ای بانگ رباب از تو تابی دارم
من نیز درون دل ربابی دارم

بر مگذر ساعتی بیا و بنشین
مهمان شو گوشهٔ خرابی دارم

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵۷

ای از تو برون ز خانه‌ها جای دلم
وی تلخی رنجهات حلوای دلم

ما را ز غمت شکایتی نیست ولیک
خوش آیدم آنکه بشنوی وای دلم

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵۶

ما زیبائیم خویش را زیبا کن
خوبا ما کن ز دیگران خو واکن

ور میخواهی که کان گوهر باشی
دل را بگشای و سینه را دریا کن

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۵۰۵

من بینم آنرا که نمی‌بینم من
وز قند لبش نبات می‌چینم من

هر چند چو سین میان یاسینم من
یاسین نهلد دمی که بنشینم من

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۵۱۲

آن شاه که هست عقل دیوانهٔ او
وز عشق دلم شده است همخانهٔ او

پروانه فرستاد که من آن توام
صد شمع به نور شد ز پروانهٔ او

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۵۳۰

آن رهزن دل که پای کوبانم از او
چون آینهٔ خیال خوبانم از او

جانیست که چون دست زنان می‌آید
یارب یارب چه میشود جانم از او

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۵۲۹

از گنج قدم شدیم ویرانهٔ او
ز افسانهٔ او شدیم افسانهٔ او

آوخ که ز پیمان و ز پیمانهٔ او
کس خانهٔ خود نداند از خانه او

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۵۳۵

ای جان جهان جز تو کسی کیست بگو
بی‌جان و جهان هیچ کسی زیست بگو

من بد کنم و تو بد مکافات دهی
پس فرق میان من و تو چیست بگو

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴۳

ای زندگی تن و توانم همه تو
جانی و دلی ای دل و جانم همه تو

تو هستی من شدی از آنی همه من
من نیست شدم در تو از آنم همه تو

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴۹

هان ای تن خاکی سخن از خاک مگو
جز قصهٔ آن آینهٔ پاک مگو

از خالق افلاک درونت صفتی است
جز از صفت خالق افلاک مگو

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸۹