به نام تو
که پژواک صدایت،
رایحه عشق است
توئی که
یک گوشه از نگاهت
تـمام هستی‌ام
را به سجده شعر
بندگی می‌کشــــــــاند.

بسم الله الرحمن الرحیم

کلام نــــــــور

أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ

« کیست آنکس که دعای مضطرّ را اجابت می‌کند و گرفتاری را برطرف می‌سازد »

#نمل_آیه ۶۲

امام علی علیه السلام:

وقتی برای گفتار، زمان مناسبی نمی بینی، سخن مگو

📚میزان الحکمه، ج۳، ص۳۵۸

ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﮑﺎﻧﯽ ﺩﻟﺖ،
ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻫﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﺘﮑﺎﻥ
ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺖ ﺭﺍ...

ﻧﻤﻴﮕﻮﻳﻢ ﺩﻭﺭ ﺑﺮﻳﺰ، ﺍﻣﺎ
ﻗﺎﺏ ﻧﮑﻦ ﺑﻪ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺩﻟﺖ!
ﺩﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﯼ ﺯﻧﺪگی، ﻧﮕﺎﻫﺖ ﮐﻪ ﻋﻘﺐ ﻋﻘﺐ ﺑﺎﺷﺪ،
ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻴﺨﻮﺭﯼ
ﺯﺧﻢ ﺑﺮﻣﻴﺪﺍﺭﯼ
ﻭ ﺩﺭﺩ ﻣﻴﮑﺸﯽ!

ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺑﻢ
ﻧﻪ ﺍﺯ ﺑﻲ ﻣﻬﺮﻱ ﮐﺴﻲ ﺩﻟﮕﻴﺮ ﺷﻮ
ﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺴﻲ ﺩﻟﮕﺮﻡ...
ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ، ﺩﻟﺴﺮﺩ ﻣﺒﺎﺵ،
ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﻴﺪﺍﻧﯽ؟
ﺷﺎﻳﺪ
ﺭﻭﺯﯼ
ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺁﺭﺯﻭﻱ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺶ ﺭﺍ ﻣﻴﮑﺮﺩﻱ...
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﯾﺖ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﮐﻦ ﻭ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺴﭙﺎﺭ
ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻗﻮﯼ ﻧﻴﺴﺖ
ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﻋﮑﺲ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﺪ
ﺩﺭ ﺁﻳﻨﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻥ
ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﯽ...
"ﻫﻴﭽﮑﺲ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ...

🌺🌺🌺

یار مهربانم
درود
بامداد اولین روز هفته ات نیکو

🌺🌺🌺

هزاران خوبی برای امروزت
وهزاران عشق نثارت نازنین دوست
امیدوارم دلت مثل روز روشن
مثل برکه آروم شادی قلبت مداوم
نفست گرم روزگارت پرعشق

🌺🌺🌺

شاد باشی

تـقـدیـم بـه 💗
همه جوان های
عزیز سرزمینم💗

الهی
سعادت دنیا و آخرت
نـصیـب‌تـون بشـه💗

ان‌شاءالله  بـه همه
آرزوهای زیبـاتون برسید💗

روز جوان بر شما عزیزان مبارک💗

‌
چه خوش نازی‌ست
نازِ خوب‌ رویان
ز دیده رانده را
در دیده جویان

به چشمی خیرگی کردن
که برخیز
به دیگر چشم دل دادن
که مگریز

به صد جان اَرزد آن
رغبت که جانان
نخواهم گوید
و خواهد به صدجان ،،،،

نظامی گنجوی

ساقی دمید صبح، علاج خمار کن
خورشید را ز پرده‌ی شب آشکار کن

رنگ شکسته می‌شکند شیشه در جگر
از می ،خزان چهره‌ی ما را بهار کن

#صائب_تبریزی

بت بود
هر چه بگنجد
در نظر

#مولانای_جان

ما را با آن كس كه اتصال باشد ، دم به دم با وى در سخنيم و يگانه و متصليم !
به خموشى و غيبت و در حضور !

