به بهانه روز زنجان و بزرگداشت شیخ اشراق

 استان زنجان، زنجان یا زنگان مرکز استان زنجان در شمال غربی ایران و بیستمین شهر کشور از لحاظ جمعیت است. نام زنجان عربی ‌شده‌ی واژه زنگان است و مردم بومی آن منطقه هنوز هم تلفظ زنگان را برای این شهر به‌کار می‌برند.‌
شهر فعلی زنجان از دوران صفویه توسعه پیدا کرده است و خاستگاه اولیه شهر به لحاظ استفاده از امکانات و استعدادهای بالقوه شهری و زیستی در ساحل راست رودخانه زنجان‌رود قرار گرفته است.
8 مرداد ماه در تقویم ایران با نام زنجان و روز بزرگداشت شیخ شهاب الدین سهرودی (شیخ اشراق) گره خورده است. هر ساله در این روز مراسمی در سهرورد زنجان که روستای زادگاه تولد سهرودی است هم برگزار می‌شود.

 زنجان شهر یکی از عظیم‌ترین گنبدهای تاریخی جهان

قدمت شهر زنجان به اواخر هزاره دوم قبل از میلاد برمی‌گردد. این استان از گذشته‌‌های دور دارای اهمیت زیادی بوده است چون در حاشیه جاده ابریشم قرار گرفته است. گنبد عظیم سلطانیه یکی از معروف‌ترین مکان‌های تاریخی این شهر است و بعد از کلیسای سانتا ماریا فلورانس و ایاصوفیه ترکیه یکی از عظیم‌ترین گنبدهای تاریخی دنیاست.

قدیمی‌ترین عنصر شهر زنجان که به اواسط دوران صفویه تعلق دارد، به نام کاروانسرای سنگی است که در قسمت شرقی ورودی شهر به اسم دروازه همدان، قرار دارد. این کاروانسرا که اکنون قسمت اصلی آن از بین ‌رفته و به اداره اوقاف تبدیل شده است، یادگاری از دوران شاه عباس دوم است. به این ترتیب، قبل از احداث مجموعه بازار زنجان در دوران آقامحمدخان قاجار، میدان‌های آهنگران و راسته دباغ‌ها از عناصر اصلی و اولیه شهر زنجان محسوب می‌شوند.

استان زنجان زمستان‌های سخت اما تابستان‌های معتدل و خنکی دارد. در این استان علاوه بر آثار تاریخی، مساجد و بناهای قدیمی، جاذبه‌های طبیعی مانند آبشارها، رودخانه‌ها، غارها، تالاب‌ها و روستاهای بکر علاقه‌مندان به گردشگری را به‌ویژه در فصل تابستان دور هم جمع می‌کنند.

 
8 مرداد؛ روز زنجان

شهاب الدین یحیی ابن حبش بن امیرک ابوالفتوح سهروردی، ملقب به شهاب‌الدین، شیخ اشراق، شیخ مقتول و شیخ شهید، فیلسوف نامدار ایرانی اهل قیدار از استان زنجان ایران است. روز بزرگداشت شیخ شهاب الدین سهروردی به تایید مرکز تقویم موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ۸ مرداد است که در این روز همایش‌ها، بزرگداشت‌ها و یادبودهایی برای ایشان برگزار می‌شود. سهروردی کسی است که مکتب فلسفی فلسفه اشراق را بوجود آورد که بعد از مرگش وسعت یافت. او نظریه خود را در اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم ارائه کرد. سهروردی را رهبر افلاطونیان جهان اسلام لقب داده‌اند.

او خود فلسفه‌اش را حکمت اشراق نامیده بود که به معنای درخشندگی و برآمدن آفتاب است و اقوام لاتین آن را aurora consurgens نام نهاده‌اند. اما این تفکر فلسفه خاص افلاطونی نیست و در آن آرای افلاطون، ارسطو، نوافلاطونیان، زرتشت، هرمس، اسطوره تحوت و آرای نخستین صوفیان مسلمان در هم آمیخته‌ است.

