یاﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ...
ﺑﻪ ﺩﻝ ﮐﻮﺯﻩ ﺁﺏ که ﺑﺪﺍﻥ ﺳﻨﮓ ﺷﮑﺴﺖ
ﺑﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺰﻧﯿﻢ !
ﺗﺎ ﺍﮔﺮ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﯿﻨﻪﯼ ﭘﺎﮐﺶ ﺭﯾﺰﻧﺪ

ﺁﺑﺮﻭﯾﺶ ﻧﺮﻭﺩ … !



ﻓﺮﻭﻍ_ﻓﺮﺧﺰﺍﺩ

گر چه من خود ز عدم دلخوش و خندان زادم
عشق آموخت مرا شکل دگر خندیدن

بی جگر داد مرا شه دل چون خورشیدی
تا نمایم همه را بی‌ز جگر خندیدن

#مولانای_جان

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

#حضرت_سعدی


برگ سبز ۳۰۶ (سه گاه)
هنرمندان：#محمّد_رضا_شجريان

#عبادی ، #اسدالله_ملک ،
#جهانگیر_ملک

رفتم ز دست خود من در بیخودی فتادم
در بیخودی مطلق با خود چه نیک شادم

چشمم بدوخت دلبر تا غیر او نبینم
تا چشم‌ها به ناگه در روی او گشادم

مولانا

‏هر دلی از سوز ما، آگاه نیست
غیر را در خلوت ما، راه نیست
حال بلبل، از دل دیوانه پرس
قصّه ی دیوانه، از دیوانه پرس

رهی معیری

گلزار کند عشقت

آن شوره خاکی را

#مولانا

نقش خیال اوست که گویند عالم است
این صورتست و معنی آن اسم اعظم است
اسمی که هست جامع اسما به نزد ما

آن اسم اعظمست و بر اسما مقدمست

جام جهان نماست پر از می بیابگیر
شادی ما بنوش که جام می جم است

سردار عاشقان به سر دار پا نهاد
دعوی که می کند بر یاران مسلم است

خمخانه ایست پر می و ساقی ما کریم
رندان کم اند خواجه نگوئی که می کم است

از زخم عشق گرچه دلم ریش شد ولی
ناله نمی کنم که چنان ریش مرهم است

با جام می دمی چو بر آریم خوش بود
خاصه دمی که سید سرمست همدمست

حضرت شاه نعمت الله ولی

چون ناله‌ای که بگذرد از بندبندِ نی
صد جا نشست حسرتِ دل تا به ما رسید


بیدل_دهلوی

خوشا آنانکه الله یارشان بی
بحمد و قل هو الله کارشان بی

خوشا آنانکه دایم در نمازند
بهشت جاودان بازارشان بی

باباطاهر

زندگي چون گل سرخي است
پر از خار و پر از برگ و پر از عطر لطيف،
زندگی جنبش و جاری شدن است
از تماشاگه آغاز حیات تا به جایی که خدا می داند..
سهراب_سپهری

از تو خبر به نام و نشان است خلق را
وآنگه همه به نام و نشان ازتوبی خبر

جوینــــدگان جوهــر دریای کنـه تو
در وادی یقین و گمـان از تو بی خبر

عطار

گلپا