دل دیوانه چه جائیست که باشد جایت

بر سر و چشمم اگر جای کنی جاست ترا

جان بخواه از من بیدل که روانت بدهم

بجز از جان ز من آخر چه تمناست ترا

#خواجوی_کرمانی

جان هر زنده دلی زنده بجانی دگرست
سخن اهل حقیقت ز زبانی دگرست

خیمه از دایره ی کون و مکان بیرون زن
زانک بالاتر ازین هر دو مکانی دگرست

#خواجوی_کرمانی

در چمن هست بسی لاله سیراب ولی
ترک مه روی من از خانه ی خانی دگرست

راستی راز لطافت چو روان می گردی
گوئیا سرو روان تو روانی دگرست

#خواجوی_کرمانی

عاشقان را نبود نام و نشانی پیدا
زانکه این طایفه را نام و نشانی دگرست

یک زمانم بخدا بخش و ملامت کم گوی
کاین جگر سوخته موقوف زمانی دگرست

#خواجوی_کرمانی

صبح کز چشم فلک اشک ثریا می‌ریخت
مهر دل آب رخم ز آتش سودا می‌ریخت

آن سهی سرو خرامان ز سر زلف سیاه
دل شوریده‌دلان می‌شد و در پا می‌ریخت


#خواجوی_کرمانی

اینهمه مستی ما مستی مستی دگرست
وین همه هستی ما هستی هستی دگرست

خیز و بیرون ز دو عالم وطنی حاصل کن
که برون از دو جهان جای نشستی دگرست

#خواجوی_کرمانی

کس چو من مست نیفتاد ز خمخانه ی عشق
گرچه در هر طرف از چشم تو مستی دگرست

تا بر آمد ز بنا گوش تو خورشید جمال
هر سر زلف تو خورشید پرستی دگرست

#خواجوی_کرمانی

بلبلان از بوی گل مستند
و ما از روی دوست
دیگران از ساغر و ساقی
و مـا از یاد دوسـت

#خواجوی_کرمانی

صبحدم چون آسمان در گردش آرد جام زر
در گمان افتم که خورشیدست یا جام شراب

جان سرمستم برقص آید ز شادی ذره‌وار
هر نفس کز مشرق ساغر برآید آفتاب

#خواجوی_کرمانی

ای دل صبور بـاش و
مخور غـم کـه عاقبت

این شام، صبح گردد و
این شب سحر شود.

#خواجوی_کرمانی