مکتب سهروردی هم فلسفه هست و هم نیست. فلسفه است از این جهت که به عقل اعتقاد دارد، اما عقل را تنها مرجع شناخت نمی‌داند. عرفان است از این نظر که کشف و شهود و فلسفه اشراق را شریف‌ترین و بلندمرتبه‌ترین مرحله شناخت می‌شناسد. فیلسوفی که پس از قرن‌ها هنوز آوازه تاریخ است و طرفداران زیادی در جای‌جای دنیا دارد

زیرِ شمشیرِ غمش رقص‌کُنان باید رفت
کان که شد کشتهٔ او نیک سرانجام افتاد

هر دَمَش با منِ دلسوخته لطفی دگر است
این گدا بین که چه شایستهٔ اِنعام افتاد


#حضرت_حافظ

ترانهٔ بسیار زیبای #سکوت
با صدای بانو #حمیرا

ترانهٔ #هوای_تازه
با صدای #لیلا_فروهر

ترانهٔ بسیار زیبای #آیه_های_بارانی
با صدای امید

عشقت آتش بدل کس نزند تا دل ماست
کی به مسجد سزد آن شمع که بر خانه رواست

به وفائی که نداری قسم ای ماه جبین
هر جفائی که کنی در دل من عین وفاست

اگر از ریختن خون منت خرسندی است
این نه خونست بیا دست بر آن زن که حناست

سر زلف تو چنین مشک تر آورده به شهر
ای حریفان ز ختن مشک نخواهید خطاست

من گرفتار سیه چردهٔ شوخی شده ام
که بمن دشمن و با مردم بیگانه صفاست

یوسف از مصر سفر کرد و بدینجا آمد
گو به یعقوب که فرزند تو در خانهٔ ماست

روزی آیم به سر کوی تو و جان بدهم
تا بگویند که این کشتهٔ آن ماه لقاست

زود باشد که سراغ من دل گمشده را
از همه شهر بگیرند، صبوحی به کجاست


#شاطر_عباس_صبوحى

حافظ از دولت عشق تو سلیمانی شد
یعنی از وصل تواش نیست بجز باد به دست!

#حافظ

زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست
پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست

نرگسش عربده جوی و لبش افسوس کنان
نیم شب دوش به بالین من آمد بنشست

سر فرا گوش من آورد به آواز حزین
گفت ای عاشق دیرینه من خوابت هست

عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند
کافر عشق بود گر نشود باده پرست

برو ای زاهد و بر دردکشان خرده مگیر
که ندادند جز این تحفه به ما روز الست

آن چه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم
اگر از خمر بهشت است وگر باده مست

خنده جام می و زلف گره گیر نگار
ای بسا توبه که چون توبه حافظ بشکست

#حضرت_حافظ

خوش است بزم ولی پر ز خائن راز است
سخن به رمز بگویم که غیر، غماز است

که بر خزانه‌ی این رازهای پنهان زد؟
که قفل تافته افتاده است و در باز است

به اعتماد کس ای غنچه راز دل مگشای
که بلبل تو به زاغ و زغن هم آواز است

نه زخم ماست همین از کمان دشمن و بس
که دوست نیز کمان ساز و ناوک انداز است

زمان قهقهه‌ی کبک ، خوش دراز کشید
مجال گریه‌ی خونین و چنگل باز است

حذر ز وحشت این آستانه کن وحشی
غبار بال بر افشان که وقت پرواز است

#وحشی‌بافقی

از کجا می‌دانید
که مذابی از فریاد
در گلویی از آتش خاموش نمی‌جوشد
در سیه‌کنجی از این تیره‌شبستان فراموشی؟

از کجا می‌دانید
که نخواهد ترکید
ناگهان بغض یتیمانه‌ی این خاموشی؟




اسماعيل خویی.

.
هر شرابی باعث مست شدن می‌شود و هر دریایی باعث غرق شدن

چه تفاوتی بین سرگشته‌ی در تاریکی که به دنبال نور خورشید می‌گردد با کسی که خورشید او را در نور خود غرق کرده است وجود دارد. 

#شیخ_اشراق
#سهروردی 🌻🌱

هشتم مرداد روز بزرگداشت شیخ شهاب الدین سهروردی گرامی باد

دوشم آن سنگ دل پریشان داشت
یار دل برده دست بر جان داشت

دیده در می‌فشاند در دامن
گوییا آستینِ مرجان داشت

اندرونم ز شوق می‌سوزد
ور ننالیدمی ، چه درمان داشت

می‌نپنداشتم که روز شود
تا بدیدم سحر ، که پایان داشت

درِ باغ بهشت بگشودند
باد گویی کلید رضوان داشت

غنچه دیدم که از نسیم صبا
همچو من ، دست در گریبان داشت

که نه تنها منم ربودهء عشق
هر گلی بلبلی غزل خوان داشت

رازم از پرده برملا افتاد
چند شاید ، به صبر پنهان داشت

سعدیا ترک جان بباید گفت
که به یک دل دو دوست نتوان داشت


#حضرت_سعدی