آن‌که نشنیده‌ست هرگز بوی عشق

گو به شیراز آی و خاک ما ببوی


#دروازه_قرآن #شیراز‌
شبتون بخیر


وهمه شیرازی های عزیزمون🍃🌸

هر گلی که اندر درون بویا بود

آن گل از  اسرار گل گویا بود

مولانا



گفتم بَسته‌ست دلم

گفت مَنم قُفل گُشا

مولانا

عقل تیرانداز استاد است.
او میتواند زه کمان را تا به گوش کشیدن .

نه عقل این جهانی که زبون طبع است ؛
عقل این جهانی کمان کشد اما به گوش نرساند ، به هزار حیلت تا به دهان برساند.
زه کمان که از دهان رها میکنی چه عمل میکند؟
الا از بنا گوش رها کنی زخم کند.

پس سخن که از دهان آید هیچ نبود، الا از عمل و معامله.

عقل این جهانی را سخنش از دهان آید .

عقل آن جهانی را سخن که تیرست ، از میان جان آید .


سخن کان از سر اندیشه آید
نبشتن را و گفتن را نشاید

شمس تبریزی

لذتی كه نابغه از زيبایی می‌برد،
تسلیِ خاطری كه از هنر می‌يابد،
و هیجانی كه از دیدن هنر و هنرمند در او پیدا می‌شود، همه‌ی غم و اندوه زندگی را از یاد او خواهد برد.
اين جبران رنجی است كه از روشن‌بینی و تنهایی خود می‌برد.


آرتور شوپنهاور

آگاهی،
بزرگ‌ترین ابزارِ
دگرگونی‌ست....

اکهارت تله

پروردگارا در این شب
که نوید بخش
امید و رحمت توست
هر آنکه چشم بخواب برد
قلبش سرشار از امید
و زندگی اش سرشار از
رحمت و برکت تو باد
شبتون بخیر🙏🌷🍃

الهـی ...
به هر نام که مرا خوانند ، به بندگیِ تو معروفم !
آن کس که تو در زندگانیِ او هستی ؛
زنده و جاويد است ...
به توکل نام اعظمت

به نام خدای همه



‌‌

#یک_صبح_یک_آیه


رَبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ

پروردگارا؛ ما بر تو توکّل کردیم و به سوی تو بازگشتیم، و همه فرجامها بسوی تو است.

#ممتحنه-آیه ۴

‌‌

زندگی می کنم برای رویاهایی که منتظرند به دست من واقعی شوند ، من فرصتی برای بودن دارم پس ساکت نمی نشینم ...

می گذارم همه بدانند که من با تمام توانایی ها و کاستی ها ، شاهکار زندگی خود هستم ...

کافیست لحظات گذشته را رها کنم
و برای ثانیه های آینده زندگی کنم ...

چون رویاهایم آنجاست و من فقط ، یک بار فرصت زندگی کردن را دارم

هرگز هرگز هرگز در برابر کنایه ها کم نمی آورم و به زندگی ثابت میکنم اگر او سخت است من از او سخت ترم..

🌺🌺🌺

یار مهربانم
درود
بامداد شنبه ات نیکو

🌺🌺🌺


كـــسي که برایت آرامش بیاورد...
مستحق ستایش است

انسان ها را در زیستن بشناس
........نه در گفتن.........

"در گفتار همه آراسته اند"

روزی سرشار از عشق , محبت , مهربانی , شادابی , قرارهای یهویی و دلچسب ,لبخند هایی از ته دل از اون مدل هایی که دلت قنج میره , رزق و روزی حلال , آرامش , آگاهی همراه با بهترینها آرزوها برایت آرزومندم.

🌺🌺🌺

شاد باشی

خوشبختى تان را فرياد نزنيد!
خيلى ها چشمِ ديدنِ خوشبختىِ شما را ندارند!
دستِ خودشان نيست،
خصلتشان همين است!
دقيقاً همانجا كه روى صندلى ايستاده ايد و
خودتان را خوشبخت ترين آدمِ
روى زمين فرياد ميزنيد،
طورى زيرِ پايتان را خالى ميكنند
كه تمامِ بدبختى هاى دنيا به سراغتان مى آيد!

