👈مسیح علینژاد و نژادپرستی چپ غربی
با احترام به حق انتخاب #زنان برای پوشش؛ آیا به راستی #مسیح_علینژاد نماینده شایسته ای برای زن ایرانی است؟
به دید من میلیون ها زن ایرانی که دهه ها با متانت و شایستگی، حقوق خود را خواستارند و گام به گام با بردباری، جامعه را به آگاهی می رسانند، نماینده واقعی زنان ایرانند
@LoversofIRAN
✍🏻 احسان منصوری
🔹روزنامه گاردین رپورتاژ آگهی عجیبی در تمجید کتاب مسیح علینژاد منتشر کرده، مملو از دروغ‌های شاخدار! علینژاد خود را زندانی سیاسی نامیده و مدعی شده از ۷سالگی علیه حجاب اجباری مبارزه کرده. او می‌گوید در ایران پس از #انقلاب ریش گذاشتن و پوشیدن چادر مشکی اجباری بوده است!
گاردین روزنامه چپ و لیبرال اروپایی ست اما از جذبه برتری تمدنی (و در واقع برتری نژادی) که از قصه علینژاد احساس می‌کند نمی‌تواند بگذرد. گیرم که مانند فاکس نیوز مدافع حمله نظامی به ایران نباشد. اما درجایگاه روزنامه چپگرای جهان متمدن، از مبارزه دخترکِ روستاییِ غربی شده، ذوق زده می‌شود. علینژاد راه رشد در رسانه غربی را خوب می‌شناسد و خودش را به عنوان محصول به رسانه می‌فروشد: تصویر یک قربانی که حالا نماینده قربانی‌های دیگر است.
پیشتر نویسندگانی مانند #اسد_بیگ نقدهای درخشانی درباره برکشیدن #ملاله_یوسف_زی در غرب نوشته بودند که عینا درباره علینژاد قابل انطباق است. دختر روستایی که در خانواده‌ای مذهبی و جغرافیایی بدوی به دنیا آمده و تحت سلطه حاکمان متحجر محبوس بوده. حالا پایش به غرب(این تنها جزیره تمدن) رسیده و موهایش را در باد رها کرده. او می‌خواهد باقی دختران روستا را از دست مردانی وحشی نجات دهد تا آنها هم باد را در موهایشان حس کنند.
شوهای علینژاد همان چیزی ست که غرب برای ارضای #نژاد_پرستی و مشروع سازی دخالتش در شرق نیاز دارد. آنها باید به شرق بیایند تا زنان مظلوم اینجا را از دست مردان عقب مانده و حکومت‌های متحجر نجات دهند. درست در این لحظه است که #حجاب تبدیل به اسلحه‌ای تبلیغاتی می شود.
علینژاد در کتابش می‌گوید “من موهای زیادی داشتم، صدای بلندی داشتم، من برای آنها زیادی زن بودم” و در ادامه زنان ایران را "گروگان" می‌نامد. این همان تکنیک استفاده از جاذبه زنانه در آگهی‌های بازرگانی ست. آگهی بازرگانی که پیروزمندانه می‌گوید ما با فشار بر #ایران داریم این زنان گروگان را آزاد می‌کنیم.
علینژاد از سوئد تا بلژیک و از انگلستان تا #آمریکا در سفر است و سیاستمداران را با این اسلحه تحت فشار می‌گذارد تا به ایران نروند و با ایران مراوده نکنند. چرا که زنان بسیاری منتظر کمک غربی‌های متمدن برای از سر برداشتن حجاب اند و برداشتن حجاب همانا سعادت زن ایرانی است.
آنچه که رسانه غربی بازگو نمی‌کند، صدها هزار زن ایرانی‌اند که در اثر تحریم وفشارهای خارجی، تغذیه، بهداشت، تحصیل و همه شاخص‌های زندگی‌شان آسیب دیده‌اند. غرب در حالی به حمایت خود از کمپین علینژاد می‌بالد که ۴۰میلیون زن ایرانی را #تحریم تمام عیار اقتصادی کرده بود.
موهای رها شده در بادِ علینژاد، تصویر آن زن بیمار که دسترسی به دارو ندارد، یا آن دختر تحصیل‌کرده که شغلش در اثر تحریم از بین رفته را محو می‌کند. آن زنی سوژه رسانه غربی باید بشود که تاییدکننده برتری تمدنی و اخلاقی آنها باشد. تصویری که به فشار و حتی جنگ علیه ایران مشروعیت بدهد. این الگوی کلاسیک #استعمار ست.
