پنداری که احصای آن نود ونه نام، لقلقه لسان بی حاصل تو و امثال تو بود؟ تو که از ربوبیت او خبر نداری، اگر گوئی: یا رب العالمین! منادای تو کی بود؟ تو که خلع الطاف ازلی نیابی و نبینی یا لطیفاً بالعباد چون گویی، تو که به مقامی نرسیدی که در آن مقام نور سیاه بر سالک عرض کنند، سموم قهر از کجا دیدی؟ پس یا قهار از تو گفتن کی درست آید؟

#نامه_ها #جلد_دوم #نامه_نود_دوم

این کلیپ بی بدیل، در روز معلم ۶۰ سال قبل، ساخته شده است! کلیپی شاهکار و تماشایی که ۶۰ سال قبل ساخته شد و تفاوت نگاه یک معلم و سرهنگ را به مقوله فرهنگ به زیبایی بیان می کند! اگر صدا و سیما همین کلیپ را روزی یک بار پخش کند تاثیرش از کل سال مدرسه رفتن فرزندان هم بیشتر است! زحمت انتشار را بکشید و با این شاهکار روز و هفته معلم را به معماران فرهنگ جامعه تبریک بگویید!

اجرای زیبای بانو سوسن در فیلم مرید حق با حضور
ناصرملک مطیعی

▫️

هر کس به تعلقی گرفتار ...

سعدی

ای دست جفای تو چو زلف تو دراز
وی بی‌سببی گرفته پای از من باز

ای دست از آستین برون کرده به عهد
وامروز کشیده پای در دامن باز

#سعدی
- رباعی شمارهٔ ۸۰

اسرار شنو ز طوطی ربانی
طوطی بچه‌ای زبان طوطی دانی

در مرغ و قفس خیره چرا میمانی
بشکن قفس ای مرغ کز آن مرغانی

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۶۷۹

🎙 "تصنیف اندک اندک"

با صدای شوالیه ی آواز ایران
استاد شهرام ناظری
و
شعر حضرت مولوی

بزرگی بایدت بخشندگی کن
که دانه تا نیفشانی نَرُویَد   "

(حضرت سعدی شیخ اجل)

.
عزم دیدار تو دارد
جانِ بر لب آمده

#حافظ از غزل ۱۲

.
        منزلِ آن مَهِ عاشق‌کُشِ عیّار
                     کجاست؟

              #حافظ از غزل ۱۹

هر کلامی با هر گوشی سازگار نیست!!


#شمس_تبريزى

سعدیا از روی تحقیق این سخن نشنیده ای
هر نشیبی را فراز و هر فرازی را نشیب
سعدی

گنج دل زمین منم سر چه نهی تو بر زمین
قبله آسمان منم رو چه به آسمان کنی


#مولانا

از دل رفته نشان می‌آید
بوی آن جان و جهان می‌آید

نعره و غلغله آن مستان
آشکارا و نهان می‌آید

#مولانای_جان

گوهر از هر طرفی می‌تابد
پای کوبان سوی جان می‌آید

از در مشعله داران فلک
آتش دل به دهان می‌آید


#مولانای_جان

شتری در صحرا چرا می کرد و از خار و خاشاک آن صحرا غذا می خورد به خاربنی رسید، چون زلف خوبان درهم و چون روی محبوبان تازه و خرم.

گردن آز دراز کرد تا از آن بهره ای گیرد دید که در میان آن افعیی حلقه کرده و سر را با دم فرا آورده، باز پس گشت و از آرزوی او بگذشت. خاربن پنداشت که احتراز وی از زخم سنان اوست و اجتناب او از تیزی دندان او.

شتر آن را دریافت، گفت: بیم من از میهمان پوشیده است نه از میزبان آشکار، و ترس من از زهر دندان مار است نه از زخم پیکان خار، اگر نه هول میهمان خوردمی میزبان را یک لقمه کردمی.

گر از لئیم بترسد کریم، نیست عجب
ز خبث نفس، نه از پشم و استخوان ترسد
کسی که پا ننهد در میان خاکستر
مقرر است که از آتش نهان ترسد

     جامی

ما به غیر از یار اول کس نمی گیریم یار

اختیار اولین نیک است کردیم اختیار

تن یکی داریم و در یک تن نمی باشد دو سر

دل یکی داریم و در یک دل نمی گنجد دو یار

شاه_نعمت_الله_ولی