‍ ‍ بی‌تو ما را بر فلک تاریکیست
با تو ای ماه این فلک باری کیست

صورت رفعت بود افلاک را
معنی رفعت روان پاک را

#مولانای_جان

°
حال ما ڪَر عاشقی پرسد بڪَو
رند مستی فارغ از هردو سراست

بینوائی ڪَر ڪَداے ڪوے اوست
نـزد درویشان ڪَـداے پادشاست


شاه‌نعمت‌الله‌ولی

رهی_معیری

از شوق تـــــــــــو‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
بی تاب تر از
بـــــــــــاد صباییم
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌

ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار
ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار

نکته‌ای روح فزا از دهن دوست بگو
نامه‌ای خوش خبر از عالم اسرار بیار

#حافظ

گردش چرخ به کامم کردی 
قرعه ی بخت به نامم کرد

را عبدالوهاب شهیدی خوانده و جلیل شهناز، بهاری، ناهید آهنگسازان این قطعه هستند و شعر این قطعه را محمد حسین شهریار

 
در این رقص و در این های و در این هو
میان ماست گردان میر مه رو

تو گویی کو و کو او نیز سر را
به هر سو می‌کند یعنی که کو کو

ز کوی عشق می‌آید ندایی
رها کن کو و کو دررو در این کو

#حضرت_مولانا

.
تو اگر می خواهی برو شهرها را فتح کن، اما من آدم ها را فتح می کنم
و از جمله تو را،
اسمش را بگذار مکر زنانه

#سیمین_دانشور

صَنَما جَفا رها کُن
کَرَم این رَوا ندارد
بِنِگَر به سویِ دَردی
که زِ کَس دَوا ندارد

زِ فَلَک فُتاد طَشْتَم
به مُحیطْ غَرقه گشتم
به درونِ بَحْر جُز تو
دِلَم آشنا ندارد

#غزل_مولانا

کُنه و ذاتِ زندگی، نارسیدنی است و انتها ندارد؛ زیرا دریافتِ ذاتِ یک چیز، مستلزم تسلّط بر آن است، و بشر هرگز بر زندگی تسلّط نخواهد یافت.
وقتی همه‌ی دانسته‌ها و علم‌های بشری را بفشاریم، نتیجه‌اش ما را به همان نقطه‌ای می‌رساند که خیّام در چند ترانه‌ی مقطّرِ خود، جا داده است.
ولی همین جستجو است که انسانیّتِ انسان را توجیه می‌کند، رفتن و نرسیدن. كلّ فلسفه‌ی بشری را همین رفتن تشکیل می‌دهد، و از همین جاست که گذشتگانِ ما آن را رهروی نام نهاده‌اند که بزرگترین اشتغال و هدفِ انسانی قرار گرفته، و در عرفان آن همه بر آن تکیّه شده است. سی مرغِ منطق‌الطّیرِ عطّار تا در پرواز هستند، شخصیّتِ مرغیِ خود را در طلبِ كمال نگاه می‌دارند، چون به مقصد برسند و تبدیل به سیمرغ بشوند، دیگر به عدم پیوسته‌اند:
پس عدم گردم عدم، چون ارغنون
گویَــــدَم إنـّا إليهِ راجعـــون.

#روزها_جلد‌سوم

دکتر محمّد‌علی اسلامی ‌نُدوشن

تصنیف بسیار زیبا و شنیدنی
باز آمدم
با صدای : بانو پریسا
شعر : حضرت عشق مولانا
آهنگ : محمدرضا لطفی
آلبوم : باز آمدم

زنده باد بال خدا
که فرو می‌افتد
و درست روی شانۀ من می‌نشیند،
زنده باد !

زنده باد آفتاب سحر
که سرش را می‌چرخاند، پیدایت می‌کند
و تلالو اولش را برای تو پست می‌کند،
زنده باد !

زنده باد دفتر مشق من
که بین این همه کاغذ
فقط برای تو شعر جذب می‌کند،
زنده باد !

زنده باد سنگ‌های خیابان
که بین این همه کفش
فقط از کفش تو عکس می‌گیرند
و برای عارفان برهنه پای روز جزا می‌فرستند.

زنده باد عشق تو محبوبم زنده باد
که خیالم را آن‌قدر دور می‌برد
که برای حیات این مردم
معنایی پیدا کند.
آی زندگی، دیدی چه سرت آوردیم!

#شمس_لنگرودی

بر گیسویت ای جان... #حامد_فقیهی

تپیدن دل عشاق محو کِسوت آه است
به حال شورش دریا، زبان موج‌ گواه است


#بیدل_دهلوی

یکی هفتاد سال علم آموخت،
اما هرگز چراغی نیفروخت.
یکی همه عمر فقط يك حرف شنید،
اما جهانی را از آن حرف بسوخت.

#تا_بر_تن_و_مال_لرزی
#حقا_که_دو_جو_نیرزی

عاشق، مستور است؛
شب پره را چه گناه که روز کور است؟
يقين درست دار و زبان خاموش؟

نه در این جا گُمی و نه در آن جا فراموش.

#خواجه‌_عبدالله‌_انصاری

🍁 🍁

ز نسیم جانفزایت دل مرده زنده گردد

ز کدام باغی ای گل که چنین خوش است بویت ...

امیر_خسرو_دهلوی

چون بگذرد خیال تو
در کوی سینه‌ها

پای برهنه دل به در آید که جان کجاست

#مولانای_جان

ای جان چار عنصر عالم جمال تو
بر آب و باد و آتش و غبرا مبارکست

یعنی که هر چه کاری آن گم نمی‌شود
کس تخم دین نکارد الا مبارکست

#مولانای_جان

َ
روزی که برفتند حریفان،
پیِ هر کار
زاهد سوی مسجد شد
و من جانب خَمّار

من یار طلب کردم
و او جلوه‌گهِ یار
حاجی به رهِ کعبه
و من طالبِ دیدار

او خانه همی جوید و
من صاحبِ خانه

شیخ بهایی