اروپایی‌ها وقتی آمریکای جنوبی، هند یا آفریقا را غارت می‌کردند، خود را مشغول «متمدن کردن» جوامع بدوی می‌دانستند. حالا هم از فاکس نیوز تا گاردین، رابطه غرب با شرق را به مثابه رابطه«متمدن» و «بربر»نمایش می‌دهند. نه آنچنان که باید، مانند «متجاوز» و «قربانی».
علینژاد یک پروژه است با پول مستقیم رسانه دولت #ترامپ (صدای آمریکا)، لابی #سلطنت_طلب (من‌وتو) و موسسه UN watch (لابی #اسراییل در شورای حقوق بشر). وقتی ترامپ نمی‌تواند کشورهایی مانند سوئد و بلژیک را وادار به قطع رابطه با ایران بکند، (امثال) علینژاد به آن کشور‌ها می‌روند و اسلحه حجاب را بر پیشانی سیاستمدارانشان می‌گذارند. در پارلمان سوئد سیاستمداران این کشور را مواخذه می‌کند که وقتی در ایران حجاب داشتید به زن ایرانی پشت کردید.
اینگونه علینژاد تلاش می‌کند معدود ارتباطات اقتصادی ایران را تحت الشعاع حجاب قراردهد. درست مانند لابی UANI که تمام شرکت‌های غربی را برای معامله با ایران تحت فشار می‌گذارد.
حاصل کار علینژاد روشن است. غرب هیچ کمکی به بهبود وضع حجاب نخواهد کرد اما با قطع رابطه، تحریم و فشار همه جانبه به زندگی ۴۰میلیون زن ایرانی آسیب خواهد زد
این آسیب نه تنها شاخص زندگی زنان ایرانی را شدیدا کاهش می‌دهد بلکه تلاش ۴۰ساله آنها برای رفع حجاب اجباری را مختل می‌کند
هرچه حجاب به مثابه اسلحه‌ای علیه امنیت ایران به کار رود، مقاومت حکومت دربرابر جنبش مبارزه با حجاب اجباری نیز بیشتر می شود
با احترام به حق انتخاب #زنان برای پوشش؛ آیا به راستی #مسیح_علینژاد نماینده شایسته ای برای زن ایرانی است؟
به دید من میلیون ها زن ایرانی که دهه ها با متانت و شایستگی، حقوق خود را خواستارند و گام به گام با بردباری، جامعه را به آگاهی می رسانند، نماینده واقعی زنان ایرانند
@LoversofIRAN
✍🏻 احسان منصوری
🔹روزنامه گاردین رپورتاژ آگهی عجیبی در تمجید کتاب مسیح علینژاد منتشر کرده، مملو از دروغ‌های شاخدار! علینژاد خود را زندانی سیاسی نامیده و مدعی شده از ۷سالگی علیه حجاب اجباری مبارزه کرده. او می‌گوید در ایران پس از #انقلاب ریش گذاشتن و پوشیدن چادر مشکی اجباری بوده است!
گاردین روزنامه چپ و لیبرال اروپایی ست اما از جذبه برتری تمدنی (و در واقع برتری نژادی) که از قصه علینژاد احساس می‌کند نمی‌تواند بگذرد. گیرم که مانند فاکس نیوز مدافع حمله نظامی به ایران نباشد. اما درجایگاه روزنامه چپگرای جهان متمدن، از مبارزه دخترکِ روستاییِ غربی شده، ذوق زده می‌شود. علینژاد راه رشد در رسانه غربی را خوب می‌شناسد و خودش را به عنوان محصول به رسانه می‌فروشد: تصویر یک قربانی که حالا نماینده قربانی‌های دیگر است.
پیشتر نویسندگانی مانند #اسد_بیگ نقدهای درخشانی درباره برکشیدن #ملاله_یوسف_زی در غرب نوشته بودند که عینا درباره علینژاد قابل انطباق است. دختر روستایی که در خانواده‌ای مذهبی و جغرافیایی بدوی به دنیا آمده و تحت سلطه حاکمان متحجر محبوس بوده. حالا پایش به غرب(این تنها جزیره تمدن) رسیده و موهایش را در باد رها کرده. او می‌خواهد باقی دختران روستا را از دست مردانی وحشی نجات دهد تا آنها هم باد را در موهایشان حس کنند.
