در شکست پای بخشد حق پری
هم ز قعر چاه بگشاید دری

تو مبین که بر درختی یا به چاه
تو مرا بین که منم مفتاح راه

مولانای جانم

به مناسبت صدمین سالروز استاد دکتر محمد علی موحد ...🌱

هیچ انتخابی ندارم
چاره ایی نیست ....
تو آفتابی، آفتاب،.....
و قلبم
آه قلبم !
گل آفتابگردانی دیوانه ....!


آفتابا....
مکش ز ما دامن،
نی که بر دامن تو بنشستیم؟!

#مولانا

.

مدعای حیرت تصویر ‌نتوان یافتن

#بیدل_دهلوی

#تابلوی_نقاشی
اثر: #کابانل

آنکه پای از سر نخوت ننهادی بر خاک
عاقبت خاک شد و خلق بدو می‌گذرند

#سعدی

آشنایی با شاعری مردمی

فایز دشتستانی در سال 1209دردشتی از توابع خورموج به دنیا امد ودرسال 1289از دنیا رفت فایز خواننده مردم است .
شعرهایش رنجنامه ی است از مردم عادی در منطقه ی جنوب .
مردم بی سواد یا کم سواد اشعار حافظ را که در مخملی از تشبیه وتلمیح واندیشه های فلسفی ومذهبی هشت قرن تاریخ اسلام ، پیچیده است .
کمتر درک می کنند.
هرچند با اشعار حافظ هم استخاره می کنند وآن را همدل خود می دانند‌
موسیقی اشعار حافظ سحر انگیز است
وهمین موسیقی آنهار ا جذب می کند.
ولی درک معنی تودر توی اشعارحافظ
کمی تامل واندیشه وپشتوانه علمی وادبی می خواهد.

اما فایز برای این مردم سهل واسان است
فایز شور عشق ودردهجرانش را با ساده ترین بیان به تصویر می کشد.
می توانی به راحتی با فایز دشتستانی
همدردی کنی.
فایز درد عشق را بیان می کند ‌به سادگی گل وسبزه ودشت وچشمه ودرخت‌.
دردورنجش را دراین دوبیتی بنگرید

بلندی سیل (نگاه )عالم می کنم من
به جای عیش ماتم می کنم من
رفیقان دور فایز جمع گردید
که فردا دردسر کم می کنم من


نسلهای گذشته درجنوب ایران شیفته ی فایزبودند. وعده ای هم امروز شیفته ی اوهستند.
چوپانان ،کشاورزان ،شالی کاران
در دشت درکوه وبه دنبال گله های گوسفندانشان شعر برخاسته از طبیعت فایز را می خواند ند.ونوای نی را با آواز ی از اشعار فایز همراه می کنند.
نوای نی با اواز چوپانان در دشت وصحرا می پیچد.درکوه منعکس می شود ودوباره به خواننده برمی گردد.
گوسفندان هم لذت می برند.
فایز هم دردعشقی کشیده است که نپرس .
واین دریای درد دراشعارش موج می زند.
مردم از جفای روزگار واز غم عشق به فایز پناه می بردند نمونه ای از شعر فایزرا بخوانید.

دلم را جز توکس دلبر نباشد
به جز شور توام در بر نباشد


دل فایز توعمدا می کنی تنگ
که تا جای کس دیگر نباشد

دست گیرنده وی است و بردبار
دم به دم آن دَم از او امّید دار!

نیست غم! گر دیر بی او مانده‌ای!
دیرگیر و سخت‌گیرش خوانده‌ای

دیر گیرد، سخت گیرد رحمـتش
یک دمت غایب ندارد حضرتش

#مثنوی_مولانا دفتردوم


📘دُرِّ حقیقت، دیریاب است و سخت گیر، و حق یاریگر است و بردبار، حال چنان مراقب قلبت باش که شاید هر لحظه نسیم وصل از کوی یار بر تو وزیدن گیرد.
اگر مدتی بی بهره از الهامات حق و واردات قلبی او بوده ای ناامید مباش که عطیه ای بزرگ و تحفه ای گرانبها در انتظار توست.
در طلب دیدار و لقاء حق نباید ناامید بود؛ که اگر به وصالش نائل شوی رحمتش چنان سخت گیرد که لحظه ای در حریم قرب و مأمن عصمتِ او از نظرش غایب نگردی!
و حضرت حافظ چه خوش سروده:

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید

بگشای تربتم را بعد از وفات و بنگر
کز آتش درونم دود از کفن برآید

بنمای رخ که خلقی واله شوند و حیران
بگشای لب که فریاد از مرد و زن برآید

جان بر لب است و حسرت در دل که از لبانش
نگرفته هیچ کامی جان از بدن برآید

از حسرت دهانش آمد به تنگ جانم
خود کام تنگدستان کی زان دهن برآید

مقام وصل نایاب است و راه سعی ناپیدا

چه می‌کردیم یارب‌ گر نبودی نارسیدن‌ها

#بیدل_دهلوی

کسی که از خشونت به همۀ موجودات زنده، خودداری می کند، کسی که نه می کشد و نه باعث می شود دیگران بکشند، او از نظر من یک انسان مقدّس است.
کسی که در جستجوی خوشبختی، با خشونت به سایر موجودات، ظلم می کند خوشبختی را هرگز نخواهد یافت.

#بودا

شمع ازلست عالم افروزی من
زان شاهد اعظم است پیروزی من

بی‌شاهد و شمع ازل چون باشم
آری چکنم چو این بود روزی من
 

#مولانای_جان

امشب منم و نگار گل‌پیرهنی
گل با تن او چو بلبلی در چمنی

او گویدم ای سزای من همچو تویی
من گویمش ای فدای تو همچو منی.

#نوعی‌خبوشانی

باران ببارد...
#حجت اشرف زاده &رضا رشیدپور

عشاق بجز یار سر انداز نخواهند
خوبان بجز از عاشق جان‌باز نخواهند

آنان که چو من بی پر و پروانهٔ عشقند
جز در حرم جانان پرواز نخواهند

#خاقانی

کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت
من و شراب فرح بخش و یار حورسرشت

گدا چرا نزند لاف سلطنت امروز
که خیمه سایه ابر است و بزمگه لب کشت

چمن حکایت اردیبهشت می‌گوید
نه عاقل است که نسیه خرید و نقد بهشت

به می عمارت دل کن که این جهان خراب
بر آن سر است که از خاک ما بسازد خشت

وفا مجوی ز دشمن که پرتوی ندهد
چو شمع صومعه افروزی از چراغ کنشت

مکن به نامه سیاهی ملامت من مست
که آگه است که تقدیر بر سرش چه نوشت

قدم دریغ مدار از جنازه حافظ
که گر چه غرق گناه است می‌رود به بهشت

#حافظ

       دل را نگاه گرم تو دیوانه می‌کند
       
آیینه را رخ تو پریخانه می‌کند

                  #صائب

در پرده اسرار کسی را ره نیست
زین تعبیه جان هیچکس آگه نیست

جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست
می خور که چنین فسانه‌ها کوته نیست

خیام نیشابوری

دستِ خالی بر دلِ محتاج، می باشد گران

چون نداری خُرده زر، دست بر دلها منه.👌

#صائب_تبریزی