‌
چه باشد پیشه عاشق

به جز دیوانگی کردن ...

#مولانای_جان

اگر دل دلبر و دلبر کدام است
وگر دلبر دل و دلرا چه نام است

دل و دلبر بهم آمیته وینم
ندونم دل که و دلبر کدام است

#باباطاهر

بنگر جان و جهان
ور نتوانی دیدن
این جهان درهوسش درهم
وشوریده خوش است

پیش دلبر بنهادن سر
سرمست سزا است
سر او را کف معشوق
بمالیده خوش است

#مولانای_جان

آینهٔ دل چون شود صافی و پاک
نقشها بینی برون از آب و خاک

هم ببینی نقش و هم نقاش را
فرش دولت را و هم فراش را

#مولانای_جان

دست ما گیرد مگر
در راه عشقت جذبه‌ای

ورنه پای ما کجا
وین راه بی‌پایان کجا


#هاتف_اصفهانی

بیو بریمش
بیو بریمش...

هم رایت احسان را هم آیت ایمان را
تا عرش برآوردی فی لطف امان الله

تو بیش کنی کم را از دل ببری غم را
از رخ ببری زردی فی لطف امان الله


#مولانای_جان

آن درختی کو شود با یار جفت
از هوای خوش ز سر تا پا شکفت
در خزان چون دید او یار خلاف
در کشید او رو و سر زیر لحاف
گفت یار بد بلا آشفتنست
چونک او آمد طریقم خفتنست
پس بخسپم باشم از اصحاب کهف
به ز دقیانوس آن محبوس لهف
یقظه‌شان مصروف دقیانوس بود
خوابشان سرمایهٔ ناموس بود
خواب بیداریست چون با دانشست
وای بیداری که با نادان نشست
چونک زاغان خیمه بر بهمن زدند
بلبلان پنهان شدند و تن زدند
زانک بی گلزار بلبل خامشست
غیبت خورشید بیداری‌کشست
آفتابا ترک این گلشن کنی
تا که تحت الارض را روشن کنی
آفتاب معرفت را نقل نیست
مشرق او غیر جان و عقل نیست
خاصه خورشید کمالی کان سریست
روز و شب کردار او روشن‌گریست
مطلع شمس آی گر اسکندری
بعد از آن هرجا روی نیکو فری
بعد از آن هر جا روی مشرق شود
شرقها بر مغربت عاشق شود
حس خفاشت سوی مغرب دوان
حس درپاشت سوی مشرق روان
راه حس راه خرانست ای سوار
ای خران را تو مزاحم شرم دار

#مولانای_جان

عقرب زلف کجت با قمر قرینه
تا قمر درعقربه کارما چنینه
با صدای بانو#پوران

ور نهد مرهم بر آن ریش تو پیر
آن زمان ساکن شود درد و نفیر
تا که پندارد که صحت یافتست
پرتو مرهم بر آنجا تافتست
هین ز مرهم سر مکش ای پشت‌ریش
و آن ز پرتو دان مدان از اصل خویش


#مولانای_جان

میزِ شادی ِجهان چهار پایه دارد

دو تای آن را مولانا به ما نشان داده
   مرنج   و   مرنجان
مانند باران باشید که پلیدیها را می شوید و
دوباره به آسمان می رود ، پاک می شود و به زمین برمی گردد

دوتای ان را  حافظ بما نشان داده
   بنوش  و  بنوشان
هر نعمتی که خدا به شما داده
از "مال" یا  "سلامتی "؛
از "معرفت " و " آگاهی"
با دیگران تقسیم کنید و دیگران را
در این سهیم کنید
چون همه اینها امانتی ست که به ما داده شده وباید آن را منتقل کنیم.

پس بیایید همه باهم
مرنجیم و مرنجانیم
وبنوشیم  و بنوشانیم
و در این خاک ؛ در این مزرعه پاک
بجز «مهر» ؛ بجز «عشق»؛ دگر تخم نکاریم

بی تردید یکی از زیباترین اصول حیات، بازتاب رفتار انسانهاست. گنجینه پرنعمت کائنات، در برابر رفتار نیک، بالاترین بهره را در مقایسه با هر بانکی پرداخت می کند. بانک نوعدوستی حدود بیست تا بیست و پنج درصد بهره پرداخت می کند. اگر بتوانیم برای عشق و محبت ارزش مادی قائل شویم، هر بار که معادل هزار دلار عشق نثار جهانیان کنید. این بانک حدود هزار و سیصد دلار عشق و محبت به شما باز میگرداند. هزار دلاری که در بانک نیکدلی و خیرخواهی پس انداز کردید، پس میگیريد تا به شما ثابت شود «هر آنچه بکارید همان را درو خواهید کرد» سیصد دلار آن هم پاداش نوعدوستی شماست تا همواره به خاطر داشته باشید که همیشه با مردم به همین شیوه رفتار کنید. برای اینکه این اصل بر شما ثابت شود، همين حالا خنده به چهره آورید و ملاحظه کنید که چگونه احساس بهتری خواهید داشت یا اگر به هنگام عبور ار خیابان آشنایی را می بینید که افسرده و پریشان است با گفتن چند کلمه دلپذیر دلشادش کنید، یقینا بیشتر اوقات با برخوردی خوب و خوشایند مواجه خواهید شد.

📚وین دایر, عظمت خود را دریابید, ص 55
▫️اندیشه ورزی