شوهای علینژاد همان چیزی ست که غرب برای ارضای #نژاد_پرستی و مشروع سازی دخالتش در شرق نیاز دارد. آنها باید به شرق بیایند تا زنان مظلوم اینجا را از دست مردان عقب مانده و حکومت‌های متحجر نجات دهند. درست در این لحظه است که #حجاب تبدیل به اسلحه‌ای تبلیغاتی می شود.
علینژاد در کتابش می‌گوید “من موهای زیادی داشتم، صدای بلندی داشتم، من برای آنها زیادی زن بودم” و در ادامه زنان ایران را "گروگان" می‌نامد. این همان تکنیک استفاده از جاذبه زنانه در آگهی‌های بازرگانی ست. آگهی بازرگانی که پیروزمندانه می‌گوید ما با فشار بر #ایران داریم این زنان گروگان را آزاد می‌کنیم.
علینژاد از سوئد تا بلژیک و از انگلستان تا #آمریکا در سفر است و سیاستمداران را با این اسلحه تحت فشار می‌گذارد تا به ایران نروند و با ایران مراوده نکنند. چرا که زنان بسیاری منتظر کمک غربی‌های متمدن برای از سر برداشتن حجاب اند و برداشتن حجاب همانا سعادت زن ایرانی است.
آنچه که رسانه غربی بازگو نمی‌کند، صدها هزار زن ایرانی‌اند که در اثر تحریم وفشارهای خارجی، تغذیه، بهداشت، تحصیل و همه شاخص‌های زندگی‌شان آسیب دیده‌اند. غرب در حالی به حمایت خود از کمپین علینژاد می‌بالد که ۴۰میلیون زن ایرانی را #تحریم تمام عیار اقتصادی کرده بود.
موهای رها شده در بادِ علینژاد، تصویر آن زن بیمار که دسترسی به دارو ندارد، یا آن دختر تحصیل‌کرده که شغلش در اثر تحریم از بین رفته را محو می‌کند. آن زنی سوژه رسانه غربی باید بشود که تاییدکننده برتری تمدنی و اخلاقی آنها باشد. تصویری که به فشار و حتی جنگ علیه ایران مشروعیت بدهد. این الگوی کلاسیک #استعمار ست.
اروپایی‌ها وقتی آمریکای جنوبی، هند یا آفریقا را غارت می‌کردند، خود را مشغول «متمدن کردن» جوامع بدوی می‌دانستند. حالا هم از فاکس نیوز تا گاردین، رابطه غرب با شرق را به مثابه رابطه«متمدن» و «بربر»نمایش می‌دهند. نه آنچنان که باید، مانند «متجاوز» و «قربانی».
علینژاد یک پروژه است با پول مستقیم رسانه دولت #ترامپ (صدای آمریکا)، لابی #سلطنت_طلب (من‌وتو) و موسسه UN watch (لابی #اسراییل در شورای حقوق بشر). وقتی ترامپ نمی‌تواند کشورهایی مانند سوئد و بلژیک را وادار به قطع رابطه با ایران بکند، (امثال) علینژاد به آن کشور‌ها می‌روند و اسلحه حجاب را بر پیشانی سیاستمدارانشان می‌گذارند. در پارلمان سوئد سیاستمداران این کشور را مواخذه می‌کند که وقتی در ایران حجاب داشتید به زن ایرانی پشت کردید.
اینگونه علینژاد تلاش می‌کند معدود ارتباطات اقتصادی ایران را تحت الشعاع حجاب قراردهد. درست مانند لابی UANI که تمام شرکت‌های غربی را برای معامله با ایران تحت فشار می‌گذارد.
حاصل کار علینژاد روشن است. غرب هیچ کمکی به بهبود وضع حجاب نخواهد کرد اما با قطع رابطه، تحریم و فشار همه جانبه به زندگی ۴۰میلیون زن ایرانی آسیب خواهد زد
این آسیب نه تنها شاخص زندگی زنان ایرانی را شدیدا کاهش می‌دهد بلکه تلاش ۴۰ساله آنها برای رفع حجاب اجباری را مختل می‌کند
هرچه حجاب به مثابه اسلحه‌ای علیه امنیت ایران به کار رود، مقاومت حکومت دربرابر جنبش مبارزه با حجاب اجباری نیز بیشتر می شود