی شبیهِ به اسلوموشِن کردنِ لحظه‌هاست!

دوربین‌های جدید می‌تونند یه ثانیه رو تا چند ثانیه طولانی کنند و ما اجزای اون لحظه رو ببینیم.
در ذهنمون هم می‌تونیم همین ‌کارو با لحظه‌های دلچسب زندگی بکنیم!
اینجوری زمان رو "شکست" می‌دهیم...
خیلیا دقیقا همین توانایی رو در مورد غم و لحظات تلخ دارن...
یه اتفاق ناخوشایند رو بارها و بارها با جزییات و به شکل صحنه آهسته بازسازی و بازبینی میکنن!

بیایید تمرین کنیم فقط خوشی‌هارو کش بدهیم.

🌺🌺🌺

یار مهربانم
درود
بامداد یکشنبه ات نیکو

🌺🌺🌺

آغاز هر صبح
شاد باش
دوست بدار
فراموش کن
و مهربان باش
هر صبح خورشیدفریاد میزند:
آے آدمها، کتاب زندگے چاپ دوم ندارد
تا میتوانید عاشقانه زندگے کنید
امروزت عاشقانه

🌺🌺🌺

شاد باشی

گر از این منزلِ ویران به سوی خانه روم
دگر آن جا که روم عاقل و فرزانه روم

زین سفر گر به سلامت به وطن بازرسم
نذر کردم که هم از راه به میخانه روم

تا بگویم که چه کشفم شد از این سیر و سلوک
به در صومعه با بربَط و پیمانه روم

آشنایانِ ره عشق گرَم خون بخورند
ناکِسم گر به شکایت سویِ بیگانه روم

بعد از این دستِ من و زُلف چو زنجیر نگار
چند و چند از پی کامِ دل دیوانه روم

گر ببینم خمِ ابروی چو محرابش باز
سَجده شکر کنم و از پیِ شکرانه روم

خُرم آن دم که چو حافظ به تَولای وزیر
سرخوش از میکده با دوست به کاشانه روم

#حضرت_حافظ

جملهٔ خلق را دیدم که چون گاو و خر از یکی آخور علف می خوردند.
یکی گفت: «خواجه ، پس تو کجا بودی؟»
گفت: «من نیز با ایشان بودم ، اما فرق آن بود که ایشان می خوردند و می خندیدند و برهم می جستند و می ندانستند ، و من می خوردم و می گریستم و سر بر زانو نهاده بودم ،
و می دانستم».


#جناب_عطار

یقین ما به خیٰال و گمان نمیگردد
گمان آن مکنیــــــدش که آن نمیگردد

بغیر نقش توام در نظر نمی‌آید
بغیر نام توام بر زبـــــــان نمیگردد

ز کفر ودین چه زنم دم که از تجلی دوست
دلم به این و زبانم به آن نمیگردد

به آستانهٔ او کس نمیگذارد سر
که آستانهٔ او آستان نمیگردد

چنان به گرد سر دوست باز میگردم
که پیل مست به هندوستان نمیگردد

من از کجٰا و ریا و ردا و سالوسی
تو آن مجو که رضی گرد آن نمیگردد

رضی‌الدین آرتیمانی

بی ساقی و شراب، غم از دل نمی‌رود
این درد را طبیب یکی و دوا یکی است

از حرف خود به تیغ نگردیم چون قلم
هر چند دل دو نیم بود، حرف ما یکی است
صائب شکایت از ستم یار چون کند؟
هر جا که عشق هست، جفا و وفا یکی است
.
#صائب_تبريزی

دل مسند پادشاه عشق است
دل خلوت بارگاه عشق است

سلطان عشق است در ولایت
باقی همه کس سپاه عشق است

عشقست پناه و پشت عالم
عالم همه در پناه عشق است

در مذهب عشق می حلالست
ما را چه گنه گناه عشق است

ای عقل ز مملکت برون شو
کاین ملک از آن شاه عشق است

از ترک دو کون خوش کلاهی
بر دوز که آن کلاه عشق است

راهی که به حق توان رسیدن
ای سید بنده راه عشق است

حضرت شاه نعمت‌الله ولی