#علي_قاضي_نظام

.

فقط میتونم بگم خداوند چه هنری به خرج داده واسه خلقت این همه زیبایی

#و تبارک الله ...

می‌فکن بر صف رندان نظری بهتر از این
بر در میکده می کن گذری بهتر از این

در حق من لبت این لطف که می‌فرماید
سخت خوب است ولیکن قدری بهتر از این

آن که فکرش گره از کار جهان بگشاید
گو در این کار بفرما نظری بهتر از این

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق
برو ای خواجه عاقل هنری بهتر از این

دل بدان رود گرامی چه کنم گر ندهم
مادر دهر ندارد پسری بهتر از این

من چو گویم که قدح نوش و لب ساقی بوس
بشنو از من که نگوید دگری بهتر از این

کلک حافظ شکرین میوه نباتیست بچین
که در این باغ نبینی ثمری بهتر از این

حضرت_حافظ

اگر سودای ما داری ز سودای جهان بگذر
و گر ما را هواداری ز سود و از زیان بگذر

خیال این و آن بگذار اگر ما را طلبکاری
چه بندی نقش بی حاصل بیا از این و آن بگذر

خراباتست و ما سرمست و ساقی جام می بر دست
اگر می نوشیش بستان و گر نه شو روان بگذر

حیات طیبه جوئی زمانی همدم ما شو
بهشت جاودان خواهی به بزم عاشقان بگذر

بیا گر عشق می بازی که ما معشوق یارانیم
برو گر عاشق مائی رها کن دل ز جان بگذر

در آب دیدهٔ ما جو خیال آنکه می دانی
قدم بر دیدهٔ ما نه ز بحر بیکران بگذر

اگر گنجی طلبکاری که در ویرانه ای یابی
بیا و نعمت الله را به شهر کوبیان بگذر

حضرت شاه نعمت‌الله ولی

بی جا شو در وحدت در عین فنا جا کن
هر سر که دوی دارد در گردن ترسا کن

اندر قفس هستی این طوطی قدسی را
زان پیش که برپرد شکرانه شکرخا کن

چون مست ازل گشتی شمشیر ابد بستان
هندوبک هستی را ترکانه تو یغما کن

دردی وجودت را صافی کن و پالوده
وان شیشه معنی را پرصافی صهبا کن

تا مار زمین باشی کی ماهی دین باشی
ما را چو شدی ماهی پس حمله به دریا کن

اندر حیوان بنگر سر سوی زمین دارد
گر آدمیی آخر سر جانب بالا کن

در مدرسه آدم با حق چو شدی محرم
بر صدر ملک بنشین تدریس ز اسما کن

چون سلطنت الا خواهی بر لالا شو
جاروب ز لا بستان فراشی اشیاء کن

گر عزم سفر داری بر مرکب معنی رو
ور زانک کنی مسکن بر طارم خضرا کن

می باش چو مستسقی کو را نبود سیری
هر چند شوی عالی تو جهد به اعلا کن

هر روح که سر دارد او روی به در دارد
داری سر این سودا سر در سر سودا کن

بی سایه نباشد تن سایه نبود روشن
برپر تو سوی روزن پرواز تو تنها کن

بر قاعده مجنون سرفتنه غوغا شو
کاین عشق همی‌گوید کز عقل تبرا کن

هم آتش سوزان شو هم پخته و بریان شو
هم مست شو و هم می بی‌هر دو تو گیرا کن

هم سر شو و محرم شو هم دم زن و همدم شو
هم ما شو و ما را شو هم بندگی ما کن

تا ره نبرد ترسا دزدیده به دیر تو
گه عاشق زناری گه قصد چلیپا کن

دانا شده‌ای لیکن از دانش هستانه
بی دیده هستانه رو دیده تو بینا کن

موسی خضرسیرت شمس الحق تبریزی
از سر تو قدم سازش قصد ید بیضا کن

#مولانا

مژده بیداران راه عشق را
آنک دیدم دوش من خوابی دگر