فيه ما فیه

منم و شمع دلِ سوخته، یارب مددی
ڪه دگرباره شبْ آشفته شد و باد گرفت

شعرم از ناله‌ے عشّاق غم انگیزتر است
داد از آن زخمه ڪه دیگر ره بیداد گرفت

هوشنگ ابتهاج



ای دوست به دوستی قرینیم ترا
هرجا که قدم نهی زمینیم ترا

در مذهب عاشقی روا کی باشد
عالم تو ببینیم و نه بینیم ترا

مولوی

تنها یک دین وجود دارد و آن دین عشق است.
تنها یک خدا وجود دارد و آن خدای جشن
و تشکر از هستی است.
تمامی این جهان یکی است و ما اجزاء یکدیگریم.

#اشو

ذره ای ازنورحق افتاد

اندر کائنات

عرش مست و
فرش مست و
عرصه ی دوار مست

# عالیجناب مولانا

‌
هشـیار سـری بود ز سـودای تو مسـت
خوش آنکه ز روی تو دلش رفت ز دسـت

بی‌ تو همه هیچ نیسـت در مُلکِ وجود
ور هیچ نباشد چو تو هستی، همه هسـت


#سعدی

عاشق ترین مرد آدم بود که بهشت رابه لبخند حوا فروخت،
حوا که بغض کند حتی خدا هم اگر سیب بیاورد، چیزی جز آغوش آدم آرامش نمیکند.
خوش به حالت آدم؛ خودت بودی و حوایت.
وگرنه حوای تو هم هوایی میشد؛
وخوش به حالت حوا؛ تنها حوای زمین تو بودی،
وگرنه آدم هوای حواهایی دیگرداشت.
دیگر نه آدم،آن آدم است ونه حوا، آن حوا.
من وتو،زاده ی کدامین دو نخستینیم؟ که نه بوی آدمیت داریم و نه هوس حوا....
وقتی سایه ها بوی انسانیت نمی دهند؛ همان بهتر که سایه ای بالای سرت نباشد.
اینجابرای حوابودن؛ آدم کم است.

به جرم وسوسه چه طعنه ها که نشنیدی حوا؛ پس از تو همه تا توانستند آدم شدند.
چه صادقانه حواشدی و چه ریاکارانه آدمیم.
توآدم...من حوا...
بیا جهانی دیگر آغاز کنیم؛ عشق بورز، دوستم داشته باش، تازه سیب چیده ام.
حوابودن تاوان سنگینی دارد، وقتی آدم ها برای هردم و بازدم به هوا نیازدارند.
حوا؛ راست بگو تو مگرسیب راپوست کندی وخوردی که دنیا اینگونه پوست مارا می کند؟
هیچ کس نفهمید،شایدشیطان عاشق حواشده بود که به آدم سجده نکرد.

"صادق هدايت"

تنها راه رشد و تکامل از دیدگاه دکتر هلاکویی

اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود


اساتید شجریان -درخشانی -عندلیبی
اجرا در دشتی و ابوعطا


آن یار کز او خانه ما جای پری بود
سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود
دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش بیچاره ندانست که یارش سفری بود
تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد
تا بود فلک شیوه او پرده دری بود
منظور خردمند من آن ماه که او را با حسن ادب شیوه صاحب نظری بود
از چنگ منش اختر بدمهر به در برد آری چه کنم دولت دور قمری بود
عذری بنه ای دل که تو درویشی و او را در مملکت حسن سر تاجوری بود

اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود خوش بود لب آب و گل و سبزه و نسرین افسوس که آن گنج روان رهگذری بود
خود را بکش ای بلبل از این رشک که گل را با باد صبا وقت سحر جلوه گری بود

هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ
از یمن دعای شب و ورد سحری بود

برکت و فراوانی...

با یک اندیشه مسیر تو تغییر می یا بد
با یک لبخند ارتباط تو قویتر می گردد
با یک سپاسگزاری نعمت برایت صد افزون میگردد
با یک روشنایی ،تاریکی از بین می رود
با یک شروع ،قدمی برداشته می شود و مقصد حاصل می گردد
با یک فراوانی،برکت های صد چندان افزوده میشود
با یک سلول ، چندین سلول دیگر متولد میشوند ...

این رحمت و عنایت الهی است که از یک ، چندین هزار برکت می بخشد و باید بدانیم که ، آغاز مهم است

در شروع هر صبح آغازی است که تا انتهای آن هزاران زیبایی و اتفاق نهفته است.