                        سبزه زار عشق را معمور کرد
                        عاشقان را دشت و دولابی دگر

                    وین جگرهایی که بد پرزخم عشق
                    شد درآویزان به قلابی دگر

عشق اگر بدنام گردد غم مخور
عشق دارد نام و القابی دگر

مولانا

تنگ چشمان نظر به میوه کنند
ما تماشاکنان بستانیم

تو به سیمای شخص می‌نگری
ما در آثار صنع حیرانیم

هر چه گفتیم جز حکایت دوست
در همه عمر از آن پشیمانیم....

#سعدی

هر کسی رویی به سویی برده‌اند
وان عزیزان رو به بی‌سو کرده‌اند

هر کبوتر می‌پرد در مذهبی
وین کبوتر جانب بی‌جانبی

ما نه مرغان هوا نه خانگی
دانه‌ی ما دانه‌ی بی‌دانگی

مولوی

در نهانخانهٔ عِشرت صَنَمی خوش دارم

کز سرِ زلف و رُخَش، نعل در آتش دارم

عاشق و رندم و میخواره، به آواز بلند

وین همه منصب از آن حورِ  پری وَش دارم

گر تو زین دست مرا بی سر و سامان داری

من به آهِ سَحَرَت، زلف مُشَوَّش دارم

گر چُنین چهره گشاید خطِ زنگاری دوست

من رخِ زرد به خونابه مُنَقَّش دارم

گر به کاشانهٔ رندان قدمی خواهی زد

نُقلِ شعرِ شِکرین و مِیِ بی‌غَش دارم

ناوَک غمزه بیار و رَسَنِ زلف که من

جنگ‌ها با دلِ مجروح بلاکَش دارم

حافظا چون غم و شادیِّ جهان در گذر است

بهتر آن است که من خاطرِ خود خوش دارم

#حافظ

آتشی ز کاروان جدا مانده این نشان ز کاروان به‌جا مانده

یک جهان، شرار ِتنها مانده در میان صحرا به درد خود سوزد، به سوز خود سازد

سوزد از جفای دوران فتنه و بلای طوفان فنای او خواهد، به سوی او تازد

من هم ای یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم

با این گرمیِ جان در ره مانده حیران این، غم خود، به کجا ببرم؟

با این جان لرزان، با این پای لغزان ره به کجا ز بلا ببرم؟

می‌سوزم گرچه با بی پروایی می‌لرزم بر خود از این تنهایی

من هم ای یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم

آتشین‌خو هستی‌سوزم، شعله‌جانی بزم‌افروزم

بی‌پناهی محفل‌آرا، بی‌نصیبی تیره‌روزم

من هم ای یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم

بیژن ترقی

آواز افتخاری
#موسیقی تجویدی

بر روی زمین چشمش به پر پرنده ای افتاد، گفت: 
"عشق صدها پر دارد که هر یک از عرش تا فرش در طیران است. عاشقان از برق و هوا پرّان‌ترند. زاهدان با ترس قدم بر‌می‌دارند. این ترسویان هرگز به گرد عشق نخواهند رسید مگر آنکه پرتو عنایت الهی بر آن‌ها بتابد. 
فوتی به پر کرد و با نگاه حرکت آن را در هوا دنبال کرد. سپس افزود: 
"این همان وضعی است که برای آن مرد زاهد پیش آمد. او از این جهان، و از گیرودار جبر و اختیار آزاد شد. از دره ترس گریخت. شهباز، راه خود را به سوی شاه پیدا کرد."


در جستجوی مولانا
نهال تجدد


چهارچیز است که در سنگ اگر جمع شود
لعل و یاقوت شود ، سنگ بدین خارایی

پاکی طینت و اصل گهر و استعداد
تربیت کردن مهر از فلک مینایی

در من این هر سه صفت هست ولیکن باید
تربیت از تو ، که خورشید جهان آرایی